Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Genesis 21:16

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus dh’fhalbh i, agus shuidh i sìos fa chomhair, urchair saighde: oir thubhairt i, Na faiceam bàs an leinibh. Agus shuidh i fa chomhair, agus thog i suas a guth, agus ghuil i.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

16 Iomraidhean Croise  

Agus chaitheadh an t‑uisge on t‑searraig, agus thilg i an leanabh fo aon de na preasan.

Agus thubhairt Esau ra athair, Nach eil agad ach aon bheannachadh, athair? Beannaich mise, eadhon mise mar an ceudna, O athair. Agus thog Esau suas a ghuth, agus ghuil e.

Agus phòg Iàcob Rachel, agus thog e suas a ghuth agus ghuil e.

Oir cionnas a thèid mise suas a dh’ionnsaigh m’athar, agus gun an leanabh maille rium, air eagal gum faic mi an t‑olc a thig air m’athair?

Agus thubhairt ise, Mar as beò an Tighearna do Dhia, chan eil breacag agam, ach làn an dùirn de mhin ann an soitheach, agus beagan ola ann an còrn: agus, feuch, tha mi a’ tional biorain no dhà, a‑chum gun tèid mi a‑steach, agus gun deasaich mi e dhomh fhèin agus dom mhac, agus gun ith sinn e, agus gum faigh sinn bàs.

An sin labhair a’ bhean lem bu leis am mac beò ris an rìgh, (oir theòdh a cridhe ra mac,) agus thubhairt i, O mo thighearna, thugaibh dhise an leanabh beò, agus na marbhaibh idir e: ach thubhairt a’ bhean eile, Na biodh e agamsa no agadsa, ach roinnibh e.

Oir cionnas as urrainn mi amharc air an olc a thig air mo shluagh? Agus cionnas as urrainn mi amharc air sgrios mo luchd-dàimh?

An dìochuimhnich màthair a leanabh-cìche, gun iochd a dhèanamh air mac a cuim? Faodaidh eadhon iadsan dìochuimhneachadh, ach cha dìochuimhnich mise thusa.

O nighean mo shluaigh, èid thu fhèin le aodach-saic, agus aornagain thu fhèin ann an luaithre: dèan caoidh mar airson aon mhic, cumha ro‑gheur: oir gu h‑obann thig an creachadair oirnn.

Agus tionndaidhidh mi ur fèillean gu bròn, agus ur n‑òrain uile gu tuireadh; agus bheir mi air na h‑uile leasraidh aodach-saic, agus air gach aon cheann maoile, agus nì mi e mar chumha airson aon mhic, agus a chrìoch mar là searbh.

Agus dòirtidh mi air taigh Dhaibhidh, agus air luchd-àiteachaidh Ierusaleim, spiorad nan gràs agus nan athchuingean, agus amhaircidh iad airsan a lot iad, agus nì iad caoidh air a shon, mar a chaoidheas duine airson a aon mhic: agus bidh an doilgheas air a shon mar dhoilgheas airson ciad-ghin.

Agus dh’èirich e, agus chaidh e a dh’ionnsaigh a athar. Ach air dha a bhith fhathast fada uaithe, chunnaic a athair e, agus ghabh e truas mòr dheth, agus ruith e, agus thuit e air a mhuineal, agus phòg e e.

Agus nuair a labhair aingeal an Tighearna na briathran sin ri cloinn Israeil uile, thog an sluagh suas an guth, agus ghuil iad.

Gun tugadh an Tighearna dhuibh gum faigh sibh fois, gach aon dhibh ann an taigh a fir. An sin phòg i iad: agus thog iad suas an guth, agus ghuil iad.

Agus nuair a chuir Daibhidh crìoch air na briathran sin a labhairt ri Saul, an sin thubhairt Saul, An e seo do ghuth, a mhic, a Dhaibhidh? Agus thog Saul suas a ghuth, agus ghuil e.

An sin thog Daibhidh agus an sluagh a bha maille ris an guth, agus ghuil iad, gus nach robh neart annta gu gul na b’fhaide.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan