Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



2 Eachdraidh 36:17

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Uime sin thug e orra rìgh nan Caldèanach, a mharbh an daoine òga leis a’ chlaidheamh ann an taigh an ionaid naoimh, agus nach do chaomhain òigfhear no òigh, seann duine no esan a bha air a chromadh leis an aois: thug e thairis iad uile na làimh.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

39 Iomraidhean Croise  

Agus chaidh iad ann an co‑bhainn na aghaidh, agus chlach iad le clachan e, air àithne an rìgh, ann an cùirt taigh an Tighearna:

Uime sin thug an Tighearna orra ceannardan feachd rìgh Asiria: agus ghlac iad Manaseh ann an droighnich, agus cheangail iad e le slabhraidhean, agus thug iad leo e gu Bàbilon.

Mar seo tha an Tighearna ag ràdh, Feuch, bheir mise olc air an àite seo, agus air a luchd-àiteachaidh, eadhon gach mallachadh a tha sgrìobhte anns an leabhar a leugh iad am fianais rìgh Iùdah;

Ach nuair a bhrosnaich ar n‑athraichean Dia nèimh gu feirg, thug e thairis iad do làimh Nebuchadnesair rìgh Bhàbiloin, an Caldèanach, a sgrios an taigh seo, agus a thug an sluagh leis do Bhàbilon.

O làithean ar n‑athraichean bha sinn ann an cionta mòr gu ruig an là‑an‑diugh, agus airson ar n‑euceartan thugadh thairis sinn fhèin, ar rìghrean, ar sagartan, do làimh rìghrean nan tìrean, don chlaidheamh, do dhaorsa, agus do chreachadh, agus do nàire gnùise, mar air an là‑an‑diugh.

Thoir an aire don choicheangal, oir tha àitean dorcha na tìre làn de ionadan-còmhnaidh an fhòirneirt.

A Dhè, thàinig na cinnich a‑steach dod oighreachd; thruaill iad do theampall naomh; dh’fhàg iad Ierusalem na cùirn.

Pronnaidh am boghachan na h‑òganaich, agus cha dèan iad iochd air toradh na bronn; cha ghabh an sùil truas de leanaban.

Uime sin sgar mi a‑mach uachdarain an ionaid naoimh; agus thug mi thairis Iàcob a‑chum mallachaidh, agus Israel a‑chum maslaidh.

Bha corraich orm rim shluagh; thruaill mi m’oighreachd, agus thug mi thairis iad dod làimh; cha do nochd thusa tròcair dhaibh; air an aosda leag thu do chuing gu trom.

Uime sin, mar seo deir Tighearna nan sluagh, Feuch, smachdaichidh mise iad; bàsaichidh na h‑òganaich leis a’ chlaidheamh; bàsaichidh am mic agus an nigheanan le gorta.

Agus gheibh iad bàs, eadar bheag agus mhòr, anns an tìr seo; chan adhlaicear iad, agus cha dèanar caoidh air an son; cha gheàrr aon neach e fhèin, cha mhò a nì aon neach e fhèin maol air an son.

Uime sin thoir thusa thairis an clann don ghorta, agus thoir orra leaghadh as le neart a’ chlaidheimh; biodh am mnathan air am fàgail gun chlann, agus iad nam bantraichean, agus faigheadh am fir bàs leis a’ phlàigh, agus marbhar an òganaich anns an àraich leis a’ chlaidheamh.

Am facal a thàinig a‑chum Ieremiah on Tighearna, nuair a chuir an rìgh Sedeciah da ionnsaigh Pasur mac Mhelciah, agus Sephaniah mac Mhaaseiah an sagart, ag ràdh,

Agus na dhèidh sin, deir an Tighearna, bheir mi thairis Sedeciah rìgh Iùdah, agus a òglaich, agus an sluagh, eadhon na dh’fhàgar anns a’ bhaile seo on phlàigh, on chlaidheamh, agus on ghorta, do làimh Nebuchadresair rìgh Bhàbiloin, agus do làimh an naimhdean, agus do làimh na muinntir a tha ag iarraidh an anama, agus buailidh e le faobhar a’ chlaidheimh iad: cha ghabh e truas dhiubh, cha mhò a choigleas e, cha mhò a nì e tròcair.

Uime sin, mar seo deir an Tighearna, Feuch, bheir mi a’ chathair seo do làimh nan Caldèanach, agus do làimh Nebuchadnesair rìgh Bhàbiloin, agus glacaidh e i.

Oir mar seo deir an Tighearna, Amhail a thug mi an t‑olc mòr seo uile air an t‑sluagh seo, is amhlaidh a bheir mi orra am math sin uile a gheall mi dhaibh.

A‑nis thug an Tighearna gu crìch e, agus rinn e mar a labhair e: a chionn gun do pheacaich sibh an aghaidh an Tighearna, agus nach tug sibh gèill da ghuth, air an adhbhar sin tha an t‑olc seo air teachd oirbh.

Agus leatsa brisidh mi nam bloighdean am fear agus a’ bhean; agus leatsa brisidh mi nam bloighdean an seann duine agus an leanabh; agus leatsa brisidh mi nam bloighdean an t‑òganach agus a’ ghruagach;

Oir tha am bàs air teachd an àird gus ar n‑uinneagan, air teachd a‑steach gus ar lùchairtean; thàinig e a ghearradh sìos araon an naoidhein anns a’ mhachair agus nan òganach anns na sràidean.

Bheir iad mar an ceudna buidheann a‑nìos ad aghaidh, agus clachaidh iad thu le clachan, agus sàthaidh iad tromhad an claidheamhan.

Agus thusa, a mhic an duine, dèan fàistneachd, agus abair, Mar seo tha an Tighearna Dia ag ràdh a‑thaobh nan Amonach, agus a‑thaobh am maslaidh: eadhon abair thusa, Tha an claidheamh tàirngte: airson an àir tha e lìomhte; airson sgrios tha e mar dhealanach.

Uime sin rinn Dia faire air an olc, agus thug e oirnn e: oir tha an Tighearna ar Dia ceart na uile obraichean a tha e a’ dèanamh: oir cha tug sinne gèill da ghuth.

Ach mo bhriathran-sa, agus mo reachdan, a dh’àithn mi dom òglaich na fàidhean, nach do rinn iad greim air ur n‑athraichean? Agus nach dubhairt iad, Amhail mar a shaoil Tighearna nan sluagh a dhèanamh rinne, a rèir ar slighean, agus a rèir ar dèanadais, mar sin rinn e rinn.

Tha mi ag innse dhuibh air an là‑an‑diugh gun sgriosar gu cinnteach sibh, agus nach buanaich sibh ur làithean air an fhearann, da bheil thu a’ dol thar Iòrdan, gu gabhail a‑steach ga shealbhachadh.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan