Roinn-seòrsa
38 Rannan à Bìoball: ùmhlachd do dh’ùghdarras
A chara, tha e mar dhleastanas oirnn uile a tha a’ creidsinn ann an Dia a bhith umhail do na h-àitheantan aige a lorgar anns na sgriobtairean naomha.
Tha pàirt dhen umhlachd seo a’ ciallachadh a bhith umhail do na h-ùghdarrasan nar beatha – an fheadhainn a tha ann airson ar teagasg agus ar stiùireadh, co-dhiù anns an eaglais, aig an taigh, aig an obair, no anns an dùthaich.
Nuair a nì sinn seo, tha sinn a’ cur prionnsapal cudromach an gnìomh a tha air a shuidheachadh le Dia na fhacal, oir tha umhlachd nas luachmhoire dha ar Tighearna na gnìomh sam bith eile.
Bheir umhlachd do na h-ùghdarrasan beannan dhuinn, agus cuidichidh i sinn le fàs anns a h-uile dòigh, oir bidh ar caractar air a neartachadh agus bidh sinn deiseil airson barrachd fhaighinn na tha sinn air fhaicinn gu ruige seo.
Tha Dia a’ toirt duais dhaibhsan a tha a’ roigheachd a thoil a leantainn agus a phrionnsapalan agus a laghan a chumail.
Mar sin, tha e cudromach urram a thoirt do na h-ùghdarrasan againn, tro ùrnaigh no dòigh eile aithneachaidh.
Agus an duine a nì gu h‑an‑dàna, agus nach èisd ris an t‑sagart, a sheasas gu frithealadh an sin an làthair an Tighearna do Dhia, no ris a’ bhritheamh, bàsaichidh eadhon an duine sin, agus cuiridh tu an t‑olc air falbh o Israel.
A mhic, biodh eagal an Tighearna agus an rìgh ort: riùsan aig a bheil atharrachadh giùlain na biodh gnothach agad:
Comhairlicheam dhut àithne an rìgh a choimhead, agus sin airson mionnan Dhè. Na biodh cabhag ort gu dol as a shealladh: na buanaich ann an droch nì, oir nì esan gach nì as àill leis. Far a bheil facal rìgh, tha cumhachd; agus cò a dh’fhaodas a ràdh ris, Ciod e sin a tha thu a’ dèanamh? Ge bè ghleidheas an àithne, cha mhothaich e droch nì sam bith; agus is aithne do chridhe duine glic àm agus breitheanas.
Agus iarraibh sìth na dùthcha gus an do chuir mise air falbh sibh ann am braighdeanas; agus guidhibh air a son ris an Tighearna: oir na sìth-se bidh sìth agaibhse.
Thubhairt iadsan ris, Do Chèasar. An sin thubhairt esan riu, Thugaibh uime sin do Chèasar na nithean as le Cèasar; agus do Dhia na nithean as le Dia.
