Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Hosèa 9:4

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Chan ìobair iad tabhartasan-fìona don Tighearna, cha mhò a bhios iad taitneach dha: bidh an ìobairtean dhaibh mar aran luchd-bròin; bidh iadsan uile a dh’itheas dheth air an salachadh; gu dearbh cha tig an aran airson an anama gu taigh an Tighearna.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

33 Iomraidhean Croise  

Agus maille ris an aon uan, an deicheamh cuid de fhlùr mìn measgte leis a’ cheathramh cuid de hin de ola bhrùite; agus an ceathramh cuid de hin de fhìon, mar thabhartas-dibhe.

Agus chuir e an t‑aran ann an òrdagh air, ann an làthair an Tighearna, mar a dh’àithn an Tighearna do Mhaois.

Am measg mìn-chlachan a’ ghlinne tha do chuibhreann: is iad sin, is iad sin do chrannchur; eadhon dhaibh seo dhòirt thu a‑mach tabhartas-dibhe, dh’ìobair thu tìodhlac. An gabhainn-sa tlachd annta sin?

Tha esan a mharbhas damh, mar gum mortadh e duine; esan a dh’ìobras uan, mar gun cuireadh e an ceann de mhadadh; esan a bheir seachad tabhartas, mar gun tugadh e seachad fuil mhuc; esan a loisgeas tùis, mar gum beannaicheadh e iodhal; seadh, roghnaich iad an slighean fhèin, agus nan gràinealachdan fhèin tha an anam a’ gabhail tlachd.

Agus cha bhris daoine aran nam measg ri àm bròin, a‑chum comhfhurtachd a thoirt dhaibh airson neach a fhuair bàs; cha mhò a bheirear dhaibh deoch à cupan na comhfhurtachd, airson athair neach, no airson a mhàthar.

Cuime an tig thugamsa tùis o Shèba, agus a’ chuilc chùbhraidh o dhùthaich fad as? Chan eil ur tabhartasan-loisgte taitneach, cha mhò a tha tlachd agamsa nur n‑ìobairtean.

Leig dhìot glaodhaich, na dèan caoidh airson nam marbh, ceangail culaidh do chinn ort, agus cuir do bhrògan air do chasan, agus na falaich do ghnùis, agus na ith aran luchd-bròin.

Agus nì sibh mar a rinn mise: chan fhalaich sibh ur n‑aghaidh, agus chan ith sibh aran luchd-bròin.

Ach ghabh Daniel rùn na chridhe nach truailleadh e e fhèin leis a’ chuibhreann de bhiadh an rìgh, no leis an fhìon den d’òl e: uime sin ghuidh e air uachdaran nan caillteanach nach biodh e air a shalachadh.

Oir fanaidh clann Israeil mòran làithean gun rìgh, agus gun phrionnsa, agus gun ìobairt, agus gun ìomhaigh, agus gun èphod, agus gun teraphim.

Tha iad a’ tionndadh an dèidh nì gun bhuannachd: tha iad mar bhogha cealgach: tuitidh an uachdarain leis a’ chlaidheamh, airson nimh an teangaidh: seo cùis am maslaidh ann an tìr na h‑Eiphit.

Tha iad ag ìobradh feòla mar thabhartas dhòmhsa, agus ga h‑ithe; ach cha ghabh an Tighearna riu: a‑nis cuimhnichidh e an aingidheachd, agus smachdaichidh e an lochdan: tillidh iad air an ais don Eiphit.

Crioslaichibh sibh fhèin le aodach-saic, agus tuiribh, O shagartan: dèanaibh ulartaich, a luchd-frithealaidh na h‑altarach: thigibh, laighibh fad na h‑oidhche ann an aodach-saic, òglacha mo Dhè: oir tha an tabhartas-bìdh agus an tabhartas-dibhe, air a chumail air ais o thaigh ar Dè.

Tha an tabhartas-bìdh air a ghearradh air falbh, agus an tabhartas-dibhe o thaigh an Tighearna; dèanaibh-se bròn, O shagartan, òglaich an Tighearna.

Cò aig a bheil fios nach till, agus nach gabh e aithreachas, agus nach fàg e beannachd na dhèidh, tabhartas-bìdh, agus tabhartas-dibhe, don Tighearna ur Dia?

Oir tha beatha na feòla anns an fhuil, agus thug mi dhuibh i air an altair, a dhèanamh rèite airson ur n‑anaman: oir is i an fhuil a nì rèite airson an anama.

Labhair ri Aaron, ag ràdh, Ge bè air bith e ded shliochd nan ginealaichean, anns am bi gaoid sam bith, na tigeadh e am fagas a thoirt seachad aran a Dhè:

Cha tig duine sam bith de shliochd Aaroin an sagart, anns a bheil gaoid, am fagas a thoirt seachad tabhartasan an Tighearna a bheirear suas le teine: tha gaoid ann, cha tig e am fagas a thoirt seachad aran a Dhè.

Bidh iad naomh dan Dia, agus cha truaill iad ainm an Dè: oir tha iad a’ toirt seachad tabhartasan an Tighearna a bheirear suas le teine, agus aran an Dè; uime sin bidh iad naomh.

Uime sin naomhaichidh tu e, oir tha e a’ toirt seachad aran do Dhè; bidh e naomh dhut: oir tha mise an Tighearna naomh, a tha gur naomhachadh.

Ged ìobair sibh dhomh ìobairtean-loisgte, agus tabhartasan-bìdh, cha ghabh mi iad: cha mhò a bheir mi fa‑near tabhartasan-sìthe ur beathaichean reamhar.

Agus seo fòs rinn sibh; chòmhdaich sibh le deòir altair an Tighearna, le gul, agus le èigheach; ionnas nach eil suim aige de thabhartas nas mò, agus cha ghabh e le deagh-ghean ur làimh e.

Esan a bheanas ri corp duine mhairbh sam bith, bidh e neòghlan seachd làithean.

Aithn do chloinn Israeil, agus abair riu, Mo thabhartas, agus m’aran airson m’ìobairtean a bheirear suas le teine a‑chum fàile chùbhraidh dhomh, bheir sibh an aire gun toir sibh seachad dhòmhsa nan àm iomchaidh fhèin.

Agus air bòrd aran na Fianais sgaoilidh iad aodach de ghorm, agus cuiridh iad air na miasan, agus na tùiseirean, agus na cupain, agus na cuachan leis an toirear seachad tabhartas-dibhe: agus bidh an t‑aran an còmhnaidh air.

Is mise an t‑aran beò, a thàinig a‑nuas o nèamh: ma dh’itheas neach air bith den aran seo, bidh e beò gu sìorraidh: agus an t‑aran a bheir mise uam, is e m’fheòil e, a bheir mi airson beatha an t‑saoghail.

Cha d’ith mi a’ bheag dhiubh am bhròn, cha mhò a ghabh mi a’ bheag dhiubh gu feum neòghlan sam bith, cha mhò a thug mi a’ bheag dhiubh airson a’ mhairbh: dh’èisd mi ri guth an Tighearna mo Dhia; rinn mi a rèir nan uile nithean a dh’àithn thu dhomh.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan