Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



2 Eachdraidh 25:16

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus nuair a bha e a’ labhairt ris, fhreagair esan e, An do rinneadh thusa ad chomhairliche don rìgh? Leig dhìot; carson a bhiodh tu air do bhualadh? Agus leig am fàidh dheth, agus thubhairt e, Tha fhios agam gun do shònraich Dia air do sgrios, a chionn gun do rinn thu seo agus nach d’èisd thu rim chomhairle-sa.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

29 Iomraidhean Croise  

Mar seo cha d’èisd an rìgh ris an t‑sluagh; oir bha an t‑adhbhar o Dhia, a‑chum gun coileanadh an Tighearna a fhacal fhèin, a labhair e le làimh Ahiah an Silonach ri Ierobòam mac Nebait.

An sin bha fearg air Asa ris an fhear-sheallaidh, agus chuir e ann an taigh-prìosain e, a chionn gu robh e ann an corraich ris a‑thaobh an nì seo. Agus rinn Asa ainneart air cuid den t‑sluagh anns an àm sin.

An sin thubhairt rìgh Israeil, Glacaibh Micaiah, agus thugaibh air ais e gu Amon, uachdaran a’ bhaile, agus gu Iòas mac an rìgh;

Agus thàinig spiorad an Tighearna air Sechariah mac Iehoiada an sagart, agus sheas e os cionn an t‑sluaigh, agus thubhairt e riu, Mar seo tha Dia ag ràdh, Carson a tha sibh a’ briseadh àitheantan an Tighearna? Uime sin cha soirbhich leibh. A chionn gun do thrèig sibhse an Tighearna, trèigidh esan sibhse.

Agus chaidh iad ann an co‑bhainn na aghaidh, agus chlach iad le clachan e, air àithne an rìgh, ann an cùirt taigh an Tighearna:

Uime sin las fearg an Tighearna an aghaidh Amasiah, agus chuir e da ionnsaigh fàidh, a thubhairt ris, Carson a dh’iarr thu an dèidh diathan an t‑sluaigh, nach b’urrainn an sluagh fhèin a shaoradh as do làimh-sa?

An sin ghabh Amasiah rìgh Iùdah comhairle, agus chuir e teachdairean a dh’ionnsaigh Iòais, mhic Iehoahais, mhic Iehu rìgh Israeil, ag ràdh, Thig, faiceamaid aghaidh a chèile.

Agus thubhairt Phàraoh ris, Imich a‑mach uam; thoir an aire dhut fhèin, na faic m’aghaidh nas mò; oir anns an là sin anns am faic thu m’aghaidh, gheibh thu bàs.

Agus gu deimhinn airson seo thog mi suas thu, a‑chum is gun nochdainn annad mo chumhachd, agus gum biodh m’ainm iomraiteach anns an domhan uile.

A chionn gun d’fhuathaich iad eòlas, agus nach do roghnaich iad eagal an Tighearna.

Cha b’àill leo a’ bheag dem chomhairle, rinn iad tàir air m’achmhasan uile.

A’ foillseachadh na crìche on tùs, agus on aimsir chèin; nan nithean nach eil fhathast dèante; ag ràdh, Seasaidh mo chomhairle, agus gach nì as àill leam nì mi:

Smachdaichidh d’aingidheachd fhèin thu, agus nì do chùl-sleamhnachadh fhèin do chronachadh: aithnich uime sin, agus faic gur olc agus searbh an nì gun do thrèig thu an Tighearna do Dhia, agus nach eil m’eagal-sa annad, deir an Tighearna, Dia nan sluagh.

Oir cha do chuir mise a‑mach iad, deir an Tighearna; gidheadh tha iad a’ fàistneachd brèige ann am ainm, a‑chum gum fògrainn sibhse a‑mach, agus gu rachadh sibh am mugha; sibh fhèin agus na fàidhean a tha ri fàistneachd dhuibh.

Rinn an Tighearna dhìotsa sagart ann an àite Iehoiada an sagart, a‑chum gum biodh luchd-riaghailt ann an taigh an Tighearna, airson gach duine a tha air a’ chuthach, agus a’ dèanamh dheth fhèin fàidh, a chur anns an taigh-smachdachaidh, agus ann an sàs.

Mar seo cha tug Iohanan mac Chareah, agus uile cheannardan an fheachd, agus an sluagh uile, gèill do ghuth an Tighearna, gu còmhnaidh a ghabhail ann an tìr Iùdah:

An sin, cò air bith a chluinneas fuaim na trompaid, agus nach gabh rabhadh; ma thig an claidheamh, agus gun toir e air falbh e, bidh a fhuil air a cheann fhèin.

Agus nuair a thàinig e don teampall, thàinig na h‑àrd-shagartan agus seanairean a’ phobaill da ionnsaigh, agus e a’ teagasg, ag ràdh ris, Ciod e an t‑ùghdarras leis a bheil thusa a’ dèanamh nan nithean seo? Agus cò a thug an cumhachd seo dhut?

A dhèanamh gach nì a ro‑òrdaich do làmh agus do chomhairle a bhith air a dhèanamh.

Ciod mas e, air a bhith do Dhia toileach a fhearg a nochdadh, agus a chumhachd a dhèanamh aithnichte, gun d’fhuiling e le mòr fhad-fhulangas soithichean na feirge air an ullachadh a‑chum sgrios:

Anns an d’fhuair sinne mar an ceudna oighreachd, air dhuinn a bhith air ar ro‑òrdachadh a rèir rùn an tì a tha ag obrachadh nan uile nithean a rèir comhairle a thoile fhèin;

Ach cha leigeadh Sihon, rìgh Hesboin, leinn dol tro a fhearann: oir chruadhaich an Tighearna do Dhia a spiorad, agus rinn e a chridhe rag, a‑chum gun tugadh e thairis e dod làimh, mar a chìthear air an là‑an‑diugh.

Oir thig an t‑àm anns nach bi fulang aca air teagasg fallain: ach air do chluasan tachasach a bhith aca, càrnaidh iad suas dhaibh fhèin luchd-teagaisg a rèir an ana-miann;

Agus nì luchd-àiteachaidh na talmhainn gàirdeachas os an cionn, agus bidh iad subhach, agus cuiridh iad tìodhlacan a dh’ionnsaigh a chèile; do bhrìgh gun do phian an dà fhàidh seo iadsan a bha a chòmhnaidh air an talamh.

Ma pheacaicheas duine an aghaidh duine eile, bheir am britheamh breith air: ach ma pheacaicheas duine an aghaidh an Tighearna, cò a ghuidheas air a shon? Gidheadh cha d’èisd iadsan ri guth an athar, do bhrìgh gum bu toigh leis an Tighearna am marbhadh.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan