Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Hosèa 7:16

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Tha iad a’ tionndadh an dèidh nì gun bhuannachd: tha iad mar bhogha cealgach: tuitidh an uachdarain leis a’ chlaidheamh, airson nimh an teangaidh: seo cùis am maslaidh ann an tìr na h‑Eiphit.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

32 Iomraidhean Croise  

Sgathaidh an Tighearna na bilean miodalach uile, an teanga a labhras nithean mòra;

Iadsan a thubhairt, Le ar teangaidh buadhaichidh sinn; is leinn fhèin ar bilean; cò a tha na thighearna os ar cionn?

Airson fòirneart nam bochd, airson osnaich nan ainnis, a‑nis èiridh mi, arsa an Tighearna; cuiridh mi e ann an tèarainteachd uaithesan a bhagras na aghaidh.

Nan saill tha iad air an druideadh suas; lem beul labhraidh iad gu h‑uaibhreach.

Dealbhaidh do theanga aimhleas, mar ealtainn ghèir, ag obrachadh ceilge.

Tha m’anam am measg leòmhann; tha mi am laighe am measg dream air lasadh, daoine aig a bheil am fiaclan nan sleaghan agus nan saighdean, agus an teanga na claidheamh geur.

Chuir iad am beul an aghaidh nan nèamh, agus ghluais an teanga air feadh na talmhainn.

Oir cha robh an cridhe ceart maille ris, agus cha robh iad dìleas na choicheangal.

Ach thill iad, agus ghluais iad gu fealltach mar an athraichean; chaidh iad a thaobh, mar bhogha fiar.

Oir tha Ierusalem air aomadh sìos, agus Iùdah air tuiteam; a chionn gu bheil an teanga agus an dèanadas an aghaidh an Tighearna, a chur cathachaidh air sùilean a ghlòire.

An sin thubhairt iad, Thigibh, agus dealbhamaid innleachdan an aghaidh Ieremiah: oir cha bhàsaich an reachd on t‑sagart, no comhairle on eagnaidh, no am facal on fhàidh. Thigibh, agus buaileamaid e leis an teangaidh, agus na tugamaid aire do aon de a bhriathran.

Agus fòs an dèidh seo uile cha do thill a piuthar fhealltach Iùdah riumsa le a h‑uile chridhe, ach gu cealgach, deir an Tighearna.

Oir mar seo deir Tighearna nan sluagh, Dia Israeil, Mar a bha m’fhearg agus mo chorraich air a dòrtadh a‑mach air luchd-àiteachaidh Ierusaleim, is amhlaidh a bhios mo chorraich air a dòrtadh a‑mach oirbhse an tràth thèid sibh a‑steach don Eiphit: agus bidh sibh nur mallachadh, agus nur n‑uamhas, agus nur mallachd, agus nur masladh; agus chan fhaic sibh an t‑àite seo nas mò.

Mar seo tha an Tighearna Dia ag ràdh, Òlaidh tu de chupan do pheathar, domhain agus farsaing; nìthear gàire fanaid riut, agus bidh tu ad bhall-magaidh; is mòr na bheil ann.

Agus nuair a chaidh iad a‑steach a‑chum nan cinneach gus an deachaidh iad, thruaill iad sin m’ainm naomh-sa nuair a thubhairt iad riu, Is iad seo sluagh an Tighearna, gidheadh chaidh iad a‑mach as a fhearann.

Agus labhraidh e briathran an aghaidh an Tì as àirde, agus claoidhidh e naoimh an Tì as àirde, agus bidh dùil aige aimsirean agus reachdan a chaochladh: agus bheirear iad da làimh gu aimsir, agus aimsirean, agus roinn aimsir.

Cha till e gu tìr na h‑Eiphit, ach bidh an t‑Asirianach na rìgh air, a chionn gun do dhiùlt iad tilleadh riumsa.

Agus tha mo shluagh-sa ann an tì air cùl-sleamhnachadh uam; ged ghlaodh iad ris an Tì as àirde, chan àrdaicheadh aon neach e.

Ciod a nì mi riut, O Ephraim? Ciod a nì mi riutsa, O Iùdah? Oir tha ur maitheas mar neul maidne, agus mar an drùchd moch, a shiùbhlas air falbh.

Mo thruaighe iad, oir theich iad uamsa! Lèirsgrios dhaibh, oir chiontaich iad am aghaidh-sa! Ged shaor mi iad, gidheadh labhair iad breugan am aghaidh.

Cha ghabh iad còmhnaidh ann am fearann an Tighearna: ach tillidh Ephraim don Eiphit: agus ann an Asiria ithidh iad nithean neòghlan.

Chan ìobair iad tabhartasan-fìona don Tighearna, cha mhò a bhios iad taitneach dha: bidh an ìobairtean dhaibh mar aran luchd-bròin; bidh iadsan uile a dh’itheas dheth air an salachadh; gu dearbh cha tig an aran airson an anama gu taigh an Tighearna.

Oir feuch, dh’imich iad air falbh o làthair an fhir-mhillidh: tionailidh an Eiphit iad, adhlaicidh Memphis iad: na h‑ionadan taitneach a cheannaich iad len airgead, sealbhaichidh an fheanntag iad: nam pàilleanan fàsaidh an droigheann.

Bha ur briathran dalma ann am aghaidh-sa, tha an Tighearna ag ràdh; gidheadh tha sibh ag ràdh, Ciod a labhair sinn ad aghaidh?

Thubhairt sibh, Is dìomhain seirbhis a thoirt don Tighearna; agus ciod a’ bhuannachd dhuinn gun do choimhead sinn a òrdagh, agus gun do ghluais sinn gu brònach an làthair Tighearna nan sluagh?

Ach tha mi ag ràdh ribh gun toir daoine cunntas ann an là a’ bhreitheanais airson gach facail dhìomhain a labhras iad.

An dream air a’ charraig, is iad sin iadsan, nuair a dh’èisdeas iad, a ghabhas am facal dan ionnsaigh le gàirdeachas, ach chan eil aca seo freumh, muinntir a chreideas rè tamaill, agus an àm buairidh a tha a’ tuiteam air falbh.

Is amhail sin as ball beag an teanga, agus nì i mòr-uaill. Feuch, cia mòr an connadh a lasas teine beag!

(Oir chràidh an t‑ionracan sin, agus e a’ gabhail còmhnaidh nam measg, a anam fìreanta o là ga là, le bhith a’ faicinn, agus a’ cluinntinn, an gnìomharan ain-dligheach:)

Agus thugadh dha beul a’ labhairt nithean mòra, agus thoibheum; agus thugadh cumhachd dha cogadh a dhèanamh rè dà mhìos agus dà‑fhichead.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan