Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Genesis 9:5

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus gu deimhinn fuil ur beatha-se iarraidh mise; air làimh gach beathaich iarraidh mi i, agus air làimh an duine; air làimh bràthair gach duine iarraidh mi beatha an duine.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

26 Iomraidhean Croise  

Agus fhreagair Reuben iad, ag ràdh, Nach do labhair mise ribh, ag ràdh, Na peacaichibh an aghaidh an leinibh? Agus cha d’èisd sibh: uime sin, feuch, mar an ceudna tha a fhuil air a h‑iarraidh oirnn.

Nach mò gu mòr, nuair a mharbh daoine aingidh duine ionraic na thaigh fhèin air a leabaidh? Agus a‑nis nach iarr mi a fhuil-san air ur làimh-se, agus nach toir mi bhàrr na talmhainn sibh?

Dèan thusa matà a rèir do ghliocais, agus na leig le a cheann liath dol sìos don uaigh ann an sìth.

Agus nuair a chunnaic Ataliah màthair Ahasiah gu robh a mac marbh, dh’èirich i, agus sgrios i an sliochd rìoghail uile.

Oir cha do chuimhnich Iòas an rìgh an coibhneas a rinn Iehoiada a athair ris, ach mharbh e a mhac: agus nuair a bha esan a’ faghail a’ bhàis, thubhairt e, Chì an Tighearna, agus agraidh e.

Agus rinn a sheirbhisich ceannairc na aghaidh, agus mharbh iad e na thaigh fhèin.

Ach mharbh sluagh na tìre iadsan uile a rinn ceannairc an aghaidh rìgh Amoin, agus rinn sluagh na tìre Iosiah a mhac na rìgh na àite.

Nuair a nì e rannsachadh air fuil, cuimhnichidh e orra; cha dìochuimhnich e glaodh nam bochd.

Esan a bhuaileas duine, air chor is gum bàsaich e, gu cinnteach cuirear gu bàs e.

Cha tèid thu mun cuairt mar fhear-tuaileis am measg do shluaigh; cha mhò a sheasas tu an aghaidh fuil do choimhearsnaich: Is mise an Tighearna.

Agus esan a mharbhas duine sam bith, cuirear gun teagamh gu bàs e.

Agus esan a mharbhas ainmhidh, dìolaidh e e: agus an neach a mharbhas duine, cuirear gu bàs e.

Agus ma bhuaileas e e le inneal iarainn (air chor is gum bàsaich e), is mortair e: cuirear gu cinnteach am mortair gu bàs.

Agus ma bhuaileas e e le clach a thilgeadh (a dh’fhaodas a bhàs a thoirt), agus gum bàsaich e, is mortair e: cuirear gu cinnteach am mortair gu bàs.

No ma bhuaileas e e le làmh-bhall fiodha (a dh’fhaodas a bhàs a thoirt), agus gum faigh e bàs, is mortair e: cuirear gu cinnteach am mortair gu bàs.

No ma bhuaileas e e le a làimh ann an naimhdeas, air chor is gum faigh e bàs; cuirear esan a bhuail e gun teagamh gu bàs; oir is mortair e: marbhaidh dìoghaltair na fala am mortair, nuair a choinnicheas e e.

A‑chum gun tig oirbh gach uile fhuil fhìreanta a dhòrtadh air an talamh, o fhuil Abeil fhìreanta gu fuil Shachariais mhic Bharachiais, a mharbh sibh eadar an teampall agus an altair.

Agus rinn e a dh’aon fhuil uile chinnich dhaoine, a‑chum iad a ghabhail còmhnaidh air aghaidh na talmhainn uile, agus shònraich e na h‑àmannan ro‑òrdaichte, agus crìochan an àite-còmhnaidh;

Ach ma tha aig duine sam bith fuath da choimhearsnach, agus gun laigh e am plaid air a shon, agus gun èirich e suas na aghaidh, agus gum buail e gu marbhtach e, air chor is gum faigh e bàs, agus gun teich e gu aon de na bailtean sin;

An sin cuiridh seanairean a bhaile fhèin fios uapa, agus bheir iad as a sin e, agus bheir iad thairis e do làimh dìoghaltair na fala, a‑chum gum bàsaich e.

Agus dhìol Dia olc Abimeleich, a rinn e air a athair, le a thrì-fichead agus a dheichnear bhràithrean a mharbhadh.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan