Chunnaic thu e, oir is lèir dhut olc agus mìorun, a‑chum an dìoladh led làimh: ortsa fàgaidh an duine bochd e fhèin; is tu fear-cuideachaidh an dìlleachdain.
Oir is e sin a chòmhdach a‑mhàin, is e a aodach da chraiceann e; ciod anns an caidil e? Agus nuair a dh’èigheas e rium, èisdidh mise: oir tha mi tròcaireach.
Thoir an aire nach bi smuain ad chridhe aingidh, ag ràdh, Tha an seachdamh bliadhna, bliadhna an fhuasglaidh, am fagas; agus gum bi do shùil olc an aghaidh do bhràthar bhochd, agus nach toir thu a’ bheag dha, agus gun glaodh e ris an Tighearna ad aghaidh, agus gum bi e na pheacadh dhut.
Air a là bheir thu dha a thuarasdal, agus cha tèid a’ ghrian sìos air, oir tha e bochd, agus a’ suidheachadh a chridhe air; air eagal gun glaodh e ad aghaidh ris an Tighearna, agus gum bi e na pheacadh dhut.
Feuch, tha tuarasdal an luchd-obrach a bhuain sìos ur n‑achaidhean, nì a chumadh uapa leibhse le foill, ag èigheach; agus tha glaodhaich na muinntir a bhuain air dol a‑steach a‑chum cluasan Tighearna nan sluagh.