Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Iob 12:4

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Mar neach a tha na bhall-magaidh aig a charaid tha mise, a ghairmeas air Dia, agus freagraidh e e: na bhall-fochaid tha an duine ceart ionraic.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

26 Iomraidhean Croise  

An toir do bhreugan-sa air daoine a bhith nan tosd? Agus nuair a nì thu fanaid, nach cuir duine air bith nàire ort?

Mar lòchran fo thàir ann an smuaintean an tì a tha aig fois, bidh esan a bhios ullamh gu sleamhnachadh le a chois.

Feuch a‑nis, chuir mi mo chùis ann an òrdagh: tha fhios agam gun saorar mi.

Chas iad am beul rium; le masladh bhuail iad mo ghiallan; cuideachd chruinnich iad am aghaidh.

A’ fanaid orm tha mo chàirdean; a‑chum Dhè tha mo shùil a’ taomadh dheur.

Nach eil luchd-fanaid maille rium? Agus nam brosnachadh nach eil mo shùil a’ buanachadh?

Agus rinn e mi am ghnàth-fhacal don t‑sluagh; agus tha mi mar bhall-fochaid romhpa.

Fuilingibh dhomh, agus labhraidh mi; agus an dèidh dhomh labhairt, cuiribh ri ur fanaid.

Ach a‑nis tha iadsan as òige na mise a’ dèanamh fanaid orm, muinntir nach b’fhiù leam an athraichean a chur maille ri coin mo threuda.

Agus a‑nis is mise as òran dhaibh, agus tha mi am leth-fhacal aca.

Cò an duine a tha cosmhail ri Iob, a dh’òlas suas magadh mar uisge?

Tillibh, guidheam oirbh, na biodh euceart ann; seadh, tillibh fhathast, tha m’fhìreantachd-sa ann.

Foirfe ged bhithinn, chan aithnichinn e: am anam dhèanainn tàir air mo bheatha.

Le luchd dian-mhagaidh cealgach, chas iad am fiaclan rium.

Gairmidh e orm, agus èisdidh mi ris; bidh mi maille ris ann an teinn; teasairgidh mi e, agus bheir mi urram dha.

Esan a ghluaiseas na ionracas bidh eagal an Tighearna air; ach esan a tha fiar na shlighean nì e tàir air.

Mheall thu mi, O Thighearna, agus bha mi air mo mhealladh; is tu as treasa na mise, agus thug thu buaidh: tha mi ann am chùis-mhagaidh gach là, gach aon ri fanaid orm.

Glaodh riumsa, agus freagraidh mi thu, agus feuchaidh mi dhut nithean mòra agus cumhachdach, air nach eil thu eòlach.

Ach seallaidh mise ris an Tighearna: bidh mo dhòchas ann an Dia mo shlàinte: èisdidh mo Dhia rium.

Agus air dhaibh crùn droighinn fhighe, chuir iad ma cheann e, agus slat chuilce na làimh dheis: agus lùb iad an glùn na làthair, agus rinn iad fanaid air, ag ràdh, Gum beannaichear thu, a Rìgh nan Iùdhach!

Thubhairt e riu, Imichibh romhaibh, oir chan eil an nìonag marbh ach na cadal. Agus rinn iad gàire fochaid ris.

Agus rinn iadsan gàire fanaid ris: ach air dhàsan an cur uile a‑mach, thug e leis athair agus màthair na nighinn, agus iadsan a bha maille ris, agus chaidh e a‑steach far an robh an nìonag na laighe.

Agus chuala na Pharasaich, a bha sanntach, na nithean sin uile: agus rinn iad fanaid air.

Agus nuair a chuala iad mu aiseirigh nam marbh, rinn cuid dhiubh fanaid; ach thubhairt cuid eile, Eisdidh sinn riut a‑rìs mun nì seo.

Fhuair dream eile deuchainn de fhanaidean, agus de sgiùrsaidhean, seadh fòs, de ghèimhlean agus de phrìosan.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan