Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Ieremiah 23:11

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Oir tha am fàidh agus an sagart araon an‑diadhaidh; eadhon ann am thaigh fhèin fhuair mi an aingidheachd, deir an Tighearna.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

24 Iomraidhean Croise  

Agus thog e altairean do uile shlòigh nan nèamh ann an dà chùirt taigh an Tighearna.

Agus chuir e dealbh snaidhte, iodhal a rinn e, ann an taigh Dhè, mun dubhairt Dia ri Daibhidh, agus ri Solamh a mhac, Anns an taigh seo, agus ann an Ierusalem, a thagh mi à uile threubhan Israeil, cuiridh mi m’ainm gu bràth.

Mar an ceudna pheacaich iadsan uile a b’àirde de na sagartan agus den t‑sluagh gu ro‑mhòr, a rèir uile ghràinealachdan nan cinneach, agus thruaill iad taigh an Tighearna, a naomhaich e ann an Ierusalem.

Agus am measg mic nan sagart fhuaireadh a ghabh dhaibh fhèin mnathan coimheach: De mhic Iesua, mhic Iosadaic, agus a bhràithrean: Maaseiah, agus Elièser, agus Iarib, agus Gedaliah.

Ciod a tha aig mo ghràdh ri dhèanamh ann am thaigh-sa? Chuir i an gnìomh mòr-ghràinealachdan; agus tha an fheòil naomh air teicheadh uat. Nuair a tha thu aingidh an sin tha thu aoibhneach.

Air an adhbhar sin, mar seo deir Tighearna nan sluagh mu thimcheall nam fàidhean: Feuch, bheir mise dhaibh searbh-luibhean rin ithe agus uisge domblais ra òl; oir o fhàidhean Ierusaleim tha an‑diadhachd air dol a‑mach air feadh na tìre gu h‑iomlan.

Ach shuidhich iad an gràinealachdan anns an taigh a tha air ainmeachadh ormsa, a‑chum a thruailleadh.

Tha na fàidhean ri fàistneachd bhrèige; agus na sagartan a’ riaghladh air an làimh-san; agus is ait lem shluagh-sa e a bhith mar sin; ach ciod a nì sibh ann an deireadh na cùise?

Bu chaoraich chaillte mo shluagh-sa: thug an aodhairean orra dol air seachran, tharraing iad a thaobh iad air na slèibhtean; shiubhail iad o shliabh gu cnoc, leig iad an àite-fois air dìochuimhn.

Oir on aon as lugha gus an aon as mò dhiubh, tha gach neach ga thoirt fhèin suas da ana-miannan; agus on fhàidh fòs gus an sagart, tha gach aon a’ gnàthachadh ceilge.

Oir rinn clann Iùdah olc ann am shealladh-sa, deir an Tighearna; chuir iad an gràinealachdan anns an taigh a dh’ainmicheadh ormsa, a‑chum a thruailleadh.

Uime sin am mnathan bheir mise do dhaoine eile; am fearann dhaibhsan a thèid an seilbh ann; oir tha iad uile, on neach as mò gus an neach as lugha, air an toirt suas dan ana-miannan; on fhàidh eadhon gus an sagart, tha gach aon a’ gnàthachadh ceilge.

Feuch, O Thighearna, agus thoir fa‑near cò ris a bhuin thu mar seo: an ith na mnathan toradh na bronn, naoidheanan maotha? Am marbhar an sagart agus am fàidh ann an ionad naomh an Tighearna?

Oir nuair a mharbh iad an clann dan iodhalan, an sin thàinig iad air an là sin fhèin dom ionad naomh-sa, ga thruailleadh; agus, feuch, mar seo rinn iad ann am meadhon mo thaighe.

Agus na Lèbhithich a dh’imich am fad uamsa, nuair a chaidh Israel air seachran, a dh’fhalbh air seachran uamsa an dèidh an iodhalan, giùlainidh eadhon iadsan an aingidheachd.

A chionn gun do rinn iad dheth èideadh àillidh agus sgiamhach, leis an do sgeadaich iad dealbhan gràineil an nithean fuathach, uime sin bheir mise fa‑near gum buinear e uapa.

Agus sheas nan làthair deich agus trì-fichead fear de sheanairean taigh Israeil, agus nam meadhon sheas Iaasaniah mac Shapain, gach fear le a thùiseir na làimh, agus neul tiugh tùise a’ dol suas.

Agus thug e mi don chùirt as fhaide a‑staigh de thaigh an Tighearna, agus, feuch, aig doras teampall an Tighearna, eadar an sgàth-thaigh agus an altair, tuaiream còig fir ar fhichead, len cùlaibh ri teampall an Tighearna, agus an aghaidh ris an àird an ear, agus iad ag adhradh don ghrèin ris an àird an ear.

Tha a prionnsachan an taobh a‑staigh dhith nan leòmhainn bheucach; is madaidhean-allaidh an anmoich am britheamhan, chan fheith iad gus a’ mhadainn gun na cnàmhan ithe.

Is daoine aotrom fealltach a fàidhean: thruaill a sagartan an t‑ionad naomh: bhris iad an reachd.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan