Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Genesis 2:17

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Ach de chraoibh eòlas a’ mhaith agus an uilc, chan ith thu dhith sin; oir anns an là a dh’itheas tu dhith, gu cinnteach bàsaichidh tu.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

43 Iomraidhean Croise  

Agus thug an Tighearna Dia air gach uile chraoibh fàs as an talamh a tha taitneach don t‑sealladh, agus math a‑chum bìdh; craobh na beatha mar an ceudna ann am meadhon a’ ghàrraidh, agus craobh eòlas a’ mhaith agus an uilc.

A‑nis, matà, thoir air a h‑ais don duine a bhean; oir is fàidh e, agus nì e ùrnaigh air do shon, agus bidh tu beò: ach mura toir thu air a h‑ais i, biodh fhios agad gum faigh thu bàs gu cinnteach, thu fhèin agus gach uile as leat.

Agus thubhairt e, Cò a dh’innis dhut gu robh thu lomnochd? An d’ith thu den chraoibh, a dh’àithn mise dhut gun ithe dhith?

Agus ri Adhamh thubhairt e, Do bhrìgh gun d’èisd thu ri guth do mhnà, agus gun d’ith thu den chraoibh, a dh’àithn mise dhut, ag ràdh, Chan ith thu dhith, tha an talamh mallaichte air do shon; ann an doilgheas ithidh tu dheth uile làithean do bheatha;

Am fallas do ghnùise ithidh tu aran, gus an till thu a dh’ionnsaigh na talmhainn; oir aisde thugadh thu: oir is duslach thu, agus gu duslach tillidh tu.

Oir tachraidh air an là anns an tèid thu a‑mach, agus an gabh thu thar sruth Chidroin, gum faigh thu gu deimhinn bàs: bidh d’fhuil air do cheann fhèin.

Agus chuir an rìgh fios, agus ghairm e air Simei, agus thubhairt e ris, Nach tug mise ortsa mionnachadh air an Tighearna, agus nach tug mi fianais ad aghaidh, ag ràdh, Air an là anns an tèid thu a‑mach, agus am falbh thu taobh sam bith, biodh fhios gu cinnteach agad gum faigh thu gu deimhinn bàs? Agus thubhairt thu rium, Is math am facal a chuala mi.

A‑nis thàrladh air do Ieremiah sgur de labhairt nan uile nithean a dh’àithn an Tighearna dha a labhairt ris an t‑sluagh uile, gun do ghlac na sagartan, agus na fàidhean, agus an sluagh uile e, ag ràdh, Cuirear gu deimhinn gu bàs thu.

A thug seachad air ocar, agus a ghabh riadh: am mair e an sin beò? Cha mhair e beò: rinn e na gràinealachdan seo uile; gheibh e gu cinnteach bàs, bidh a fhuil air fhèin.

Oir chan eil tlachd agamsa ann am bàs an tì a bhàsaicheas, tha an Tighearna Dia ag ràdh: uime sin, tillibh-se, agus mairibh beò.

Feuch is leamsa na h‑uile anaman; mar as leam anam an athar, is amhlaidh is leam anam a’ mhic: an t‑anam a chiontaicheas gheibh e sin bàs.

A‑rìs, nuair a their mise ris an aingidh, Gheibh thu gu deimhinn bàs: ma thilleas e o pheacadh, agus gun dèan e an nì sin a tha dligheach agus ceart;

Nuair a their mise ris an aingidh, O dhuine aingidh, gheibh thu gu deimhinn bàs; mura labhair thusa a‑chum an t‑aingidh a thoirmeasg o a shlighe, gheibh an duine aingidh sin bàs na aingidheachd: ach air do làimh-sa iarraidh mise a fhuil.

Oir thubhairt an Tighearna umpasan, Gheibh iad gu deimhinn bàs anns an fhàsach. Agus cha d’fhàgadh duine dhiubh, saor o Chàleb mac Iephuneh, agus Iosua mac Nuin.

Muinntir don aithne ceartas Dhè (gu bheil iadsan a nì an leithidean sin de nithean toilltinneach air bàs), gidheadh chan e a‑mhàin gu bheil iad fhèin gan dèanamh, ach tha mar an ceudna tlachd aca den mhuinntir a nì iad.

Nach eil fhios agaibh, an tì don toir sibh sibh fhèin mar sheirbhisich a‑chum ùmhlachd, gur seirbhisich sibh don tì don dèan sibh ùmhlachd; mas ann don pheacadh a‑chum bàis, no do ùmhlachd a‑chum fìreantachd?

Oir is e tuarasdal a’ pheacaidh am bàs: ach is e saor-thìodhlac Dhè a’ bheatha mhaireannach, tre Iosa Crìosd ar Tighearna.

Oir shaor lagh Spiorad na beatha, ann an Iosa Crìosd, mise o lagh a’ pheacaidh agus a’ bhàis.

Oir mar ann an Adhamh a tha na h‑uile a’ faghail a’ bhàis, is amhail sin mar an ceudna a nìthear na h‑uile beò ann an Crìosd.

Is e am peacadh gath a’ bhàis; agus is e neart a’ pheacaidh an lagh:

Oir a mheud is a tha de obraichean an lagha, tha iad fon mhallachadh; oir tha e sgrìobhte, Is mallaichte gach neach nach buanaich anns na h‑uile nithean a tha sgrìobhte ann an leabhar an lagha a‑chum an dèanamh.

Uime sin tha e ag ràdh, Mosgail, thusa a tha ad chadal, agus èirich o na mairbh, agus bheir Crìosd solas dhut.

Mallaichte gu robh esan nach daingnich uile bhriathran an lagha seo a‑chum an dèanamh: agus their an sluagh uile, Amen.

Feuch, chuir mi romhad an‑diugh beatha agus math, agus bàs agus olc;

Tha mi a’ gairm nan nèamh agus na talmhainn mar fhianaisean nur n‑aghaidh air an là‑an‑diugh, gun do chuir mi beatha agus bàs fa ur comhair, beannachadh agus mallachadh: uime sin roghnaich beatha, a‑chum gum bi thu fhèin agus do shliochd beò:

Agus sibhse a bha marbh nur n‑euceartan, agus ann an neo-thimcheall-ghearradh ur feòla, bheothaich e maille ris, a’ maitheadh dhuibh nan uile euceart;

Ach ise a tha a’ caitheamh a beatha ann am macnas, air dhi a bhith beò, tha i marbh.

An sin air a bhith don ana-miann torrach, beiridh e peacadh: agus air don pheacadh a bhith air a chrìochnachadh, beiridh e bàs.

Ma chì neach sam bith a bhràthair a’ peacachadh peacaidh nach eil a‑chum bàis, iarraidh e, agus bheir e beatha dha, dhaibhsan nach eil a’ peacachadh a‑chum bàis. Tha peacadh a‑chum bàis ann: a‑thaobh sin, chan eil mi ag ràdh gur còir dha guidhe.

An tì aig a bheil cluas, èisdeadh e ciod a tha an Spiorad ag ràdh ris na h‑eaglaisean: An tì a bheir buaidh, cha chiùrrar leis an dara bàs e.

Agus thilgeadh am bàs agus ifrinn don loch theine: is e seo an dara bàs.

Is beannaichte agus is naomh an tì aig a bheil cuid anns a’ chiad aiseirigh: orra seo chan eil cumhachd aig an dara bàs; ach bidh iad nan sagartan do Dhia, agus do Chrìosd, agus rìoghaichidh iad maille ris mìle bliadhna.

Ach aig an dream sin a tha gealtach, agus mì‑chreidmheach, agus gràineil, agus aig luchd-mort, agus strìopachais, agus draoidheachd, agus iodhal-adhraidh, agus aig na h‑uile bhreugairean, bidh an cuibhreann anns an loch a tha a’ dearg-lasadh le teine agus pronnasg, nì as e an dara bàs.

A‑mhàin a‑chum gum b’aithne do ghinealaichean chloinn Israeil cogadh a theagasg dhaibh, air bheag sam bith dhaibhsan do nach b’aithne a’ bheag dheth roimhe;)

Oir mar as beò an Tighearna a shaor Israel, ged robh e ann am mhac Ionatan, gu cinnteach gheibh e bàs. Ach cha do fhreagair duine e den t‑sluagh uile.

Agus thubhairt Saul, Gun dèanadh Dia mar sin, agus tuilleadh mar an ceudna, oir gu cinnteach gheibh thu bàs, a Ionatain.

Oir cho fada is a bhios mac Iese beò air an talamh, cha daingnichear thusa no do rìoghachd: uime sin a‑nis cuir fios air, agus thoir am ionnsaigh e, oir gu cinnteach gheibh e bàs.

Agus thubhairt an rìgh, Gu cinnteach gheibh thu bàs, Ahimeleich, thu fhèin agus uile thaigh d’athar.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan