Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Ieremiah 19:4

Am Bìoball Gàidhlig 1992

A chionn gun do thrèig iad mise, agus gun do rinn iad an t‑àite seo coimheach, agus gun do loisg iad tùis ann do dhiathan eile, nach b’aithne dhaibh; iad fhèin, agus an athraichean, agus rìghrean Iùdah, agus gun do lìon iad an t‑àite seo le fuil neochiontaich:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

49 Iomraidhean Croise  

Os bàrr, dhòirt Manaseh fuil neochiontach gu ro‑mhòr, gus an do lìon e Ierusalem o cheann gu ceann, a thuilleadh air a pheacadh fhèin leis an tug e air Iùdah peacachadh, le olc a dhèanamh ann an sùilean an Tighearna.

Agus thruaill e Tophet a tha ann an gleann mac Hinnoim, a‑chum is nach faodadh duine air bith toirt air a mhac no air a nighinn dol tron teine do Mholech.

Agus mar an ceudna, airson na fala neochiontaich a dhòirt e; oir lìon e Ierusalem le fuil neochiontaich, nach maitheadh an Tighearna.

Agus dhòirt iad fuil neochiontach, fuil am mac agus an nighean, a dh’ìobair iad do iodhalan Chanàain, agus thruailleadh an tìr le fuil.

Tha an cas a’ ruith a‑chum uilc, agus tha iad a’ greasadh a‑chum fuil neo-chiontach a dhòrtadh; is innleachdan aingidheachd an innleachdan; tha lèirsgrios agus milleadh nan ceuman.

Agus sibhse a thrèig an Tighearna, a dhìochuimhnich mo shliabh naomh; a tha a’ deasachadh bùird do Ghad, agus a’ lìonadh ìobairt-dibhe do Mheni;

Agus cuiridh mise mo bhreitheanais an cèill nan aghaidh, airson an uile aingidheachd; a chionn gun do thrèig iad mise, agus gun do loisg iad tùis do dhiathan eile, agus gun do shleuchd iad do obraichean an làmhan fhèin.

Oir a rèir àireamh do bhailtean, bha do dhiathan, O Iùdah; agus a rèir àireamh sràidean Ierusaleim chuir sibh suas altairean don nì nàireach sin, altairean a losgadh tùise do Bhàal.

Thrèig thu mise, deir an Tighearna, chaidh thu air d’ais; air an adhbhar sin, sìnidh mise mo làmh a‑mach ad aghaidh, agus sgriosaidh mi thu; tha mi sgìth de ghabhail aithreachais.

An sin their thusa riu, A chionn gun do thrèig ur n‑athraichean mise, deir an Tighearna, agus gun deachaidh iad air lorg dhia eile, agus gun tug iad seirbhis dhaibh, agus gun tug iad dhaibh adhradh, agus gun do thrèig iad mise, agus nach do choimhead iad mo reachd.

O Thighearna, cuspair-dòchais Israeil, bidh amhluadh air gach aon a thrèigeas thu; sgrìobhar iad nan luchd-ceannairc as an talamh; a chionn gun do thrèig iad an Tighearna, tobar nan uisgeachan beò.

Agus abair riu, Cluinnibh-se facal an Tighearna, a rìghrean Iùdah, agus a Iùdah uile, agus uile luchd-àiteachaidh Ierusaleim, a tha a’ teachd a‑steach air na geatachan seo.

Ach dhìochuimhnich mo shluagh mise, loisg iad tùis do dhìomhanas, agus thug iad orra tuisleachadh nan slighean a bha nan seann ròidean, gu gluasad air ceuman eile, air slighe nach eil dèante;

Oir chuir mo shluagh-sa dà olc an gnìomh: thrèig iad mise, tobar nan uisgeachan beò; agus chladhaich iad a‑mach dhaibh fhèin sluic, sluic eu‑dionach, nach cùm uisge.

Nach do choisinn thu seo dhut fhèin, a chionn gun do thrèig thu an Tighearna do Dhia, nuair a bha e gad stiùradh anns an t‑slighe?

Smachdaichidh d’aingidheachd fhèin thu, agus nì do chùl-sleamhnachadh fhèin do chronachadh: aithnich uime sin, agus faic gur olc agus searbh an nì gun do thrèig thu an Tighearna do Dhia, agus nach eil m’eagal-sa annad, deir an Tighearna, Dia nan sluagh.

Gu dìomhain bhuail mi ur clann: cha do ghabh iad cronachadh. Shluig ur claidheamh fhèin ur fàidhean, amhail leòmhann millteach.

Fhuaireadh ann ad sgioball mar an ceudna fuil anam nan neochiontach bochda: chan ann le sgrùdadh domhain a fhuair mi a‑mach i, ach air a craobh-sgaoileadh.

Ach chan eil do shùilean-sa agus do chridhe ach air d’ana-miannan fhèin, agus air fuil nan neochiontach, a‑chum a dòrtadh, agus air sàrachadh agus fòirneart, a‑chum a dhèanamh.

Mar seo deir an Tighearna, Cuiribh an gnìomh breitheanas agus ceartas, agus saoraibh an duine sàraichte o làimh an fhir-shàrachaidh: agus na dèanaibh foill: na dèanaibh ainneart air a’ choigreach, air an dìlleachdan, air a’ bhantraich, cha mhò a dhòirteas sibh fuil neo-chiontach anns an àite seo.

Ach biodh gu cinnteach fios agaibh, ma chuireas sibh gu bàs mise, gun tarraing sibh fuil neochiontach oirbh fhèin, agus air a’ chathair seo, agus air a luchd-àiteachaidh: oir gu fìrinneach chuir an Tighearna mise thugaibh gus na briathran seo uile a labhairt nur cluasan.

Agus thug iad Uriah a‑mach as an Eiphit, agus thug iad e a‑chum an rìgh Iehoiacim, a mharbh e leis a’ chlaidheamh, agus a thilg a chorp ann an uaighean nan daoine coitcheann.

Airson an aingidheachd a chuir iad an gnìomh, a‑chum mise a bhrosnachadh gu feirg, le iad a dhol a losgadh tùise, gu seirbhis a thoirt do dhiathan eile nach b’aithne dhaibh: dhaibhsan, dhuibhse, no dur n‑athraichean.

Uime sin nì leòmhann as a’ choille an sgrios, nì madadh-allaidh an fhàsaich am milleadh; nì liopard faire os cionn am bailtean: gach aon a thèid a‑mach asda reubar e na bhloighdean; a chionn gu bheil an lochdan lìonmhor, an cùl-sleamhnachadh minig.

Mura sàraich sibh an coigreach, an dìlleachdan agus a’ bhantrach; agus mura dòirt sibh fuil neochiontach anns an àite seo, agus mura tèid sibh air lorg dhiathan eile, a‑chum ur dòrainn fhèin:

Ciod? Am feadh tha sibh a’ goid, a’ mortadh, agus a’ dèanamh adhaltranais, agus a’ mionnachadh gu breugach, agus a’ losgadh tùise do Bhàal, agus a’ gluasad air lorg dhiathan coimheach, air nach robh eòlas agaibh:

Airson peacaidhean a fàidhean, agus aingidheachdan a sagart, a dhòirt fuil nam fìrean na meadhon;

Agus thruaill mi iad nan tìodhlacan fhèin, le iad a bhith a’ toirt air gach nì a dh’fhosglas a’ bhrù dol tron teine, ionnas gun dèanainn-sa fàs iad, a‑chum gun aithnicheadh iad gur mi an Tighearna.

Tillidh mi fòs m’aghaidh uapa, agus bidh m’ionad diamhair air a thruailleadh; oir thèid an luchd-spùinnidh a‑steach ann, agus truaillidh iad e.

Agus sheas nan làthair deich agus trì-fichead fear de sheanairean taigh Israeil, agus nam meadhon sheas Iaasaniah mac Shapain, gach fear le a thùiseir na làimh, agus neul tiugh tùise a’ dol suas.

Agus seasaidh làmhan air a thaobh, agus truaillidh iad naomh-ionad an neirt, agus bheir iad air falbh an ìobairt làitheil, agus suidhichidh iad a’ ghràinealachd a chuireas fàs.

A‑chum gun agrar air a’ ghinealach seo fuil nam fàidhean uile a dhòirteadh o thoiseach an domhain;

Chaidh daoine àraidh, clann Bheliail, a‑mach as ur measg, agus bhuair iad luchd-àiteachaidh am baile, ag ràdh, Rachamaid agus dèanamaid seirbhis do dhiathan eile, nach b’aithne dhuibh;

Ma chuireas do bhràthair, mac do mhàthar, no do mhac fhèin, no do nighean, no bean-phòsda d’uchd, no do charaid, a tha dhut mar d’anam, impidh ort ann an uaigneas, ag ràdh, Rachamaid agus dèanamaid seirbhis do dhiathan eile, nach b’aithne dhut fhèin no dod athraichean;

Cuiridh an Tighearna ort mallachadh, mì‑shuaimhneas, agus achmhasan, anns gach nì ris an cuir thu do làmh, gu a dhèanamh, gus an sgriosar thu, agus gus an tèid as dhut gu h‑obann, airson aingidheachd do ghnìomharan leis an do thrèig thu mise.

Bheir an Tighearna thu fhèin agus do rìgh a chuireas tu os do chionn gu cinneach nach b’aithne aon chuid dhut fhèin no dod athraichean; agus an sin nì thu seirbhis do dhiathan eile, do fhiodh agus do chloich.

Agus sgapaidh an Tighearna thu am measg nan uile chinneach, on dara ceann den talamh eadhon gus an ceann eile den talamh; agus an sin nì thu seirbhis do dhiathan eile, nach b’aithne aon chuid dhut fhèin no dod athraichean, eadhon do fhiodh agus do chloich.

Oir dhòirt iadsan fuil naomh agus fhàidhean, agus thug thusa dhaibh fuil ra h‑òl; oir is toillteanach iad.

Thagh iad diathan nuadha; an sin bha cogadh anns na geatachan: an robh sgiath no sleagh rim faicinn am measg dà‑fhichead mìle ann an Israel?




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan