Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Genesis 3:19

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Am fallas do ghnùise ithidh tu aran, gus an till thu a dh’ionnsaigh na talmhainn; oir aisde thugadh thu: oir is duslach thu, agus gu duslach tillidh tu.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

33 Iomraidhean Croise  

Agus fhreagair Abrahàm agus thubhairt e, Feuch a‑nis, ghabh mi orm fhèin labhairt rim Thighearna, agus gun annam ach duslach agus luaithre:

Agus dhealbh an Tighearna Dia an duine de dhuslach na talmhainn: agus shèid e ann an cuinneinean a shròine anail na beatha; agus dh’fhàs an duine na anam beò.

Is coigreach agus fear-cuairt mise maille ribh: thugaibh dhomh sealbh àit-adhlaic maille ribh, agus gun adhlaic mi mo mharbh as mo shealladh.

Agus droigheann agus cluarain bheir e a‑mach dhut, agus ithidh tu luibh na machrach;

Agus b’iad uile làithean Adhaimh a bha e beò naoi ceud agus deich-bliadhna-fichead: agus fhuair e bàs.

Agus thubhairt e, Lomnochd thàinig mi à broinn mo mhàthar, agus lomnochd tillidh mi an sin: thug an Tighearna seachad, agus thug an Tighearna leis: beannaichte gu robh ainm an Tighearna.

Cuimhnich, guidheam ort, gur ann mar chriadh a rinn thu mi; agus gu duslach an tionndaidh thu mi a‑rìs?

Agus an dèidh dhaibh seo mo chraiceann a chnàmh, gidheadh ann am fheòil gum faic mi Dia:

Cuideachd anns an duslach laighidh iad, agus còmhdaichidh cnuimhean iad.

Bàsaichidh gach uile fheòil le chèile, agus tillidh an duine a‑rìs don duslach.

Nach lugha na sin asdasan, a tha nan còmhnaidh ann an taighean creadha, aig a bheil am bunait anns an duslach, a bhruthar ron leòmann?

Oir is aithne dha ar dealbh; is cuimhne leis gur duslach sinn.

Thèid an duine a‑mach gu a obair, agus gu a shaothair gu feasgar.

Falaichidh tu do ghnùis, bidh iad fo amhluadh; bheir thu uapa an deò, eugaidh iad, agus tillidh iad rin ùir.

Is dìomhain dhuibhse a bhith ag èirigh gu moch, a bhith a’ suidhe gu h‑anmoch, ag ithe aran a’ bhròin, nuair a bheir esan cadal do fhear a’ ghràidh.

Air tiormachadh mar shoitheach creadha tha mo neart, agus tha mo theanga a’ leantainn rim ghial, agus gu ùir a’ bhàis thug thu mi.

Ithidh daoine reamhar na talmhainn uile, agus nì iad adhradh; na làthair-san sleuchdaidh iadsan uile a thèid sìos don duslach; oir cha chùm neach a anam beò.

Tionndaidhidh tu an duine gu sgrios, agus their thu, Tillibh, a chlann nan daoine.

An duine a thèid air seachran o shlighe na tuigse, fanaidh e ann an coitheanal nam marbh.

Agus thug mi mo chridhe a shireadh agus a rannsachadh le gliocas, mu thimcheall gach nì a nìthear fo nèamh: an t‑saothair ghoirt seo thug Dia do chloinn nan daoine, a‑chum an cleachdadh fhèin rithe.

Ciod an tairbhe a tha aig duine na uile shaothair a nì e fon ghrèin?

An sin tillidh an duslach a‑chum na talmhainn mar a bha e; agus tillidh an spiorad a‑chum Dhè, a thug uaithe e.

Thèid iad uile do aon àite; tha iad uile on duslach, agus tillidh iad uile don duslach.

Mar a thàinig e a‑mach lomnochd à broinn a mhàthar, ath-thillidh e, a’ dol mar a thàinig e; agus cha ghiùlan e nì air bith de a shaothair a bheir e leis na làimh.

Agus dùisgidh mòran dhiubhsan a tha nan cadal ann an duslach na talmhainn, cuid gu beatha shìorraidh, agus cuid gu nàire agus masladh bith-bhuan.

An ciad duine on talamh, talmhaidh: an dara duine, an Tighearna o nèamh.

An tì a ghoid, na goideadh e nas mò: ach gum b’fheàrr leis saothair a dhèanamh, ag obrachadh an nì a tha math le a làmhan, a‑chum gum bi aige nì ri phàirteachadh ris an neach air a bheil uireasbhaidh.

Oir is cuimhne leibh, a bhràithrean, ar saothair, agus ar sgìos: oir air dhuinn a bhith ri obair a dh’oidhche agus a là, a‑chum nach cuireamaid trom air neach sam bith agaibh, shearmonaich sinn dhuibh soisgeul Dhè.

Oir nuair a bha sinn maille ribh, thug sinn an àithne seo dhuibh, mura àill le neach obair a dhèanamh, gun e dh’ithe bìdh.

Agus amhail a tha e air òrdachadh do dhaoine bàs fhaotainn aon uair, ach na dhèidh seo breitheanas:




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan