Iob 14:2

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Mar bhlàth thig e a‑mach, agus gearrar sìos e: agus teichidh e mar sgàil, agus chan fhan e.

Iomraidhean Croise

1 Eachdraidh 29:15

Oir is coigrich sinne ad fhianais agus luchd-cuairt, mar ar n‑athraichean uile: mar fhaileas tha ar làithean air thalamh, agus chan eil buanas ann.

Iob 15:33

Crathaidh e dheth mar an fhìonain a fhìondhearcan anabaich, agus tilgidh e dheth mar an crann-ola a bhlàth.

Iob 4:20

O mhadainn gu feasgar bruthar iad; gun neach ann ga thoirt fa‑near, thèid as dhaibh gu bràth.

Iob 8:9

(Oir on dè tha sinne, agus chan aithne dhuinn, a chionn gur sgàil ar làithean air thalamh:)

Salm 102:11

Tha mo làithean mar sgàil ag aomadh sìos, agus tha mi fhèin mar fheur air seargadh.

Salm 102:12

Ach mairidh tusa, a Thighearna, gu bràth, agus do chuimhne o linn gu linn.

Salm 102:5

Le guth m’osnaich, lean mo chnàmhan rim fheòil.

Salm 144:4

Is cosmhail an duine ri dìomhanas; tha a làithean mar sgàil a ghabhas seachad.

Salm 37:2

Oir mar am feur gearrar gu grad sìos iad, agus mar an luibh ghlas seargaidh iad.

Salm 39:5

Feuch, mar leud boise rinn thu mo làithean, agus tha m’aois mar neoni ad fhianais: gu deimhinn, is dìomhanas gach duine da fheabhas. Selah.

Salm 39:7

Agus a‑nis ciod ris am feith mi, a Thighearna? Tha mo dhòchas annadsa.

Salm 92:12

Mar chrann-pailme thig am fìrean fo bhlàth; mar sheudair air Lebanon fàsaidh e suas.

Salm 92:7

Nuair a chinneas na h‑aingidh mar fheur, agus a thig uile luchd-dèanamh na h‑euceirt fo bhlàth, bidh iad air an sgrios am feasd.

Eclesiastes 8:13

Ach chan èirich gu math don aingidh, cha mhò a shìneas e a làithean; mar sgàil bidh esan air nach bi eagal an làthair Dhè.

Seumas 4:14

Nuair nach eil fhios agaibh ciod a thàrlas air a’ mhàireach: oir ciod i ur beatha? Is deatach i a chìthear rè ùine bhig, agus an dèidh sin a thèid as an t‑sealladh.

1 Peadar 1:24

Oir tha gach uile fheòil mar fheur, agus uile ghlòir dhaoine mar bhlàth an fheòir. Seargaidh am feur, agus tuitidh a bhlàth dheth: