Innsidh mi dhut, èisd rium; agus na chunnaic mi, cuiridh mi an cèill;
Feuch, chunnaic mo shùil seo uile; chuala mo chluas, agus mhothaich i e.
Nach gràineile agus nach salaiche gu mòr an duine, a dh’òlas euceart mar uisge?
A dh’aithris daoine glice, agus nach do cheil an athraichean orra:
Uime sin, a Iob, cluinn, guidheam ort, mo bhriathran, agus èisd rim bhriathran uile.
Cluinnibh mo bhriathran, a dhaoine glice, agus èisdibh rium, sibhse aig a bheil eòlas:
Leig dhomh beagan, agus nochdaidh mi dhut gu bheil fhathast nì agam ri labhairt airson Dhè.
Feuch, seo an nì a rannsaich sinn; mar sin tha e; èisd ris, agus biodh fhios agad air, air do shon fhèin.