Agus bhuanaich Iob na chosamhlachd a labhairt a‑mach, agus thubhairt e,
Tha ur cuimhne cosmhail ri luaithre, mar chuirp creadha ur cuirp.
Aomaidh mi gu cosamhlachd mo chluas; nochdaidh mi air a’ chlàrsaich mo ràdh dorcha.
Fosglaidh mi mo bheul ann an cosamhlachd; cuiridh mi sean-fhacail dhorcha an cèill,
Chan ionnan casan a’ bhacaich; mar sin tha gnàth-fhacal ann am beul amadan.
Agus thog e suas a chosamhlachd, agus thubhairt e, Thug Balac rìgh Mhòaib mise à Aram, o bheanntan na h‑àird an ear, ag ràdh, Thig, mallaich dhòmhsa Iàcob; agus thig, thoir dùbhlan do Israel.
Agus thog e suas a chosamhlachd, agus thubhairt e, Thubhairt Balàam mac Bheoir, agus thubhairt an duine aig an robh a shùilean dùinte:
Agus thog e suas a chosamhlachd, agus thubhairt e, Thubhairt Balàam mac Bheoir, agus thubhairt an duine aig an robh a shùilean dùinte;