Ag ràdh, Tha na sgrìobhaichean agus na Pharasaich nan suidhe ann an cathair Mhaois: Air an adhbhar sin, ge bè a mhionnaicheas air an altair, tha e a’ mionnachadh oirre fhèin, agus air gach nì a tha oirre. Agus ge bè a mhionnaicheas air an teampall, tha e a’ mionnachadh airsan, agus air an Tì a tha na chòmhnaidh ann. Agus ge bè neach a mhionnaicheas air nèamh, tha e a’ mionnachadh air rìgh-chathair Dhè, agus airsan a tha na shuidhe oirre. Is an‑aoibhinn dhuibh, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a chealgairean: oir tha sibh a’ toirt an deichimh as a’ mhionnt, agus an anise, agus a’ chuimin, agus dhearmaid sibh nithean cudthromach an lagha, cothrom, tròcair, agus fìrinn: bu chòir dhuibh iad seo a dhèanamh, agus gun iad siud fhàgail gun dèanamh. A chinn-iùil dhalla, a shìolaidheas a’ mheanbh-chuileag, agus a shluigeas an càmhal. Is an‑aoibhinn dhuibh, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a chealgairean; oir glanaidh sibh an taobh a‑muigh den chupan agus den mhèis, ach tha iad an taobh a‑staigh làn reubainn agus eucoir. Pharasaich dhoill, glan air tùs an taobh a‑staigh den chupan agus den mhèis, a‑chum gum bi an taobh a‑muigh dhiubh glan mar an ceudna. Is an‑aoibhinn dhuibh, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a chealgairean: oir is cosmhail sibh ri uaighean gealaichte, a tha maiseach air an taobh a‑muigh, ach air an taobh a‑staigh a tha làn de chnàmhan dhaoine marbha, agus den uile shalchar. Mar an ceudna, tha sibhse an leth a‑muigh am fianais dhaoine ann an coslas fhìreanan, ach anns an taobh a‑staigh làn ceilg agus easaontais. Is an‑aoibhinn dhuibh, a sgrìobhaichean agus Pharasacha, a chealgairean; oir tha sibh a’ togail àitean-adhlaic nam fàidhean, agus a’ dèanamh leacan-laighe nam fìrean maiseach. Air an adhbhar sin, na h‑uile nithean a dh’iarras iad oirbhse a choimhead, coimheadaibh agus dèanaibh iad; ach na dèanaibh a rèir an obraichean: oir their iad, agus cha dèan iad.
Tha mi ag iarraidh uime sin, ro na h‑uile nithean, gun dèanar athchuinge, ùrnaighean, eadar-ghuidhe, agus breith-buidheachais airson nan uile dhaoine: Ach (mar as cubhaidh do mhnathan a tha ag aideachadh diadhachd), le deagh obraichean. Fòghlamadh a’ bhean ann an ciùineas leis an uile ùmhlachd. Ach chan eil mi a’ ceadachadh do mhnaoi teagasg a thoirt uaipe, no ceannas a ghlacadh air an fhear, ach i a bhith na tosd. Oir is e Adhamh a chruthaicheadh air tùs, agus na dhèidh sin Eubha. Agus cha b’e Adhamh a mhealladh, ach air don mhnaoi a bhith air a mealladh, bha i anns a’ chionta. Gidheadh tèarnar i tre bhreith cloinne, ma bhuanaicheas iad ann an creideamh, agus ann an gràdh, agus ann an naomhachd, maille ri stuaim. Airson rìghrean, agus airson nan uile a tha ann an ùghdarras: a‑chum gun caith sinn ar beatha gu foisneach agus gu sìochail, anns an uile dhiadhachd agus chiatachd. Oir tha seo math agus taitneach am fianais Dhè ar Slànaighear:
Biodh gach anam umhail do na h‑àrd-chumhachdan. Oir chan eil cumhachd ann ach o Dhia: agus na cumhachdan a tha ann, is ann le Dia a dh’òrdaicheadh iad. Cha dèan gràdh lochd do choimhearsnach: air an adhbhar sin is e an gràdh coileanadh an lagha. Agus seo, air dhuibh fios na h‑aimsir a bhith agaibh, gur mithich dhuinn a‑nis mosgladh o chadal, oir tha ar slàinte a‑nis nas fhaisge na nuair a chreid sinn. Tha cuid mhòr den oidhche air dol seachad, tha an là am fagas: uime sin cuireamaid dhinn obraichean an dorchadais, agus cuireamaid umainn armachd an t‑solais. Gluaiseamaid gu cubhaidh, mar anns an là; chan ann an raoidhteireachd agus am misg, no an seòmradaireachd agus am macnas, no an aisith agus am farmad: Ach cuiribh umaibh an Tighearna Iosa Crìosd, agus na dèanaibh ullachadh airson na feòla, a‑chum a h‑ana-miannan a riarachadh. Air an adhbhar sin, ge bè air bith a chuireas an aghaidh a’ chumhachd, tha e cur an aghaidh òrdagh Dhè: agus iadsan a chuireas na aghaidh, gheibh iad breitheanas dhaibh fhèin.
