Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Ieremiah 23:1

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Is an‑aoibhinn do na h‑aodhairean a tha a’ sgrios agus a’ sgapadh treud mo chluaine-sa, deir an Tighearna.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

30 Iomraidhean Croise  

Oir tha na h‑aodhairean air fàs brùideil, agus chan eil iad ag iarraidh an Tighearna: uime sin cha soirbhich leo fhèin, agus bidh an treudan uile air an sgapadh.

Mhill mòran aodhairean mo lios-fìona, shaltair iad mo chuibhreann fo chois, rinn iad mo chuibhreann taitneach na fhàsach uaigneach.

Ach mura èisd sibh ris, guilidh m’anam ann an ionadan uaigneach airson ur n‑uabhair, agus guilidh mo shùil gu goirt, agus silidh mo dheòir gu pailt, a chionn gun toirear ann am bruid treud an Tighearna.

Mar bhios nàire air mèairleach nuair a ghlacar e, mar sin chuireadh gu nàire taigh Israeil; iad fhèin, an rìghrean, an uachdarain, agus an sagartan, agus am fàidhean:

Cha dubhairt na sagartan, Càit a bheil an Tighearna? Agus iadsan a laimhsich an reachd, cha b’aithne dhaibh mise: rinn na h‑aodhairean fòs ceannairc ann am aghaidh; agus rinn na fàidhean fàistneachd le Bàal, agus lean iad nithean nach toir buannachd.

A chionn nach d’èisd thu rim ghuth-sa, ithidh osann suas an t‑iomlan ded aodhairean, agus imichidh do luchd-gaoil air falbh ann am braighdeanas: gu cinnteach an sin bidh nàire ort, agus còmhdaichear thu le amhluadh airson d’uile dhroch dhèanadais.

Air an adhbhar sin, mar seo deir an Tighearna, Dia Israeil, a‑thaobh nan aodhairean a tha ag ionaltradh mo shluaigh-sa, Sgap sibh mo threud, agus dh’fhuadaich sibh air falbh iad, agus cha deachaidh sibh gan amharc; feuch, thig mise gur n‑amharc-se airson aingidheachd ur dèanadais, deir an Tighearna.

Bu chaoraich chaillte mo shluagh-sa: thug an aodhairean orra dol air seachran, tharraing iad a thaobh iad air na slèibhtean; shiubhail iad o shliabh gu cnoc, leig iad an àite-fois air dìochuimhn.

Mar seo tha an Tighearna Dia ag ràdh, Is an‑aoibhinn do na fàidhean amaideach, a tha a’ leantainn an spioraid fhèin, agus nach faca nì sam bith!

Agus thàinig facal an Tighearna am ionnsaigh, ag ràdh,

A chionn gun do thulg sibh le taobh agus le slinnein, agus gun do rinn sibh an t‑easlan uile a phurradh le ur n‑adhaircean, gus an do sgainnir sibh iad o chèile:

Agus sibhse, mo threud, treud m’ionaltraidh, is daoine sibh, agus is mise ur Dia, deir an Tighearna Dia.

Mar an treud naomh, mar threud Ierusaleim na fèillean àrda: mar sin bidh na bailtean fàs air an lìonadh le treudan dhaoine; agus aithnichidh iad gur mise an Tighearna.

An aghaidh nam buachaillean las mo chorraich-sa, agus na gobhair smachdaichidh mi. Ach dh’amhairc Tighearna nan sluagh air a threud, taigh Iùdah; agus nì e iad mar each maiseach anns a’ chath.

Leigibh leo: is cinn-iùil dhall nan dall iad. Agus ma threòraicheas dall dall eile, tuitidh iad araon anns a’ chlais.

Ach nuair a chunnaic e an sluagh, ghabh e truas dhiubh, airson gu robh iad air fannachadh, agus air an sgapadh o chèile, mar chaoraich aig nach eil buachaille.

Cha tig an gadaiche ach a ghoid, agus a mharbhadh, agus a mhilleadh: thàinig mise a‑chum gum biodh beatha aca, agus gum biodh i aca nas pailte.

Ach am fear-tuarasdail, agus an tì nach e am buachaille, agus nach leis fhèin na caoraich, chì e am madadh-allaidh a’ teachd, agus fàgaidh e na caoraich, agus teichidh e: agus glacaidh am madadh-allaidh iad, agus sgapaidh e na caoraich.

Iadsan uile a thàinig romhamsa, is gadaichean agus luchd-reubainn iad: ach cha d’èisd na caoraich riu.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan