Agus thugaibh an aire dhuibh fhèin, air eagal uair air bith gum bi ur cridhe fo uallach le geòcaireachd, agus le misg, agus le ro‑chùram mu nithean na beatha seo, agus gun tig an là sin oirbh gu h‑obann.
Agus rinn esan mar an ceudna biadh blasda, agus thug e a dh’ionnsaigh a athar e; agus thubhairt e ra athair, Eireadh m’athair, agus itheadh e de shidhinn a mhic, a‑chum gum beannaich d’anam mi.
Falbh a‑nis a dh’ionnsaigh an treuda, agus thoir am ionnsaigh o sin dà dheagh mheann de na gobhair; agus nì mise iad nam biadh blasda airson d’athar, mar as ionmhainn leis: