Agus dh’fhiosraich daoine an àite dheth ma mhnaoi; agus thubhairt e, Is i mo phiuthar i: oir bha eagal air a ràdh, Is i mo bhean i; air eagal, arsa esan, gum marbhadh daoine an àite mi airson Rebecah, do bhrìgh gu robh i maiseach ri amharc oirre.
Agus dh’atharraich e a ghiùlan nam fianais, agus leig e air fhèin a bhith air a’ chuthach nan làmhan, agus sgrìob e air còmhlachan a’ gheata, agus leig e le a shileadh tuiteam sìos air a fheusaig.