Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



2 Eachdraidh 9:4

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus biadh a bhùird, agus suidhe a sheirbhiseach, agus feitheamh a luchd-frithealaidh agus an trusgan, agus a ghillean-cupain agus an trusgan, agus a dhol-suas air an deachaidh e suas gu taigh an Tighearna, cha robh spiorad innte nas mò.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

22 Iomraidhean Croise  

Agus biadh a bhùird, agus suidhe a sheirbhiseach, agus feitheamh a luchd-frithealaidh, agus an trusgan, agus a ghillean-cupain, agus a dhol suas air an deachaidh e suas gu taigh an Tighearna, cha robh spiorad innte nas mò.

Agus chuir Solamh fios gu Hiram, ag ràdh,

Tha fhios agad cionnas nach b’urrainn m’athair Daibhidh taigh a thogail do ainm an Tighearna a Dhia, airson a’ chogaidh leis an do chuartaich a naimhdean e, gus an do chuir an Tighearna iad fo bhonnan a chas.

Agus an còmhdachadh sàbaid a thog iad anns an taigh, agus slighe an rìgh a‑steach on leth a‑muigh, thionndaidh e o thaigh an Tighearna airson rìgh Asiria.

A bha gus an àm seo aig geata an rìgh air an taobh an ear, nan dorsairean ann an cuideachdan chloinn Lèbhi.

Agus dh’amhairc i, agus, feuch, sheas an rìgh làimh ra phost aig an dol a‑steach, agus na h‑uachdarain agus na trompaidean làimh ris an rìgh; agus rinn uile shluagh na tìre gàirdeachas, agus rinn iad fuaim le trompaidean, agus an luchd-seinn le innealan-ciùil, agus iadsan a bha eòlach air moladh: agus reub Ataliah a h‑aodach, agus thubhairt i, Foill, foill!

Agus nuair a chunnaic bànrighinn Shèba gliocas Sholaimh, agus an taigh a thog e,

Agus thubhairt i ris an rìgh, B’fhìor an t‑iomradh a chuala mi ann am thìr fhèin air do ghnìomharan, agus air do ghliocas:

A Thighearna, guidheam ort, biodh do chluas a‑nis furachair ri ùrnaigh do sheirbhisich, agus ri ùrnaigh d’òglaich, leis am miann eagal d’ainme a bhith orra: agus soirbhich, guidheam ort, led sheirbhiseach an‑diugh, agus thoir dha tròcair ann an sealladh an duine seo. A‑nis bha mise am ghille-cupain aig an rìgh.

Tha m’anam air a chlaoidh le dèidh air do shlàinte; ann ad fhacal chuir mi mo dhòchas.

Eisd rium gu grad, a Thighearna; chaidh as dom spiorad; na falaich do ghnùis orm, air eagal gum bi mi cosmhail riùsan a thèid sìos don t‑sloc.

Thigibh, ithibh dem aran-sa, agus òlaibh den fhìon a mheasg mi.

Cuiream mar fhiachaibh oirbh, a nigheanan Ierusaleim, ma gheibh sibh fear mo ghràidh, gun innis sibh dha mar a tha mi tinn le gràdh.

Uime sin bidh e druidte air a’ phrionnsa; am prionnsa fhèin suidhidh ann a dh’ithe arain an làthair an Tighearna; thèid e a‑steach air slighe cùirt a’ gheata, agus thig e a‑mach air an t‑slighe cheudna.

Agus thèid an t‑uachdaran a‑steach air slighe sgàth-thaigh a’ gheata an taobh a‑muigh, agus seasaidh e aig ursann a’ gheata, agus deasaichidh na sagartan a thabhartas-loisgte, agus a thabhartasan-sìthe, agus nì e adhradh aig stairsnich a’ gheata: an sin thèid e a‑mach, ach cha druidear an geata gu anmoch.

Oir cionnas a dh’fhaodas òglach an tì seo mo thighearna labhairt ris an tì seo mo thighearna? Oir air mo shon-sa, air ball cha d’fhan neart air bith annam, cha mhò a dh’fhàgadh anail annam.

Gidheadh tha mise ag ràdh ribh nach robh Solamh fhèin na uile ghlòir air èideadh mar aon dhiubh seo.

Is beannaichte na seirbhisich sin a gheibh an Tighearna, nuair a thig e, ri faire: gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh gun crioslaich e e fhèin mun cuairt, agus gun cuir e nan suidhe iad a‑chum bìdh, agus gun tig e a‑mach agus gun dèan e frithealadh dhaibh.

Agus nuair a chunnaic mi e, thuit mi sìos aig a chasan an riochd mairbh: agus chuir e a làmh dheas orm, ag ràdh rium, Na biodh eagal ort: is mise an ciad neach agus an neach deireannach.

Feuch, tha mi am sheasamh aig an doras, agus a’ bualadh: ma dh’èisdeas neach sam bith rim ghuth, agus gum fosgail e an doras, thig mi a‑steach da ionnsaigh, agus gabhaidh mi mo shuipear maille ris, agus esan maille riumsa.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan