Agus ghabh Iese asal luchdaichte le aran, agus searrag fhìona, agus meann de na gobhair, agus chuir e iad le làimh Dhaibhidh a mhac a dh’ionnsaigh Shauil.
Agus thubhairt Israel an athair riu, Ma dh’fheumas a’ chùis a bhith mar sin a‑nis, dèanaibh seo; gabhaibh den toradh as fheàrr anns an tìr nur soithichean, agus thugaibh sìos tìodhlac don duine; beagan ìocshlaint, agus beagan meala, spìosraidh, agus mirr, cnothan, agus almoinean:
Ach thubhairt mic Bheliail, Cionnas a shaoras am fear seo sinn? Agus rinn iad dìmeas air, agus cha tug iad tìodhlac sam bith da ionnsaigh: ach dh’fhan esan na thosd.
An sin rinn Abigail cabhag, agus ghabh i dà cheud buileann arain, agus dà shearraig fhìona, agus còig caoraich air an deasachadh, agus còig tomhaisean de shìol cruadhaichte, agus ceud bagaid de fhìondhearcan tiormaichte, agus dà cheud meall de fhìgean; agus chuir i air asail iad.