Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Iob 24:4

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Tionndaidhidh iad na feumaich as an t‑slighe: le chèile falaichidh bochdan na talmhainn iad fhèin.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

22 Iomraidhean Croise  

Leis an t‑solas èiridh am mortair, agus marbhaidh e am bochd agus am feumach; agus anns an oidhche bidh e mar ghadaiche.

A chionn gun do shaor mi am bochd a bha ag èigheach, agus an dìlleachdan aig nach robh fear-cuideachaidh.

Bha mi am athair do na bochdan; agus a’ chùis nach b’aithne dhomh rannsaich mi a‑mach.

Nach do ghuil mise air a shon-san a bha ann an àmhghar? Nach robh m’anam duilich airson an duine bhochd?

Ma chùm mi na bochdan o am miann, agus ma thug mi air sùilean na bantraich fàilneachadh;

Ma chunnaic mi neach a’ bàsachadh a dhìth aodaich, agus nach robh còmhdachadh aig a’ bhochd;

A chionn nach do chuimhnich e tròcair a nochdadh, ach gun do gheur-lean e an duine bochd agus uireasbhaidheach, agus aig an robh cridhe goirt, a‑chum a mharbhadh.

Is beannaichte esan a bheir an aire don duine bhochd; ann an là an uilc saoraidh an Tighearna e.

An tì a shàraicheas am feumach, maslaichidh e a Chruithear; ach bheir an tì sin urram dha, a ghabhas truas den bhochd.

An tì a shàraicheas am bochd a mheudachadh a mhaoin fhèin, agus an tì a bheir don t‑saoibhir, thig e gu deimhinn gu uireasbhaidh.

Nuair a nì na fìreanan gàirdeachas, bidh glòir mhòr ann; ach nuair a dh’èireas na h‑aingidh, falaichear duine.

Nuair a dh’èireas na h‑aingidh, falaichidh daoine iad fhèin; ach nuair a sgriosar iad, fàsaidh na fìreanan lìonmhor.

Tha ginealach ann aig a bheil am fiaclan mar chlaidheamhan, agus am fiaclan-cùil mar sgeanan, a dh’ithe suas nan truaghan on talamh, agus nam feumach o mheasg dhaoine.

A thionndadh an fheumaich o bhreitheanas, agus a thabhairt an còrach le ainneart o bhochdan mo shluaigh; air chor is gum bi bantraichean nan cobhartach dhaibh, agus gun creach iad na dìlleachdain.

A shàraich am bochd agus am feumach, a chreach le fòirneart, nach tug air ais an geall, agus a thog suas a shùilean ri iodhalan, a chuir an gnìomh gràinealachd,

A athair, a chionn gun do shàraich e gu h‑an‑iochdmhor, gun do chreach e a bhràthair le fòirneart, agus gun do rinn e an nì sin nach robh ceart am measg a shluaigh, feuch, bàsaichidh eadhon esan na aingidheachd.

Ghnàthaich sluagh an fhearainn ainneart, agus chuir iad an gnìomh reubainn, agus shàraich iad am bochd agus am feumach: seadh, rinn iad fòirneart air a’ choigreach gu h‑eucorach.

Tha iad a’ saltairt sìos ceann nam bochd ann an duslach na talmhainn, agus a’ fiaradh slighe nan daoine ciùine: agus tha duine agus a athair a’ dol a‑steach a‑chum na h‑aon ghruagaich, a thruailleadh m’ainm naoimh-sa.

Cluinnibh-se am facal seo, O sprèidh Bhasain, a tha air sliabh Shamaria; a tha a’ sàrachadh nam bochd, a tha a’ bruthadh nam feumach; a tha ag ràdh rim maighistirean, Thugaibh dar n‑ionnsaigh agus òlamaid.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan