Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Ieremiah 17:4

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus fògrar thu, eadhon thusa fhèin, od oighreachd a thug mi dhut; agus bheir mi ort seirbhis a dhèanamh dod naimhdean ann an tìr anns nach eil thu eòlach: a chionn gun d’fhadaidh sibh, ann am fheirg-sa, teine a loisgeas gu sìorraidh.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

34 Iomraidhean Croise  

An sin gearraidh mise Israel as bhàrr aghaidh an fhearainn a thug mi dhaibh: agus an taigh seo a naomhaich mi dom ainm fhèin, tilgidh mi as mo shealladh, agus bidh Israel na ghnàth-fhacal agus na leth-fhacal am measg nan uile shluagh:

Agus bhuail rìgh Bhàbiloin iad, agus mharbh e iad aig Riblah, ann an tìr Hamait. Agus thugadh Iùdah air falbh as an tìr fhèin.

Ach nuair a bha fois aca, rinn iad olc a‑rìs ad fhianais; uime sin dh’fhàg thu iad ann an làimh an naimhdean, agus bha uachdaranachd aca orra. Gidheadh, nuair a thill iad agus a ghlaodh iad riut, chuala tu o na nèamhan, agus shaor thu iad ad mhòr-thròcair iomadh uair:

Agus tàrlaidh, anns an là anns an tabhair an Tighearna dhut fois od àmhghair, agus od mhì-shuaimhneas, agus on daorsa chruaidh a leagadh ort,

Oir dh’ullaicheadh Tophet o shean; eadhon airson an rìgh tha sin air ullachadh; rinn e domhain e, rinn e farsaing e; cruach theine agus mòran connaidh; tha anail an Tighearna, mar shruth pronnaisg, ga fhadadh.

Air an adhbhar sin tha corraich an Tighearna air lasadh an aghaidh a shluaigh; agus shìn e a‑mach a làmh nan aghaidh, agus bhuail e iad; agus chriothnaich na slèibhtean, agus bha an colainnean mar aolach air meadhon nan sràidean. Airson seo uile, chan eil a chorraich air tilleadh air falbh; ach tha a làmh fhathast sìnte a‑mach.

Feuch, sibhse uile a tha a’ fadadh teine, a tha gur cuartachadh fhèin le sradan; siùbhlaibh ann an solas ur teine, agus nan sradan a las sibh; seo gheibh sibh om làimh-sa, laighidh sibh sìos ann an doilgheas.

Agus thèid iad a‑mach, agus seallaidh iad air closaichean nan daoine a chiontaich am aghaidh; oir cha bhàsaich a’ chnuimh, agus cha mhùchar an teine; agus bidh iad nan gràinealachd do gach uile fheòil.

Thrèig mise mo thaigh, dh’fhàg mi m’oighreachd, thug mi thairis gràdh m’anama do làimh a naimhdean.

Agus bheir mi orra siubhal air falbh led naimhdean gu fearann air nach robh thu eòlach; oir tha teine air fhadadh ann am fheirg, agus lasaidh e nur n‑aghaidh.

Uime sin tilgidh mi sibh a‑mach as an tìr seo, gu tìr air nach d’fhuair sibh eòlas, sibh fhèin no ur n‑athraichean; agus an sin nì sibh seirbhis do dhiathan coimheach, a là agus a dh’oidhche, a chionn nach dèan mise tròcair oirbh.

Ach agadsa, O Thighearna, tha fhios air an innleachdan uile an aghaidh m’anama; na maith an cionta, agus na glan an lochd a‑mach à d’fhianais: ach tilgear iad thairis ann ad làthair; tionnsgain nan aghaidh ann an àm do chorraich.

An tràill Israel? Mas ann de chloinn an teaghlaich e, cuime an do rinneadh e na chobhartaich?

O thaigh Dhaibhidh, mar seo deir Iehòbhah, Dèanaibh gu moch breitheanas, agus saoraibh an duine sàraichte o làimh an fhir-shàrachaidh, mun tèid mo chorraich-sa a‑mach mar theine, agus mun las i air chor is nach faodar a mùchadh, airson aingidheachd ur gnìomharan.

An dealbh suarach briste an duine seo Coniah? No an soitheach e anns nach eil aig aon neach tlachd? Cuime a bheil iad air an tilgeadh a‑mach, e fhèin agus a shliochd, agus air an iomain gu tìr anns nach eil iad eòlach?

Agus tàrlaidh, nuair a their sibh, Cuime an do rinn an Tighearna ar Dia rinn na nithean seo uile? An sin freagraidh tusa iad, Amhail a thrèig sibhse mise, is a rinn sibh seirbhis do dhiathan coimheach nur tìr, mar sin nì sibh seirbhis do choigrich ann an dùthaich nach leibh fhèin.

Airson nan nithean seo nach tig mise gan amharc, deir an Tighearna: air a leithid seo de chinneach nach dèan m’anam dìoghaltas?

Air an adhbhar sin, mar seo deir an Tighearna Iehòbhah, Feuch, dòirtear m’fhearg-sa agus mo dhian-chorraich a‑mach air an àite seo, air duine agus air ainmhidh, agus air craobhan na machrach, agus air toradh an fhearainn; agus loisgidh i, agus cha ghabh i mùchadh.

O sibhse uile a tha a’ gabhail an rathaid, amhaircibh agus faicibh a bheil bròn sam bith cosmhail rim bhròn-sa a thugadh orm, on uair anns an do rinn an Tighearna mo smachdachadh ann an là a dhian-fheirge.

Thugadh thairis ar n‑oighreachd do choimhich, ar taighean do choigrich.

Agus dòirtidh mi a‑mach ort mo dhian chorraich; sèididh mi thairis thu do làimh dhaoine brùideil, cleachdte ri milleadh.

Uime sin, bheir mise a’ chuid as miosa de na cinnich, agus sealbhaichidh iad an taighean: cuiridh mi fòs cosgadh air uabhar nan neartmhor, agus truaillear an ionadan naomha.

Bheir an Tighearna fa‑near gum buailear thu air beulaibh do naimhdean: thèid thu a‑mach air aon slighe nan aghaidh, agus teichidh tu romhpa air seachd slighean; agus atharraichear thu a‑chum uile rìoghachdan na talmhainn.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan