1 Samuel 20:5

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus thubhairt Daibhidh ri Ionatan, Feuch, tha a’ ghealach nuadh ann a‑màireach, agus bu chòir dhòmhsa suidhe maille ris an rìgh gu biadh; ach leig air falbh mi, a‑chum gum falaich mi mi fhèin anns a’ mhachair gu feasgar an treas là.

Iomraidhean Croise

2 Rìgh 4:23

Agus thubhairt esan, Carson a thèid thu da ionnsaigh? An‑diugh chan eil gealach nodha, no sàbaid, ann. Agus thubhairt ise, Bidh gach nì gu math.

Salm 55:12

Oir cha bu nàmhaid a thug masladh dhomh, no dh’fhuilinginn e; cha b’e fear lem b’fhuathach mi a dh’àrdaich e fhèin am aghaidh, no dh’fhalaichinn mi fhèin uaith:

Salm 81:3

Anns a’ ghealaich nuaidh sèidibh an trompaid, anns an àm shuidhichte, air là ar fèille.

Gnàth-fhacal 22:3

Chì an duine crìonna olc, agus falaichidh e e fhèin; ach gabhaidh na daoine baoghalta air an aghaidh, agus fuilingidh iad peanas.

Amos 8:5

Ag ràdh, Cuin a thèid a’ ghealach ùr seachad, a‑chum gun reiceamaid sìol? Agus an t‑sàbaid, a‑chum gun tugamaid a‑mach cruithneachd? A’ dèanamh na h‑ephah beag, agus an t‑seceil mòr; agus a’ dèanamh na meidhe mearachdach le ceilg:

Àireamh 10:10

Mar an ceudna ann an là ur subhachais, agus nur n‑àrd làithean fèille, agus ann an toiseach ur mìosan, sèididh sibh leis na trompaidean os cionn ur n‑ìobairtean-loisgte, agus os cionn ìobairtean ur tabhartas-sìthe; agus bidh iad dhuibh mar chuimhneachan an làthair ur Dè; Is mise an Tighearna ur Dia.

Àireamh 28:11

Agus ann an toiseach ur mìos bheir sibh seachad a‑chum ìobairt-loisgte don Tighearna dà tharbh òg, agus aon reithe, seachd uain den chiad bhliadhna gun ghaoid,

Eòin 8:59

An sin thog iadsan clachan a‑chum an tilgeadh air: ach dh’fhalaich Iosa e fhèin, agus chaidh e a‑mach as an teampall, a’ dol tro am meadhon, agus mar sin chaidh e seachad.

Gnìomharan 17:14

An sin air ball chuir na bràithrean uapa Pòl, a‑chum gun rachadh e mar gum b’ann a‑chum na mara: ach dh’fhan Silas agus Timòteus an sin fhathast.

Colosianach 2:16

Uime sin na tugadh aon neach breith oirbh airson bìdh, no dibhe, no a‑thaobh là fèille, no gealaich nuaidh, no shàbaidean:

1 Samuel 19:2

Ach bha tlachd mòr aig Ionatan mac Shauil ann an Daibhidh: agus dh’innis Ionatan do Dhaibhidh, ag ràdh, Tha m’athair Saul ag iarraidh do mharbhadh; a‑nis uime sin, guidheam ort, thoir an aire dhut fhèin anns a’ mhadainn, agus fan ann an àite diamhair, agus falaich thu fhèin.

1 Samuel 20:18

An sin thubhairt Ionatan ris, A‑màireach tha a’ ghealach nuadh ann; agus ionndrainnear thu, a chionn gum bi d’àite-suidhe falamh.

1 Samuel 20:19

Agus nuair a dh’fhanas tu gus an treas là, thèid thu sìos gu grad, agus thig thu a dh’ionnsaigh an àit anns an d’fhalaich thu thu fhèin, nuair a bha an gnothach an làimh, agus fanaidh tu aig a’ chloich Esel.

1 Samuel 20:24

Uime sin dh’fhalaich Daibhidh e fhèin anns a’ mhachair: agus nuair a thàinig a’ ghealach nuadh, shuidh an rìgh sìos gu biadh ithe.

1 Samuel 20:27

Agus thachair an là màireach, an dara là den mhìos, gu robh àite Dhaibhidh falamh: agus thubhairt Saul ra mhac Ionatan, Carson nach tàinig mac Iese gu biadh, aon chuid an‑dè no an‑diugh?

1 Samuel 20:4

An sin thubhairt Ionatan ri Daibhidh, Ge bè nì a dh’iarras d’anam, eadhon sin nì mise dhut.

1 Samuel 20:6

Ma dh’ionndrainneas d’athair idir mi, an sin their thu, Dh’iarr Daibhidh gu dùrachdach cead ormsa gu ruith do Bhetlehem, a bhaile fhèin; oir tha ìobairt bhliadhnail an sin airson an teaghlaich uile.