Cionnas a chomhairlich thu esan aig nach eil gliocas, agus a dh’fhoillsich thu gu pailt an nì mar a tha e?
Chan eil teagamh nach sibhse an sluagh, agus maille ribhse bàsaichidh gliocas!
Ach agamsa tha tuigse, mar a tha agaibhse; chan ìsle mise na sibhse: agus cò aig nach eil fhios air an leithidean sin?
O nach robh sibh gu tur nur tosd! agus b’e sin ur gliocas.
Ach air ur son-se uile, tillibh agus thigibh a‑nis; agus chan fhaigh mi duine glic nur measg.
Cionnas a chuidich thu leis an tì a tha gun chumhachd? Cionnas a shaor thu an gàirdean a tha gun neart?
Cò ris a labhair thu briathran? Agus cò leis an spiorad a thàinig uat?
O ionracas mo chridhe thig mo bhriathran; agus labhraidh mo bhilean eòlas gu soilleir.
Mura eil, èisd thusa riumsa: bi ad thosd, agus teagaisgidh mise dhut gliocas.
Cò e seo a tha a’ dorchachadh comhairle le briathran gun eòlas?
Nach eil mo chobhair annam fhèin? Agus an d’fhuadaicheadh gliocas uam?
Agus cionnas nach do ghlèidh mi nì sam bith am falach a bha feumail dhuibhse, gun a nochdadh dhuibh, agus gun sibhse a theagasg am follais, agus o thaigh gu taigh,
Oir cha do sheachainn mi uile chomhairle Dhè fhoillseachadh dhuibh.