Oir chan eil uachdarain nan adhbhar eagail do dheagh obraichean, ach do dhroch obraichean. Uime sin, am miann leat a bhith gun eagal an uachdarain ort? Dèan am math, agus gheibh thu cliù uaithe. Oir is esan seirbhiseach Dhè a‑chum maith dhut. Ach ma nì thu an t‑olc, biodh eagal ort; oir chan ann gu dìomhain a tha e a’ giùlan a’ chlaidheimh: oir is e seirbhiseach Dhè e, na dhìoghaltair feirge air an tì a nì olc.
Uime sin bithibh umhail do gach uile riaghailt dhaoine airson an Tighearna: mas ann don rìgh mar an tì as àirde inbhe; No do uachdarain mar don mhuinntir a chuireadh uaithe a‑chum dìoghaltais air luchd-dèanamh an uilc, ach a‑chum cliù dhaibhsan a nì math.
Oir chan eil uachdarain nan adhbhar eagail do dheagh obraichean, ach do dhroch obraichean. Uime sin, am miann leat a bhith gun eagal an uachdarain ort? Dèan am math, agus gheibh thu cliù uaithe. Oir is esan seirbhiseach Dhè a‑chum maith dhut. Ach ma nì thu an t‑olc, biodh eagal ort; oir chan ann gu dìomhain a tha e a’ giùlan a’ chlaidheimh: oir is e seirbhiseach Dhè e, na dhìoghaltair feirge air an tì a nì olc. Uime sin is èiginn a bhith umhail, chan ann a‑mhàin airson feirge, ach mar an ceudna airson cogais.
Bithibh umhail dur cinn-iùil, agus thugaibh gèill dhaibh: oir tha iad ri faire air ur n‑anaman, mar mhuinntir don èiginn cunntas a thoirt uapa, a‑chum gun dèan iad e le gàirdeachas, agus chan ann le doilgheas: oir tha seo neo-thairbheach dhuibhse.
A sheirbhiseacha, bithibh umhail dur maighistirean a rèir na feòla, anns na h‑uile nithean; chan ann le seirbhis-sùl, mar dhream a tha a’ toileachadh dhaoine, ach ann an treibhdhireas cridhe, ann an eagal Dhè:
Mar an ceudna, a dhaoine òga, bithibh umhail do na seanairean: seadh, bithibh uile umhail da chèile, agus bithibh air ur sgeadachadh le irioslachd: oir tha Dia a’ cur an aghaidh nan uaibhreach, ach a’ toirt gràis dhaibhsan a tha iriosal.
A sheirbhiseacha, bithibh umhail dur maighistirean a rèir na feòla, le eagal agus crith, ann an treibhdhireas ur cridhe, mar do Chrìosd: Chan ann le sùil-sheirbhis, mar dhream a nì toil dhaoine, ach mar sheirbhisich Chrìosd, a’ dèanamh toil Dhè on chridhe; Le deagh thoil a’ dèanamh seirbhis, mar don Tighearna, agus chan ann do dhaoine. Air dhuibh fios a bhith agaibh, ge bè math air bith a nì aon neach, gum faigh e an nì seo fhèin on Tighearna mas saor no daor e.
