An sin thubhairt Ahimaas mac Shadoic, Leig dhomh ruith a‑nis, agus sgeul a thoirt a dh’ionnsaigh an rìgh gun do shaor an Tighearna e à làimh a naimhdean.
Thubhairt an rìgh mar an ceudna ri Sadoc an sagart, Nach fear-seallaidh thusa? Till don bhaile ann an sìth, agus Ahimas do mhac fhèin, agus Ionatan mac Abiatair, ur dithis mhac maille ribh.
Feuch, tha an sin maille riu an dithis mhac, Ahimaas mac Shadoic, agus Ionatan mac Abiatar: len làimh-san cuiridh sibh am ionnsaigh-sa gach facal a chluinneas sibh.
Agus dh’fhan Ionatan agus Ahimaas làimh ri En‑rogel; (oir chan fhaodadh iad a bhith air am faicinn a’ dol a‑steach don bhaile:) agus chaidh cailinn agus dh’innis i dhaibh; agus chaidh iadsan agus dh’innis iad do rìgh Daibhidh.
Agus thubhairt Ioab ris, Cha toir thu sgeul leat an‑diugh, ach bheir thu sgeul leat là eile: ach an‑diugh cha toir thu sgeul leat, a chionn gu bheil mac an rìgh marbh.
Agus, feuch, thàinig Cusi: agus thubhairt Cusi, Bheirear sgeul dom thighearna an rìgh, gun do shaor an Tighearna thusa an‑diugh à làimh nan uile a dh’èirich suas ad aghaidh.
Chunnaic thu e, oir is lèir dhut olc agus mìorun, a‑chum an dìoladh led làimh: ortsa fàgaidh an duine bochd e fhèin; is tu fear-cuideachaidh an dìlleachdain.
Greasaidh fear-ruith gu luath an còdhail fir-ruithe, agus teachdaire an còdhail teachdaire, a dh’innse do rìgh Bhàbiloin gun do ghlacadh a chathair aig a ceann;
A chàirdean gràdhach, na dèanaibh dìoghaltas air ur son fhèin, ach thugaibh àite don fheirg: oir tha e sgrìobhte, Is leamsa dìoghaltas; ìocaidh mi, tha an Tighearna ag ràdh.