Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



1 Peadar 3:3

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Na b’i ur brèaghachd fighe an fhuilt agus a’ cur òir oirbh, agus dheagh thrusgan umaibh, a’ bhrèaghachd sin on leth a‑muigh:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

22 Iomraidhean Croise  

Agus nuair a sguir na càmhail a dh’òl, an sin ghabh an duine cluas-fhàinne òir, anns an robh leth seceil de chudthrom, agus dà làmh-fhail airson a làmh, anns an robh deich seceil òir de chudthrom.

Agus dh’fhiosraich mi dhith, agus thubhairt mi, Cò don nighean thusa? Agus thubhairt ise, Is mi nighean Bhetueil, mac Nahoir, a rug Milcah dha. Agus chuir mi a’ chluas-fhàinne air a h‑aghaidh, agus na làmh-fhailean air a làmhan.

Agus thug an seirbhiseach an làthair seudan airgid agus seudan òir, agus aodach, agus thug e iad do Rebecah: thug e mar an ceudna nithean luachmhor da bràthair agus da màthair.

Agus nuair a thàinig Iehu gu Iesreel, chuala Iesebel e; agus chuir i dath ma sùilean, agus sgeadaich i a ceann, agus dh’amhairc i a‑mach air uinneig.

A‑nis an treas là chuir Ester oirre a culaidh rìoghail, agus sheas i anns a’ chùirt a b’fhaide a‑staigh de thaigh an rìgh, fa chomhair taigh an rìgh: agus bha an rìgh na shuidhe air a rìgh-chathair anns an taigh rìoghail, fa chomhair geata an taighe.

Tha nigheanan rìghrean am measg do bhan urramach; seasaidh do bhànrighinn air do dheaslàimh, ann an òr na h‑Ophir.

Ach iarraidh gach bean o a ban-choimhearsnaich, agus on mhnaoi a bhios air aoigheachd na taigh, seudan airgid, agus seudan òir, agus aodach: agus cuiridh sibh iad air ur mic, agus air ur nigheanan; agus creachaidh sibh na h‑Eiphitich.

Agus thubhairt Aaron riu, Brisibh dhibh na cluas-fhailean òir a tha ann an cluasan ur ban, ur mac, agus ur nighean, agus thugaibh am ionnsaigh-sa iad.

Agus nuair a chuala an sluagh an droch sgeul seo, rinn iad bròn; agus cha do chuir duine sam bith air a bhrèaghachd.

Agus thàinig iad, araon fir agus mnathan, a mheud is aig an robh cridhe toileach, agus thug iad leo bràisdean agus cluas-fhailean, agus fàinneachan, agus criosan-muineil, gach uidheam òir: agus gach fear a thug seachad, thug e seachad tabhartas òir don Tighearna.

Agus rinn e an soitheach-ionnlaid de umha, agus a chas de umha, de sgàthanan nam ban, a chruinnich nam buidhnean aig doras pàillean a’ choitheanail.

Dùisg, dùisg, cuir umad do neart, O Shion; cuir umad do chulaidh sgiamhach, O Ierusaleim, a chathair naomh; oir cha tèid an neo-thimcheall-gheàrrte agus an neòghlan a‑steach annad nas mò.

Nì mi gàirdeachas gu mòr anns an Tighearna; bidh m’anam aoibhneach ann am Dhia; oir chuir e orm èideadh na slàinte, chòmhdaich e mi le trusgan na fìreantachd; mar a sgeadaicheas fear-bainnse e fhèin le crùn sgiamhach, agus mar a dh’uidheamaicheas bean-bainnse i fhèin le a seudan.

Am faod òg‑bhean a h‑usgraichean a dhearmad? No bean-bainnse a culaidh? Gidheadh dhearmaid mo shluagh mise làithean gun àireamh.

Agus thusa, nuair a chreachar thu, ciod a nì thu? Ged èid thu thu fhèin le corcar, ged sgeadaich thu thu fhèin le seudan òir, ged ung thu do rosgan le dathan, gu dìomhain nì thu thu fhèin sgiamhach; nìthear tàir ort led leannain, air d’anam tha iad an tòir.

Agus a thuilleadh air seo, gun do chuir iad fios air daoine gu teachd o chèin, gus an do chuireadh teachdaire; agus, feuch, thàinig iad, airson an do rinn thu thu fhèin a nighe, do shùilean a dhath, agus thu fhèin a sgeadachadh le usgraichean.

Agus na bithibh air ur cumadh ris an t‑saoghal seo: ach bithibh air ur cruth-atharrachadh tre ath-nuadhachadh ur n‑inntinn, a‑chum gun dearbh sibh ciod i toil mhath, thaitneach, agus dhiongmhalta sin Dhè.

Nuair a bheachdaicheas iad air ur caitheamh-beatha geamnaidh maille ri eagal.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan