A‑nis uime sin socraichibh ur cridhe agus ur n‑anam a dh’iarraidh an Tighearna ur Dia: èiribh-se agus togaibh ionad naomh an Tighearna Dia, a‑chum gun toir sibh a‑steach àirc coicheangal an Tighearna, agus soithichean naomha Dhè, don taigh a tha ra thogail do ainm an Tighearna.
Agus thubhairt an Tighearna ri Maois, Sìn a‑mach do làmh gu nèamh, a‑chum is gum bi clach-mheallain ann an tìr na h‑Eiphit uile, air duine, agus air ainmhidh, agus air uile luibh na machrach ann an tìr na h‑Eiphit.
Agus thubhairt an duine rium, A mhic an duine, faic led shùilean, agus cluinn led chluasan, agus socraich do chridhe air a h‑uile nì a dh’fheuchas mise dhut; oir is ann a‑chum gum feuchainn dhut iad a thugadh an seo thu; foillsich gach nì a chì thu do thaigh Israeil.
An sin thubhairt e rium, Na biodh eagal ort, a Dhanieil; oir on chiad là anns an do shuidhich thu do chridhe a‑chum tuigsinn, agus a‑chum thu fhèin irioslachadh ann an làthair do Dhè, bha do bhriathran air an cluinntinn, agus tha mise air teachd airson do bhriathran.
Agus mu àm a bàis, thubhairt na mnathan a bha a’ seasamh làimh rithe, Na biodh eagal ort, oir rug thu mac. Ach cha do fhreagair ise, cha mhò a thug i fa‑near e.