Dh’fhosgail do naimhdean uile am beul ad aghaidh: rinn iad sgeig is gìosgan fhiacal; thubhairt iad, Shluig sinn suas i; gu cinnteach is e seo an là ri an robh ar sùil: fhuair sinn e, chunnaic sinn e.
Gu deimhinn bidh mise mar leòmhann do Ephraim, agus mar leòmhann òg do thaigh Iùdah: reubaidh mise, eadhon mise fhèin, agus imichidh mi romham; bheir mi leam, agus cha bhi aon neach ann a thèarnas.