Mar eunlaith ag itealaich os cionn an àlaich, mar sin dìonaidh Tighearna nan sluagh Ierusalem; le dìonadh saoraidh e i; agus le leum thairis tèarnaidh e i.
Oir mar seo deir an Tighearna, a chruthaich na nèamhan; esan, eadhon Dia, a dhealbh an talamh agus a rinn e, esan a dhaingnich e (cha do chruthaich e gu dìomhain e, dhealbh e e gu bhith air àiteachadh): Is mise an Tighearna, agus chan eil atharrachadh ann.
Tha i falamh, agus faoin, agus fàs, agus tha an cridhe a’ leaghadh, agus na glùinean a’ bualadh air a chèile; agus tha mòran cràidh anns na h‑uile leasraidh; agus tha an aghaidhean gu lèir a’ tional dorchadais.
Oir is e Dia a thubhairt ris an t‑solas soillseachadh à dorchadas, a dhealraich ann ar cridheachan-ne, a thoirt solas eòlas glòir Dhè, ann an gnùis Iosa Crìosd.
Mar a charaicheas iolair suas a nead, a dh’itealaicheas i os cionn a h‑àlaich, a sgaoileas i a‑mach a sgiathan, a ghabhas i iad, a ghiùlaineas i iad air a sgiathan;