Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



1 Corintianach 9:1

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Nach abstol mise? Nach eil mi saor? Nach fhaca mi Iosa Crìosd ar Tighearna? Nach sibhse m’obair anns an Tighearna?

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

37 Iomraidhean Croise  

Agus air dhaibh a bhith ri ministrealachd don Tighearna, agus a’ trasgadh, thubhairt an Spiorad Naomh, Cuiribh air leth dhòmhsa Barnabas agus Saul, a‑chum na h‑obrach gus an do ghairm mi iad.

Ach nuair a chuala na h‑abstoil Barnabas agus Pòl seo, reub iad an aodach, agus ruith iad a‑steach am measg an t‑sluaigh, ag èigheach,

Ach bha sluagh a’ bhaile air an roinn: agus bha cuid dhiubh leis na h‑Iùdhaich, agus cuid eile leis na h‑abstoil.

Agus air an oidhche na dhèidh sin, sheas an Tighearna làimh ris, agus thubhairt e, Biodh misneach mhath agad, a Phòil; oir mar a rinn thu fianais mum thimcheall-sa ann an Ierusalem, is amhail sin as èiginn dhut fianais a dhèanamh anns an Ròimh.

Ach thubhairt an Tighearna ris, Imich; oir is soitheach taghte dhòmhsa e, a‑chum m’ainm a ghiùlan am fianais nan Cinneach, agus rìghrean, agus chloinn Israeil.

Agus dh’imich Ananias, agus chaidh e a‑steach don taigh; agus chuir e a làmhan air, agus thubhairt e, A Shauil, a bhràthair, chuir an Tighearna (eadhon Iosa a dh’fhoillsicheadh dhutsa anns an t‑slighe air an tàinig thu), mise a‑chum gum faigheadh tu do fhradharc, agus gum biodh tu air do lìonadh leis an Spiorad Naomh.

Agus ag imeachd dha, thàrladh gun do dhruid e ri Damascas: agus dhealraich gu h‑obann mun cuairt air solas o nèamh.

Agus thubhairt esan, Cò thu, a Thighearna? Agus thubhairt an Tighearna, Is mise Iosa a tha thusa a’ geur-leanmhainn: is cruaidh dhutsa breabadh an aghaidh nan dealg.

Pòl, seirbhiseach Iosa Crìosd, a ghairmeadh na abstol, a chuireadh air leth a‑chum soisgeul Dhè,

Tre an d’fhuair sinne gràs agus abstolachd a‑chum ùmhlachd a’ chreidimh am measg nan uile chinneach air sgàth a ainme-san:

Oir is ann ribhse a tha mi a’ labhairt, a Chinneacha; do bhrìgh gur mi abstol nan Cinneach, tha mi a’ toirt urraim dom dhreuchd:

Pòl, a ghairmeadh gu bhith na abstol do Iosa Crìosd, tre thoil Dhè, agus Sostenes ar bràthair,

Air sgàth cogais, tha mi ag ràdh, chan i do chogais fhèin, ach cogais an neach ud eile: oir carson a bheirear breith air mo shaorsa-sa le cogais duine eile?

Oir, ma tha compàirt bìdh agamsa tre ghràs, carson a labhrar olc umam a‑thaobh an nì sin airson a bheil mi a’ toirt buidheachais?

Ach ma bhios neach air bith connspaideach, chan eil a leithid sin de ghnàthachadh againne, no aig eaglaisean Dhè.

Shuidhich mise, dh’uisgich Apollos: ach is e Dia a thug am fàs.

Oir ged tha mi saor o na h‑uile dhaoine, gidheadh rinn mi mi fhèin am sheirbhiseach do na h‑uile, a‑chum gun cosnainn an tuilleadh.

An amhairc sibh air nithean a rèir an coslais? Ma tha dòchas aig aon neach as fhèin, gur le Crìosd e, smaoinicheadh e seo a‑rìs uaithe fhèin, mar as le Crìosd esan, gur le Crìosd sinne mar an ceudna.

Oir is i mo bharail-sa nach robh mi a’ bheag goirid air na h‑abstoil a b’àirde.

Uime sin tha sinne, mar cho-obraichean leis-san, a’ guidhe oirbh, gun sibh a ghabhail gràs Dhè gu dìomhain:

Pòl abstol (chan ann o dhaoine, no tre dhuine, ach tre Iosa Crìosd, agus tre Dhia an t‑Athair, a thog suas e o na mairbh),

Uime sin seasaibh gu daingeann anns an t‑saorsa leis an do rinn Crìosd saor sinn, agus na bithibh a‑rìs air ur cuibhreachadh le cuing na daorsa.

Cha mhò a dh’iarr sinn urram o dhaoine, no uaibhse, no o dhaoine eile, ged dh’fhaodamaid ar trom a leagail oirbh, mar abstoil Chrìosd.

A‑chum an d’òrdaicheadh mise am shearmonaiche, agus am abstol (tha mi a’ labhairt na fìrinn ann an Crìosd, chan eil mi a’ dèanamh brèige), am fhear-teagaisg nan Cinneach ann an creideamh agus ann am fìrinn.

A‑chum an d’òrdaicheadh mise am shearmonaiche, agus am abstol, agus am fhear-teagaisg nan Cinneach:




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan