Ma nì thu an nì seo, agus gun àithn Dia sin dhut, an sin is urrainn thu seasamh ris, agus mar an ceudna thèid an sluagh seo uile dan àite fhèin ann an sìth.
Ach fhreagair an sluagh, Cha tèid thu a‑mach: oir ma theicheas sinne, cha ghabh iad suim dhinn; agus ma bhàsaicheas ar leth, cha ghabh iad suim dhinn; ach a‑nis tha thusa mar dheich mìle dhinne: uime sin a‑nis is fheàrr gun dèanadh tusa còmhnadh rinn a‑mach as a’ bhaile.
Ach rinn Abisai mac Sheruiah còmhnadh ris, agus bhuail e am Philisteach, agus mharbh e e. An sin mhionnaich fir Dhaibhidh dha, ag ràdh, Cha tèid thu a‑mach nas mò maille rinne gu cath, a‑chum nach cuir thu as lòchran Israeil.
Faicibh, do bhrìgh gun tug an Tighearna dhuibh an t‑sàbaid, air an adhbhar sin tha e a’ tabhairt dhuibh air an t‑siathamh là aran dà là: fanaibh, gach duine na àite fhèin; na rachadh duine sam bith a‑mach as a àit air an t‑seachdamh là.
Caithidh tu as gu tur, araon thu fhèin, agus an sluagh seo a tha maille riut, oir tha an nì seo ro throm air do shon; chan eil e an comas dhut a dhèanamh ad aonar.
Agus bheir iad breith air an t‑sluagh anns gach àm; ach gach cùis mhòr bheir iad ad ionnsaigh-sa, agus air gach cùis bhig bheir iad fhèin breith: mar sin bidh e nas aotraime dhutsa, agus iomcharaidh iadsan an eallach maille riut.
Uime sin air do Phòl agus do Bharnabas connsachadh agus deasbaireachd nach bu bheag a bhith aca riu, dh’òrdaich iad Pòl agus Barnabas, agus dream àraidh eile dhiubh fhèin, a dhol suas a‑chum nan abstol agus nan seanairean gu Ierusalem mu thimcheall na ceiste seo.
Agus chaidh mi suas a rèir foillseachaidh, agus chuir mi an cèill dhaibh an soisgeul a tha mi a’ searmonachadh am measg nan Cinneach, ach ann an uaigneas dhaibhsan air an robh meas, air eagal air chor sam bith gun ruithinn, no gun do ruith mi, gu dìomhain.
Agus thubhairt an Tighearna ri Samuel, Eisd rin guth, agus dèan rìgh dhaibh. Agus thubhairt Samuel ri fir Israeil, Rachaibh, gach duine dhibh, da bhaile fhèin.