Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Hosèa 7:7

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Theasaich iad uile iad fhèin mar àmhainn, agus shluig iad am britheamhan; tha an rìghrean uile air tuiteam; chan eil aon nam measg a tha a’ gairm ormsa.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

27 Iomraidhean Croise  

Mar seo mharbh Baasa e anns an treas bliadhna de Asa rìgh Iùdah, agus rìghich e na àite.

Agus nuair a chunnaic Simri gun do ghlacadh am baile, chaidh e a‑steach do lùchairt taigh an rìgh, agus loisg e taigh an rìgh os a chionn fhèin le teine, agus dh’eug e,

Ach bhuadhaich an sluagh a lean Omri air an t‑sluagh a lean Tibni mac Ghinait: agus fhuair Tibni bàs, agus rìghich Omri.

Agus thubhairt esan, Glacaibh beò iad. Agus ghlac iad beò iad, agus mharbh iad iad aig sloc an taigh-bhearraidh, dà‑fhichead agus dithis fhear; agus cha d’fhàg e duine beò dhiubh.

Agus nuair a thàinig an litir dan ionnsaigh, ghabh iad mic an rìgh, agus mharbh iad deich agus trì-fichead fear, agus chuir iad an cinn ann am basgaidean, agus chuir iad da ionnsaigh iad gu Iesreel.

Agus rinn Salum mac Iabeis ceannairc na aghaidh, agus bhuail e e am fianais an t‑sluaigh, agus mharbh e e, agus rìghich e na àite.

Oir chaidh Menahem mac Ghadi suas o Thirsah, agus thàinig e gu Samaria, agus bhuail e Salum mac Iabeis ann an Samaria, agus mharbh e e, agus rìghich e na àite.

Ach rinn Pecah mac Remaliah, ceannard leis fhèin, ceannairc na aghaidh, agus bhuail e e ann an Samaria, ann an lùchairt taigh an rìgh, maille ri Argob, agus ri Arieh, agus maille ris lethcheud fear de na Gileadaich: agus mharbh e e, agus rìghich e na àite.

Agus rinn Hosèah mac Elah ceannairc an aghaidh Phecah mhic Remaliah, agus bhuail e e, agus mharbh e e, agus rìghich e na àite, anns an fhicheadamh bliadhna de Iotam mac Udsiah.

Agus tharraing Iehu bogha le a uile neart, agus bhuail e Ioram eadar a ghàirdeanan, agus chaidh an t‑saighead a‑mach tro a chridhe, agus chrom e sìos na charbad.

Agus thubhairt e, Tilgibh a‑nuas i. Agus thilg iadsan sìos i; agus chrathadh cuid de a fuil air a’ bhalla, agus air na h‑eich, agus shaltair iad fo an casan i.

Ach càrnaidh na cealgairean anns a’ chridhe suas fearg; chan èigh iad nuair a cheanglas e iad.

Nach eil eòlas acasan uile a tha a’ dèanamh na h‑eucoir, a tha ag ithe suas mo shluaigh mar a dh’itheadh iad aran, agus nach gairm air an Tighearna?

Gidheadh cha do ghairm thu orm, O Iàcoib; ach ghabh thu seirbhe dhìom, O Israeil.

Oir riamh cha chuala daoine, cha d’fhairich iad len cluais, cha mhò a chunnaic sùil, dia eile ach thusa, a nì a leithid airson an tì a dh’fheitheas air.

Agus tha sinne uile mar nì truaillidh, agus ar n‑uile fhìreantachd mar luideig shalaich; agus tha sinn uile air seargadh mar dhuilleach; agus rinn ar lochdan, mar a’ ghaoth, ar giùlan air falbh.

Agus chan eil aon neach ann a tha a’ gairm air d’ainm, a tha ga dhùsgadh fhèin suas a dhèanamh greim ort; oir dh’fhalaich thu do ghnùis uainn, agus chlaoidh thu sinn airson ar n‑euceartan.

Ach chan eil an sluagh seo air tilleadh ris an tì a bhuail iad; cha mhò a dh’iarr iad Tighearna nan sluagh:

Agus dh’iarr mise airson duine nam measg a dhèanadh suas a’ challaid, agus a sheasadh anns a’ bhriseadh fam chomhair airson an fhearainn, a‑chum nach sgriosainn e; ach cha d’fhuair mi aon neach.

Mar tha e sgrìobhte ann an lagh Mhaois, tha an t‑olc seo uile air teachd oirnn; gidheadh cha do rinn sinn ar n‑ùrnaigh an làthair an Tighearna ar Dia, a‑chum gum bitheamaid air ar tilleadh o ar n‑euceartan, agus gun tuigeamaid d’fhìrinn.

Bidh mise ann am rìgh dhut: càit a bheil aon neach eile a thèarnas thu ann ad chathraichean uile? Agus do bhritheamhan uile ris an dubhairt thu, Thoir dhomh rìgh agus prionnsachan?

Imichidh mi, agus tillidh mi gum àite, gus an aidich iad an cionta, agus an iarr iad m’aghaidh: nan àmhghar iarraidh iad mi gu moch.

Agus tha uabhar Israeil a’ tabhairt fianais fa chomhair a shùl: gidheadh chan eil iad a’ tilleadh ris an Tighearna an Dia, no ga iarraidh airson seo uile.

Agus cha do ghlaodh iad riumsa len cridhe; ged rinn iad donnalaich air an leapaichean airson arbhair agus fìona; tha iad a’ cruinneachadh an ceann a chèile, tha iad ag èirigh suas am aghaidh-sa.

Chuir iad suas rìghrean, ach chan ann uamsa: rinn iad uachdarain, agus cha robh agamsa fios air: den airgead agus den òr rinn iad dhaibh fhèin iodhalan, a‑chum gun gearrar as iad.

Is truagh dhaibhsan a tha a’ dealbh aingidheachd, agus a’ cur an gnìomh uilc air an leapaichean; nuair a shoillsicheas a’ mhadainn tha iad ga dhèanamh, a chionn gu bheil e an comas an làimhe.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan