Chuala mi mòran den leithidean sin: is luchd-comhfhurtachd truagh sibh uile.
Ach fhreagair Iob, agus thubhairt e,
Cionnas, matà, a tha sibh a’ tabhairt comhfhurtachd dhomh gu dìomhain, nuair a tha cealg nur freagradh?
Nach neartmhor briathran ceart? Ach ciod a chronaicheas esan a chronaicheas nur measg?
An gabh an nì a tha neo-bhlasda ithe gun salann? A bheil blas air gealagan an uibhe?
Bhris masladh mo chridhe agus tha mi iarganach, agus dh’amhairc mi airson neach a ghabhadh truas, ach cha robh e ann; agus airson luchd-comhfhurtachd, ach cha d’fhuair mi iad.
Oir gheur-lean iad an tì a bhuail thusa, agus labhair iad a‑chum doilgheis dhaibhsan a lot thu.
Tha aon dream a’ searmonachadh Chrìosd tre chonnspaid, chan ann gu treibhdhireach, a’ saoilsinn àmhghar a chur rim ghèimhlean-sa:
Uime sin, mo bhràithrean gràdhach, biodh gach duine ealamh a‑chum èisdeachd, mall a‑chum labhairt, mall a‑chum feirge: