Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Genesis 6:11

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus bha an talamh truaillidh am fianais Dhè, agus lìonadh an talamh le fòirneart.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

22 Iomraidhean Croise  

Bha e na shealgair cumhachdach an làthair an Tighearna: uime sin theirear, Amhail mar Nimrod, an sealgair cumhachdach an làthair an Tighearna.

Ach bha daoine Shòdoim aingidh agus nam peacaich am fianais an Tighearna gu ro‑mhòr.

Agus ghin Nòah triùir mhac, Sem, Ham, agus Iàphet.

Agus thubhairt an Tighearna ri Nòah, Rach thusa agus do thaigh uile a‑steach don àirc; oir thusa chunnaic mi cothromach am fhianais anns a’ ghinealach seo.

A chionn gun do thiomaich do chridhe, agus gun d’irioslaich thu thu fhèin an làthair Dhè, nuair a chuala tu a bhriathran an aghaidh an àite seo, agus an aghaidh a luchd-àiteachaidh, agus gun d’irioslaich thu thu fhèin am làthair-sa, agus gun do reub thu d’aodach, agus gun do ghuil thu am làthair, chuala mise mar an ceudna thusa, arsa an Tighearna.

Rannsaichidh an Tighearna am fìrean; ach an t‑aingidh, agus esan a thug spèis do fhòirneart, is fuath le a anam.

Na daingnichear fear-labhairt uilc air an talamh; sealgaidh olc air fear an fhòirneirt a‑chum a sgrios.

Sgrios, a Thighearna, agus roinn an teanga, oir chunnaic mi fòirneart agus connsachadh anns a’ bhaile.

Agus thubhairt an Tighearna ri Maois, Imich, falbh sìos; oir thruaill do shluagh, a thug thu a‑mach à tìr na h‑Eiphit, iad fhèin.

Cha chluinnear nas mò fòirneart ann ad fhearann, sgrios agus milleadh ann ad chrìochan; ach their thu Slàinte mar ainm rid bhallachan, agus Moladh rid gheatachan.

Amhail a chuireas tobar a‑mach uisgeachan, mar sin tha ise a’ cur a‑mach a droch-bheairt: tha ainneart agus creach ri chluinntinn innte: am làthair-sa a‑ghnàth tha bròn agus lotadh.

Le lìonmhorachd do mhalairt lìon iad do mheadhon le ainneart, agus pheacaich thu: uime sin, tilgidh mise thu, mar nì mì‑naomh, a‑mach o shliabh Dhè: agus sgriosaidh mi thu, O cheruib a chòmhdaicheas, a meadhon nan clach dealrach.

An sin thubhairt e rium, Am faca tu, O mhic an duine? An nì faoin do thaigh Iùdah a bhith a’ dèanamh nan gràinealachdan a tha iad a’ dèanamh an seo? Oir lìon iad an tìr le ainneart, agus thill iad dom bhrosnachadh-sa a‑chum feirge; agus, feuch, chuir iad am meanglan rin sròin.

Cia fhad, O Thighearna, a ghlaodhas mi, agus nach èisd thu? A ghlaodhas mi riut airson fòirneirt, agus nach saor thu?

Oir nì ainneart Lebanoin do chòmhdachadh, agus cuiridh sgrios ainmhidhean eagal ort; airson fuil dhaoine, agus airson sàrachadh an fhearainn, na cathrach, agus a h‑uile luchd-àiteachaidh.

A chionn gun do chreach thu mòran chinneach, creachaidh uile iarmad nan cinneach thusa: airson fuil dhaoine, agus sàrachadh an fhearainn, na cathrach, agus a h‑uile luchd-àiteachaidh.

Agus bha iad le chèile ionraic ann am fianais Dhè, ag imeachd ann an uile àitheantan agus òrdaighean an Tighearna gu neo-lochdach.

(Oir chan iad luchd-èisdeachd an lagha a tha nam fìreanan am fianais Dhè, ach bidh luchd-dèanamh an lagha air am fìreanachadh.

A‑nis tha fhios againn ge bè nithean a tha an lagh a’ labhairt, gur ann riùsan a tha fon lagh a tha e gan labhairt: a‑chum gun druidear gach uile bheul, agus gum bi an saoghal uile air fhaotainn ciontach am fianais Dhè.

Oir tha fhios agam, an dèidh mo bhàis gun truaill sibh sibh fhèin gu tur, agus gun tèid sibh a thaobh on t‑slighe a dh’àithn mi dhuibh; agus thig olc oirbh anns na làithean deireannach, a chionn gun dèan sibh olc ann an sealladh an Tighearna, ga bhrosnachadh gu feirg le obair ur làmh.

Agus nuair a bha am britheamh marbh, thill iad, agus thruaill iad iad fhèin nas mò na an athraichean, ann an leantainn dhiathan eile, gu seirbhis a dhèanamh dhaibh, agus gu cromadh sìos dhaibh; cha do sguir iad on gnìomharan fhèin, no on slighe eas-umhail.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan