Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Genesis 20:5

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Nach dubhairt esan riumsa, Is i mo phiuthar i? Agus thubhairt ise, eadhon ise fhèin, Is e mo bhràthair e: ann an treibhdhireas mo chridhe, agus ann an neochiontas mo làmh, rinn mi seo.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

21 Iomraidhean Croise  

Abair, guidheam ort, gur tu mo phiuthar, a‑chum gun èirich gu math dhomh air do sgàth-sa; agus bidh m’anam beò air do shon-sa.

Agus nuair a thug Dia orm dol air m’aineol o thaigh m’athar, an sin thubhairt mi rithe, Is e seo do choibhneas a nochdas tu dhòmhsa; anns gach àite don tig sinn, abair mum thimcheall, Is e mo bhràthair e.

Agus ri Sàrah thubhairt e, Feuch, thug mi mìle bonn airgid dod bhràthair: feuch, tha e dhutsa na chòmhdachadh sùl do gach uile a tha maille riut, agus maille ris gach uile: mar seo fhuair i achmhasan.

Agus ma ghluaiseas tusa ann am fhianais, mar a ghluais Daibhidh d’athair, ann an iomlanachd cridhe, ann an ionracas, a dhèanamh a rèir nan uile nithean a dh’àithn mise dhut, agus gun glèidh thu mo reachdan agus mo bhreitheanais;

Guidheam ort, O Thighearna, cuimhnich a‑nis cionnas a ghluais mi ad làthair ann am fìrinn, agus le cridhe iomlan, agus a rinn mi an nì a tha math ad shùilean. Agus ghuil Heseciah gu goirt.

Tha fhios agam mar an ceudna, mo Dhia, gun dearbh thusa an cridhe, agus gu bheil tlachd agad ann an treibhdhireas. Dom thaobh-sa, ann an treibhdhireas mo chridhe thug mi gu toileach uam mar thabhartas na nithean seo uile: agus a‑nis chunnaic mi le aoibhneas do shuagh, a tha an seo an làthair, a’ toirt seachad gu toileach an tabhartais dhutsa.

Glan tha mi, gun easaontas; neo-chiontach tha mi, agus chan eil euceart annam.

Esan aig a bheil làmhan neochiontach agus cridhe glan, nach do thog a anam ri dìomhanas, agus nach do mhionnaich a‑chum ceilge.

Dìonadh ionracas agus ceartas mi, oir tha mi a’ feitheamh ortsa.

Nighidh mi mo làmhan ann an neochiontas, agus cuartaichidh mi d’altair, a Thighearna,

Bheir an Tighearna breith air an t‑sluagh; thoir breith orm, a Thighearna, a rèir m’fhìreantachd, agus a rèir m’ionracais a tha annam.

Thigeadh crìoch air aingidheachd nan aingidh, ach daingnich thusa am fìrean, oir dearbhaidh tu na cridheachan agus na h‑àirnean, a Dhè chothromaich.

Da‑rìribh, gu dìomhain ghlan mi mo chridhe, agus nigh mi mo làmhan ann an neochiontas.

Agus bheathaich e iad a rèir ionracas a chridhe, agus le seòltachd a làmh stiùir e iad.

Seòlaidh ionracas nam fìrean iad; ach millidh fiaradh luchd-dòbheairt iad fhèin.

Gluaisidh am fìrean na ionracas: sona bidh a mhic na dhèidh.

Chuir mo Dhia-sa a‑nuas aingeal, agus dhruid e beòil nan leòmhann, air chor is nach do rinn iad mo dhochann: do bhrìgh na fhianais gun d’fhuaireadh neochiontas annam; agus fòs ad fhianais-sa, O rìgh, cha do rinn mi cron sam bith.

Oir is e seo ar gàirdeachas, fianais ar cogais, gur ann an aon-fhillteachd agus an treibhdhireas diadhaidh, agus chan ann an gliocas feòlmhor, ach ann an gràs Dhè, a chaith sinn ar beatha anns an t‑saoghal, agus gu h‑àraidh dur taobh-se.

Is fianaisean sibhse, agus Dia, cia naomh, agus cia cothromach, agus neo-lochdach a ghiùlain sinn sinn fhèin nur measg-se a tha a’ creidsinn:

A bha roimhe am fhear-labhairt toibheim, agus am fhear geur-leanmhainn, agus am dhuine eucorach. Ach fhuair mi tròcair, do bhrìgh gun do rinn mi seo tre aineolas, ann am mì‑chreideamh:

Aig an Tighearna Dia nan diathan, aig an Tighearna Dia nan diathan e fhèin tha fhios, agus aig Israel bidh fhios, mas ann an ceannairc, no ann an easaontas an aghaidh an Tighearna, (mas ann, na saor sinn an‑diugh,)




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan