Cia lìonmhor m’euceartan agus mo pheacaidhean? Air m’easaontas agus mo pheacadh thoir fios dhomh.
Their mi ri Dia, Na dìt mi; thoir fios dhomh carson a tha thu a’ cur am aghaidh.
Gun sireadh tu airson m’euceirt, agus gun rannsaicheadh tu airson mo pheacaidh?
Nach eil d’aingidheachd mòr, agus d’euceartan gun chrìch?
Glan tha mi, gun easaontas; neo-chiontach tha mi, agus chan eil euceart annam.
Teagaisgibh mi, agus bidh mi am thosd; agus ma chaidh mi a’ bheag am mearachd, thugaibh orm a thuigsinn.
Agus carson nach maith thu m’easaontas, agus nach cuir thu air falbh m’euceart? Oir a‑nis anns an duslach caidlidh mi; agus iarraidh tu mi anns a’ mhadainn, ach cha bhi mi ann.
Rannsaich mi, a Dhè, agus aithnich mo chridhe; dearbh mi, agus tuig mo smuaintean;