Oir is i toil Dhè gun cuireadh sibh le deagh dhèanadas tosd air aineolas dhaoine amaideach:
A chlann, bithibh umhail dur pàrantan anns an Tighearna: oir tha seo ceart. Fa‑dheòidh, mo bhràithrean, bithibh làidir anns an Tighearna, agus ann an neart a chumhachd-san. Cuiribh umaibh uile armachd Dhè, a‑chum gum bi sibh comasach air seasamh an aghaidh cuilbheirtean an diabhail. Oir chan eil sinn a’ gleac ri fuil agus feòil, ach ri uachdaranachdan, ri cumhachdan, ri riaghlairean dorchadas an t‑saoghail seo, ri aingidheachd spioradail ann an ionadan àrda. Uime sin glacaibh dur n‑ionnsaigh uile armachd Dhè, a‑chum gum bi sibh comasach air seasamh an aghaidh a’ bhuairidh anns an droch là, agus air dhuibh na h‑uile nithean a dhèanamh a‑chum seasamh. Seasaibh uime sin, air a bhith dur leasraidh air an crioslachadh le fìrinn, agus uchd-èideadh na fìreantachd umaibh; Agus ullachadh soisgeul na sìthe mar bhrògan agaibh air ur casan, Thar gach uile nì, a’ glacadh dur n‑ionnsaigh sgiath a’ chreidimh, leis am bi sibh comasach air uile shaighdean teinnteach an droch Spioraid a mhùchadh. Agus glacaibh clogad na slàinte, agus claidheamh an Spioraid, nì as e facal Dhè: A’ dèanamh ùrnaigh a‑ghnàth leis gach uile ghnè ùrnaigh agus aslachaidh anns an Spiorad, agus a’ dèanamh faire a‑chum an nì seo fhèin maille ris gach uile bhuanachadh, agus ghuidhe airson nan naomh uile; Agus air mo shon-sa, a‑chum gun toirear dhomh comas labhairt le fosgladh mo bheòil ann an dànachd, a‑chum gum foillsich mi rùn-diamhair an t‑soisgeil; Thoir urram dod athair agus dod mhàthair (is i seo a’ chiad àithne le gealladh), Airson a bheil mi am theachdaire ann an gèimhlean: a‑chum gun labhair mi gu dàna uime, mar as còir dhomh labhairt. Ach a‑chum gum bi fhios agaibhse mar an ceudna air na nithean a bhuineas dhòmhsa, agus ciod a tha mi a’ dèanamh, foillsichidh Tichicus, bràthair gràdhach agus ministear fìrinneach anns an Tighearna, na h‑uile nithean dhuibh: Neach a chuir mi dur n‑ionnsaigh airson an adhbhair seo fhèin, a‑chum gum biodh fios nan nithean a bhuineas dhuinne agaibh, agus gun tugadh e comhfhurtachd dur cridhe. Sìth gu robh do na bràithrean, agus gràdh maille ri creideamh, o Dhia an t‑Athair, agus an Tighearna Iosa Crìosd. Gu robh gràs maille riùsan uile a tha a’ gràdhachadh ar Tighearna Iosa Crìosd ann an treibhdhireas. Amen. A‑chum gun èirich gu math dhut, agus gum bi thu fad-shaoghalach air an talamh.
Dèanaibh na h‑uile nithean gun ghearan, agus gun deasbaireachd: A‑chum gum bi sibh neo-choireach, agus neo-chronail, nur cloinn do Dhia, neo-lochdach, am meadhon ginealaich fhiair agus chrosda, am measg a bheil sibhse a’ dealrachadh mar lòchrain-sholais an t‑saoghail;
Agus atharraichidh e na h‑àmannan, agus na h‑aimsirean: atharraichidh e rìghrean, agus cuiridh e suas rìghrean: bheir e gliocas don ghlic, agus eòlas dhaibhsan don aithne tuigse.
Tha esan a choimheadeas fòghlam anns an t‑slighe gu beatha; ach tha esan a dhiùltas achmhasan air seachran.
A sheirbhiseacha, bithibh umhail dur maighistirean a rèir na feòla, anns na h‑uile nithean; chan ann le seirbhis-sùl, mar dhream a tha a’ toileachadh dhaoine, ach ann an treibhdhireas cridhe, ann an eagal Dhè: Agus ge bè air bith nì a nì sibh, dèanaibh o ur cridhe e, mar don Tighearna, agus chan ann do dhaoine; Air dhuibh fios a bhith agaibh gum faigh sibh on Tighearna duais na h‑oighreachd: oir is ann don Tighearna Crìosd a tha sibh a’ dèanamh seirbhis.
Dèanaibh ceartas don bhochd agus don dìlleachdan; cumaibh còir ris an truagh agus ris an fheumach. Teasairgibh am bochd agus an t‑ainnis; à làimh nan aingidh saoraibh iad.
