Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Ecsodus 15:14

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Nuair a chluinneas na cinnich bidh eagal orra; thig doilgheas air luchd-àiteachaidh Phailistìna.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

20 Iomraidhean Croise  

Agus chaidh ainm Dhaibhidh a‑mach do gach tìr, agus thug an Tighearna a eagal-san air na h‑uile chinnich.

Ghlac geilt-chrith iad an sin, pian mar phèin mnà ri saothair.

Le gaoith an ear mion-bhrisidh tu longan Tharsis.

Na dèan-sa gàirdeachas, O uile Phalistìna, a chionn gun do bhriseadh slat an fhir a bha gad bhualadh: oir o fhreumh na nathrach thig a‑mach rìgh-nathair, agus is toradh dhi nathair theinnteach itealach.

Nuallaich, O gheata; èigh, O chathair; O Phalistìna, tha thu uile air do leaghadh as; oir on àird a tuath thig deatach, agus cha bhi neach aonaranach na thràthan suidhichte.

Mar a bha nuair a chualas sgeul mun Eiphit, mar sin bidh iad fo àmhghar ri cluinntinn sgeòil mu Thìrus.

Cuiridh mi fòs doilgheas air cridheachan mòran dhaoine, nuair a bheir mi do lèirsgrios am measg nan cinneach, gus na dùthchannan nach b’aithne dhut.

Sheas e, agus thomhais e an talamh: dh’amhairc e, agus sgap e na cinnich as a chèile; agus bha na slèibhtean sìorraidh air am briseadh; chrom na cnuic bhith-bhuan; tha a shlighe maireannach.

Chunnaic mi pàilleanan Chusain ann an àmhghar: chriothnaich brat-sgàile fearann Mhidiain.

Agus innsidh iad e do luchd-àiteachaidh an fhearainn seo: oir chuala iad gu bheil thusa, a Thighearna, am measg an t‑sluaigh seo; gu bheil thusa, a Thighearna, air d’fhaicinn aghaidh ri aghaidh; agus gu bheil do neul a’ seasamh os an cionn; agus gu bheil thu ag imeachd romhpa, ann am meall neòil anns an là, agus ann am meall teine anns an oidhche.

Chuir e teachdairean uime sin gu Balàam mac Bheoir, gu Petor, a tha làimh ri abhainn dùthaich clann a shluaigh, ga ghairm, ag ràdh, Feuch, tha sluagh air teachd a‑mach as an Eiphit: feuch, tha iad a’ còmhdachadh aghaidh na talmhainn, agus tha iad nan còmhnaidh thall fam chomhair.

Air an là‑an‑diugh tòisichidh mi air d’uamhann-sa agus d’eagal a chur air na cinnich a tha fo nèamh uile, a chluinneas iomradh ort: agus criothnaichidh iad, agus bidh cràdh orra ad làthair.

Ghabh iad eagal mòr, do bhrìgh gum bu bhaile mòr Gibeon, mar aon de na bailtean rìoghail, agus do bhrìgh gum bu mhò e na Ai, agus gu robh a dhaoine uile treun.

Agus cho luath is a chuala sinne na nithean sin, leagh ar cridheachan, agus cha d’fhan tuilleadh a’ bheag de mhisnich ann an duine sam bith air ur son-se: oir an Tighearna ur Dia, is esan Dia anns na nèamhan shuas, agus air an talamh a‑bhos.

Agus fhreagair iad Iosua, agus thubhairt iad, Do bhrìgh gun d’innseadh gu cinnteach dod sheirbhisich cionnas a dh’àithn an Tighearna do Dhia da òglach Maois am fearann uile a thoirt dhuibh, agus luchd-àiteachaidh na tìre uile a sgrios romhaibh, uime sin bha eagal mòr ar n‑anaman oirnn romhaibh, agus rinn sinn an nì seo.

Agus thubhairt iad ris, O dhùthaich ro‑fhada air astar thàinig do sheirbhisich, air sgàth ainm an Tighearna do Dhia: oir chuala sinn a iomradh-san, agus gach nì a rinn e anns an Eiphit,

Agus bha eagal air na Philistich, oir thubhairt iad, Tha diathan air teachd don champ: agus thubhairt iad, Mo thruaighe sinne! oir cha robh a leithid seo de nì riamh roimhe ann:

Mo thruaighe sinne! Cò a shaoras sinn à làimh nan diathan cumhachdach sin? Is iad sin na diathan a bhuail na h‑Eiphitich leis gach plàigh, agus a rinn nithean iongantach anns an fhàsach.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan