Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



1 Samuel 2:9

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Casan a naomh gleidhidh e, agus bidh na h‑aingidh tosdach ann an dorchadas; oir le neart cha bhuadhaich duine sam bith.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

41 Iomraidhean Croise  

Fògrar e o sholas gu dorchadas, agus as an t‑saoghal tilgear e.

Falaich iad anns an duslach le chèile, ceangail an aghaidhean ann an diamhaireachd.

Agus aig a’ bhochd bidh dòchas, agus druididh aingidheachd a beul.

Agus aithnichidh tu gum bi do phàillean ann an sìth; agus amhaircidh tu air d’àite-còmhnaidh, agus cha dèan thu gu h‑olc.

Oir is aithne don Tighearna slighe nam fìrean, ach sgriosar slighe nan aingidh.

Agus thug e a‑mach iad le airgead agus le òr, agus nan treubhan uile cha robh aon neach lag.

Cha leig e led chois sleamhnachadh; cha tuit clò cadail air d’fhear-coimhead.

Is e an Tighearna d’fhear-coimhead; is e an Tighearna do sgàil air do làimh dheis.

Coimheadaidh an Tighearna do dhol a‑mach agus do theachd a‑steach, on àm seo eadhon gu bràth.

Coileanaidh e miann na dream don eagal e, agus èisdidh e rin glaodh, agus saoraidh e iad.

Na nàraichear mi, a Thighearna, oir ghairm mi ort; nàire biodh air na h‑aingidh, nan tosd biodh iad anns an uaigh!

Oir is toigh leis an Tighearna breitheanas, agus cha trèig e a naoimh; gu bràth coimheadar iadsan, ach gearrar as sliochd nan aingidh.

Nuair a thubhairt mi, Tha mo chas air sleamhnachadh uam, chùm do thròcair, a Thighearna, suas mi.

Sibhse a ghràdhaicheas an Tighearna, fuathaichibh olc; gleidhidh e anaman a naomh; à làimh nan aingidh saoraidh e iad.

Smaoinichidh cridhe duine air a shlighe; ach is e an Tighearna a stiùras a cheuman.

Tha e a’ coimhead ceuman a’ bhreitheanais, agus a’ dìon slighe a naomh.

Oir bidh an Tighearna na thèarmann dhut, agus gleidhidh e do chas o bhith air a glacadh.

Mar an ceudna rè a làithean uile ithidh e ann an dorchadas, agus bidh mòran doilgheis agus feirge aige na thinneas.

Thionndaidh mi, agus chunnaic mi fon ghrèin nach ann do na daoine luatha a tha an rèis, no do na daoine treuna an cath, no do na daoine glice aran, no do dhaoine tuigseach saoibhreas, no do dhaoine eòlach deagh-ghean, ach gun tachair àm agus tuiteamas dhaibh uile:

Tha mise, an Tighearna, ga choimhead, uisgichidh mi e gach tiota; a‑chum is nach dochainn aon neach e, coimheadaidh mi e a là agus a dh’oidhche.

Suidh ad thosd, rach a‑steach ann an dorchadas, O nighean nan Caldèanach; oir chan abrar riut nas mò baintighearna nan rìoghachdan.

Carson a tha sinn a’ suidhe nar tàmh? Cruinnichibh sibh fhèin agus rachamaid a‑steach do na cathraichean daingnichte; agus bitheamaid nar tosd an sin; oir chuir an Tighearna ar Dia nar tosd sinn, agus thug e dhuinn uisge domblais ra òl, a chionn gun do pheacaich sinn an aghaidh an Tighearna.

Mar seo deir an Tighearna, Na dèanadh an duine glic uaill as a ghliocas, agus na dèanadh an duine neartmhor uaill as a neart, agus na dèanadh an duine saoibhir uaill as a shaoibhreas:

Ach le tuil a’ ruith thairis bheir e crìoch iomlan air an dream a dh’èireas na aghaidh; agus ruaigidh dorchadas a naimhdean.

Is là feirge an là sin, là trioblaid agus teanntachd; là fàsalachd agus lèirsgrios; là dorchadais agus oglaidheachd; là neul agus tiugh-dhorchadais;

An sin fhreagair e agus labhair e rium, ag ràdh, Is e seo facal an Tighearna ri Serubabel, ag ràdh, Chan ann le neart, no le cumhachd, ach lem spiorad-sa, deir Tighearna nan sluagh.

Gum beannaicheadh an Tighearna thu, agus gun gleidheadh e thu:

Ach gun tilgear clann na rìoghachd ann an dorchadas a tha an leth a‑muigh; bidh an sin gul agus gìosgan fhiacal.

A‑nis tha fhios againn ge bè nithean a tha an lagh a’ labhairt, gur ann riùsan a tha fon lagh a tha e gan labhairt: a‑chum gun druidear gach uile bheul, agus gum bi an saoghal uile air fhaotainn ciontach am fianais Dhè.

Seadh, ghràdhaich e an sluagh; tha a naoimh uile ad làimh: agus shuidh iad sìos aig do chasan; gheibh gach neach ded bhriathran.

A tha air ur coimhead le cumhachd Dhè tre chreideamh a‑chum slàinte, a tha ullamh ra foillseachadh anns an aimsir dheireannaich:

Is tobraichean gun uisge iad seo, neòil air an iomain le iomaghaoith; fa chomhair a bheil duibhre an dorchadais air a thasgadh gu sìorraidh.

Iùdas, seirbhiseach Iosa Crìosd, agus bràthair Sheumais, a‑chum an dream a tha air an naomhachadh le Dia an t‑Athair, agus air an coimhead le Iosa Crìosd, air an gairm:

Garbh-thonnan na fairge, a sgeitheas an nàire fhèin mar chobhar; reultan seachranach, dom bheil duibhre an dorchadais gu sìorraidh air a thasgadh.

A mhuinntir ionmhainn, air dhomh an uile dhìcheall a dhèanamh a‑chum sgrìobhadh dur n‑ionnsaigh mu thimcheall na slàinte coitchinn, b’fheumail dhomh sgrìobhadh dur n‑ionnsaigh, gur n‑earalachadh sibh a chathachadh gu dìcheallach airson a’ chreidimh a thugadh aon uair do na naoimh.

A‑nis uime sin, mo thighearna, mar as beò an Tighearna, agus mar as beò d’anam, a chionn gun do chùm an Tighearna thusa o theachd a dhòrtadh fala, agus o thu fhèin a dhìoladh led làimh fhèin; a‑nis uime sin mar Nàbel biodh do naimhdean, agus iadsan a dh’iarras olc dom thighearna.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan