Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Ieremiah 21:7

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus na dhèidh sin, deir an Tighearna, bheir mi thairis Sedeciah rìgh Iùdah, agus a òglaich, agus an sluagh, eadhon na dh’fhàgar anns a’ bhaile seo on phlàigh, on chlaidheamh, agus on ghorta, do làimh Nebuchadresair rìgh Bhàbiloin, agus do làimh an naimhdean, agus do làimh na muinntir a tha ag iarraidh an anama, agus buailidh e le faobhar a’ chlaidheimh iad: cha ghabh e truas dhiubh, cha mhò a choigleas e, cha mhò a nì e tròcair.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

37 Iomraidhean Croise  

Nuair a sheargas a meangain, brisear iad; thig mnathan agus cuiridh iad ri theine iad; oir is sluagh gun tuigse iad; uime sin cha ghabh an tì a rinn iad truas dhiubh; agus cha nochd esan a dhealbh iad coibhneas dhaibh.

Bha corraich orm rim shluagh; thruaill mi m’oighreachd, agus thug mi thairis iad dod làimh; cha do nochd thusa tròcair dhaibh; air an aosda leag thu do chuing gu trom.

Agus pronnaidh mi iad an aghaidh a chèile, eadhon na h‑athraichean agus na mic le chèile, deir an Tighearna; cha ghabh mi truas, cha mhò a choigleas mi, cha mhò a nì mi iochd, air chor is nach sgriosainn iad.

Nuair a thraisgeas iad, chan èisd mise rin glaodh; agus nuair a dh’ìobras iad ìobairt-loisgte agus tabhartas, cha ghabh mise iad; ach leis a’ chlaidheamh, agus leis a’ ghort, agus leis a’ phlàigh, cuiridh mi as dhaibh.

Oir cò a ghabhas truas dhìot, O Ierusaleim? No cò a nì bròn leat? No cò a thèid a lethtaobh, a dh’fheòrach cionnas a tha thu?

Dh’fhannaich ise a rug seachdnar, thug i suas an deò; chaidh a grian sìos am feadh a bha fhathast an là ann; nàraicheadh agus mhaslaicheadh i: agus na mhaireas dhiubh bheir mise don chlaidheamh ann am fianais an naimhdean, deir an Tighearna.

Agus cuiridh mise gu neo-bhrìgh comhairle Iùdah agus Ierusaleim anns an àite seo; agus bheir mi orra tuiteam leis a’ chlaidheamh an làthair an naimhdean, agus le làimh na muinntir a tha ag iarraidh an anama: agus bheir mi an colainnean mar bhiadh do eunlaith an adhair, agus do bheathaichean na talmhainn.

Oir mar seo deir an Tighearna, Feuch, nì mise dhìot uamhas dhut fhèin, agus dod uile chàirdean; agus tuitidh iadsan le claidheamh an naimhdean, agus do shùilean-sa ag amharc; agus Iùdah uile bheir mi do làimh rìgh Bhàbiloin, agus bheir e leis iad ann am bruid gu Bàbilon, agus cuiridh e gu bàs iad leis a’ chlaidheamh.

Agus bheir mi thu do làimh na muinntir a tha ag iarraidh d’anama, agus do làimh na muinntir ro a bheil eagal ort, eadhon do làimh Nebuchadresair rìgh Bhàbiloin, agus do làimh nan Caldèanach.

Agus a‑nis thug mi na dùthchannan seo uile do làimh Nebuchadresair rìgh Bhàbiloin, m’òglach; agus beathaichean na machrach fòs thug mi dha, gu frithealadh dha.

Agus cha tèid Sedeciah rìgh Iùdah as o làimh nan Caldèanach, ach bheirear suas e gu deimhinn do làimh rìgh Bhàbiloin, agus labhraidh e ris, beul ri beul, agus chì a shùilean a shùilean-san.

Agus thusa, cha tèid thu as o làimh, ach bidh tu gu cinnteach air do ghlacadh, agus air do thoirt thairis da làimh, agus chì do shùilean rìgh Bhàbiloin, agus labhraidh e riut beul ri beul, agus falbhaidh tu gu Bàbilon.

Agus their thu ri Iehoiacim rìgh Iùdah, Mar seo deir an Tighearna, Loisg thu an clàr seo, ag ràdh, Cuime an do sgrìobh thu ann, ag ràdh, Thig rìgh Bhàbiloin gu deimhinn, agus sgriosaidh e am fearann seo, agus gearraidh e gach duine agus gach beathach a‑mach as?

An sin chuir Sedeciah an rìgh fios, agus thug e a‑mach e; agus dh’fheòraich an rìgh dheth gu h‑uaigneach na thaigh, agus thubhairt e, A bheil facal sam bith on Tighearna? Agus thubhairt Ieremiah, Tha: oir thubhairt e, Do làimh rìgh Bhàbiloin bheirear thairis thu.

Is treud sgapte Israel; rinn leòmhainn a ruagadh; an toiseach, chaith rìgh Asiria suas e; agus mu dheireadh, dh’ith Nebuchadnesar seo, rìgh Bhàbiloin, gu ruig an cnàmh e.

Feuch, O Thighearna, agus thoir fa‑near cò ris a bhuin thu mar seo: an ith na mnathan toradh na bronn, naoidheanan maotha? Am marbhar an sagart agus am fàidh ann an ionad naomh an Tighearna?

Ghairm thu, mar air là suidhichte, m’uamhasan air gach taobh, air chor is, air là fearg an Tighearna, nach robh neach ann a chaidh as, no a mhair beò: a’ mhuinntir a thog agus a dh’àraich mi, chuir mo nàmhaid as dhaibh.

Oir mar seo tha an Tighearna Dia ag ràdh, Feuch, bheir mise thairis thu do làimh na muinntir leis am fuathach thu, do làimh na muinntir om bheil do chridhe air claonadh;

Agus cha choigil mo shùil, cha mhò a bhios truas agam: dìolaidh mi riut a rèir do shlighe, agus do ghràinealachdan ann ad mheadhon; agus bidh fhios agaibh gur mise an Tighearna a tha a’ bualadh.

Uime sin buinidh mise riùsan fòs ann am feirg: cha chaomhain mo shùil, cha mhò a bhios truas agam: agus ged èigh iad ann am chluasan le guth àrd, gidheadh chan èisd mi riu.

Agus air mo shon-sa mar an ceudna, cha chaomhain mo shùil, cha mhò a bhios truas agam; dìolaidh mi an slighe air an ceann.

Cinneach aig a bheil aghaidh bhorb, nach toir urram do ghnùis an aosmhoir, agus nach dèan iochd ris an òg:




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan