Agus theagaisg dream àraidh, a thàinig a‑nuas o Iudèa, na bràithrean, ag ràdh, Mura timcheall-ghearrar sibh a rèir gnàth Mhaois, chan eil e an comas dhuibh a bhith air ur tèarnadh.
Thug Maois dhuibh an timcheall-ghearradh (chan e gur ann o Mhaois a tha e, ach o na h‑athraichean), agus timcheall-ghearraidh sibhse duine air an t‑sàbaid.
Agus anns na làithean sin dh’èirich Peadar ann am meadhon nan deisciobal, agus thubhairt e (b’e àireamh nan ainm a bha an làthair, mu thimcheall ceud agus fichead).
An sin chunnacas iomchaidh do na h‑abstoil, agus do na seanairean, maille ris an eaglais uile, daoine taghte dhiubh fhèin a chur gu Antioch, maille ri Pòl agus Barnabas; eadhon, Iùdas don co‑ainm Barsabas, agus Silas, daoine inbheach am measg nam bràithrean:
Agus sgrìobh iad litrichean leo air an dòigh seo, Tha na h‑abstoil, agus na seanairean, agus na bràithrean, a’ cur beannachd a‑chum nam bràithrean de na Cinnich a tha ann an Antioch, agus ann an Siria, agus ann an Cilicia:
Do bhrìgh gun cuala sinne gun do chuir dream àraidh a chaidh uainne mì‑shuaimhneas oirbh le briathran, ag atharrachadh ur n‑inntinn, ag ràdh gur còir dhuibh a bhith air ur timcheall-ghearradh, agus an lagh a choimhead; do nach tug sinne a leithid sin a dh’àithne:
Agus air dhaibh a bhith air an toirt air an aghaidh leis an eaglais, chaidh iad tro Phenice, agus Shamaria, a’ cur an cèill iompachadh nan Cinneach: agus thug iad aoibhneas mòr do na bràithrean uile.
Ach dh’èirich dream àraidh de bharail nam Pharasach a bha nan creidmhich, ag ràdh gur còir an timcheall-ghearradh, agus ag àithneadh dhaibh lagh Mhaois a choimhead.
Agus nuair a chuala iadsan seo, thug iad glòir don Tighearna, agus thubhairt iad ris-san, Tha thu a’ faicinn, a bhràthair, cia lìon mìle de na h‑Iùdhaich a tha a’ creidsinn; agus tha iad uile ro‑eudmhor mun lagh.
Oir ann an Iosa Crìosd, chan eil èifeachd sam bith ann an timcheall-ghearradh, no ann an neo-thimcheall-ghearradh, ach ann an creideamh a dh’obraicheas tre ghràdh.
A mheud lem miann iad fhèin a thaisbeanadh gu sgiamhach anns an fheòil, tha iad gur n‑èigneachadh gu bhith air ur timcheall-ghearradh; a‑mhàin a‑chum nach dèante geur-leanmhainn orra airson crann-ceusaidh Chrìosd.
Thugaibh an aire nach dèan neach air bith fòirneart oirbh tre fheallsanachd agus mealltaireachd dhìomhain, a rèir beul-aithris dhaoine, a rèir ciad-thoiseachan an t‑saoghail, agus chan ann a rèir Chrìosd: