Agus, feuch, thàinig seachd bà eile a‑nìos nan dèidh as an abhainn, grànda rim faicinn, agus caol nam feòil: agus sheas iad làimh ris na bà eile, air bruaich na h‑aibhne.
Agus bheir e teum air an làimh dheis, agus gidheadh bidh e acrach; agus ithidh e suas air an làimh chlì, agus cha bhi iad sàsaichte; ithidh gach duine feòil a ghàirdein fhèin.
Agus thubhairt e rium, A mhic an duine, thoir air do bhroinn ithe, agus lìon do chom leis an ròla seo a bheir mi dhut. An sin dh’ith mi, agus bha e ann am bheul mar mhil air mhìlsead.