Agus thubhairt esan, Nach ceart a thugadh Iàcob mar ainm air? Oir thàinig e fodham an dà uair seo: thug e leis mo chòir-bhreithe; agus, feuch, a‑nis thug e leis mo bheannachadh. Agus thubhairt e, Nach do ghlèidh thu dhòmhsa beannachadh?
A‑nis ghlaodh bean àraidh de mhnathan mic nam fàidh ri Elisa, ag ràdh, Fhuair d’òglach m’fhear bàs; agus tha fhios agad gu robh eagal an Tighearna air d’òglach: agus tha fear nam fiach air teachd a thoirt mo dhithis mhac leis gu bhith nan tràillean aige.
Agus thubhairt mi riu, Shaor sinne, a rèir ar comais, ar bràithrean na h‑Iùdhaich a reiceadh ris na cinnich, agus an reic sibhse mar an ceudna ur bràithrean, agus an reicear iad rinn fhèin? Ach bha iad nan tosd, agus cha d’fhuair iad nì air bith ri ràdh.
Ma bhios a’ ghrian air èirigh air, dòirtear fuil air a shon. Nì esan a ghoideas dìoladh iomlan: mura bi nì sam bith aige, an sin reicear e airson a ghadachd.
Ach do bhrìgh nach robh aige nì leis an dìoladh e, dh’àithn a thighearna e fhèin, agus a bhean, agus a chlann, agus na h‑uile nithean a bha aige a reic, agus dìoladh a dhèanamh.
Na measar e cruaidh leat, nuair a chuireas tu uat saor e; oir bha e dà uair cho math dhutsa ri seirbhiseach tuarasdail, le seirbhis a dhèanamh dhut sia bliadhna: agus beannaichidh an Tighearna do Dhia thu anns gach nì a nì thu.