Uime sin ùmhlaichibh sibh fhèin do Dhia; cuiribh an aghaidh an diabhail, agus teichidh e uaibh:
Agus guidheamaid oirbh, a bhràithrean, aithne a bhith agaibh air an dream a tha a’ saothrachadh nur measg, agus a tha os ur cionn anns an Tighearna, agus a tha gur comhairleachadh; Agus meas mòr a bhith agaibh dhiubh ann an gràdh airson an obrach. Bithibh sìochail nur measg fhèin.
Nuair a bhios na fìreanan cumhachdach, nì an sluagh gàirdeachas; ach nuair a riaghlas na h‑aingidh, nì an sluagh osnaich.
Air a shon seo dh’fhàg mi thu ann an Crete, a‑chum gun cuireadh tu an òrdagh na nithean a dh’fhàgadh gun dèanamh, agus gun suidhicheadh tu seanairean anns gach baile, a rèir mar a dh’àithn mise dhut.
Biodh gach anam umhail do na h‑àrd-chumhachdan. Oir chan eil cumhachd ann ach o Dhia: agus na cumhachdan a tha ann, is ann le Dia a dh’òrdaicheadh iad.
Uime sin leanamaid na nithean a bhios a‑chum sìthe agus na nithean a bhios a‑chum togail suas a chèile.
Cuir an cuimhne dhaibh a bhith umhail do uachdaranachdan agus do chumhachdan, freagarrach do luchd-riaghlaidh, ullamh a‑chum gach uile dheagh obrach, Duine a tha na shaobh-chreidmheach, an dèidh na ciad agus na dara comhairle, diùlt: Air do fhios a bhith agad gu bheil a leithid sin de dhuine air a chur bun-os‑cionn, agus gu bheil e a’ peacachadh, air dha a bhith air fhèin-dhìteadh. Nuair a chuireas mi Artèmas ad ionnsaigh, no Tichicus, dèan dìcheall air teachd am ionnsaigh gu Nicopolis: oir is ann an sin a chuir mi romham an geamhradh a chaitheamh. Thoir Senas am fear-lagha agus Apollos air an aghaidh anns an t‑slighe gu dùrachdach, a‑chum nach bi nì air bith a dh’uireasbhaidh orra. Agus fòghlamadh ar muinntir-ne mar an ceudna deagh obraichean a dhèanamh gu dùrachdach fa chomhair ghnàthachadh feumail, a‑chum nach bi iad neo-thairbheach. Tha an dream a tha maille rium uile a’ cur fàilte ort. Cuir fàilte orra-san len ionmhainn sinn anns a’ chreideamh. Gràs maille ribh uile. Amen. Gun olc a labhairt mu neach air bith, a bhith neo-thuasaideach, mìn, a’ taisbeanadh an uile cheannsachd do na h‑uile dhaoine.
Thugaibh urram do na h‑uile dhaoine. Gràdhaichibh na bràithrean. Biodh eagal Dhè oirbh. Thugaibh urram don rìgh.
Tha mi ag iarraidh uime sin, ro na h‑uile nithean, gun dèanar athchuinge, ùrnaighean, eadar-ghuidhe, agus breith-buidheachais airson nan uile dhaoine: Ach (mar as cubhaidh do mhnathan a tha ag aideachadh diadhachd), le deagh obraichean. Fòghlamadh a’ bhean ann an ciùineas leis an uile ùmhlachd. Ach chan eil mi a’ ceadachadh do mhnaoi teagasg a thoirt uaipe, no ceannas a ghlacadh air an fhear, ach i a bhith na tosd. Oir is e Adhamh a chruthaicheadh air tùs, agus na dhèidh sin Eubha. Agus cha b’e Adhamh a mhealladh, ach air don mhnaoi a bhith air a mealladh, bha i anns a’ chionta. Gidheadh tèarnar i tre bhreith cloinne, ma bhuanaicheas iad ann an creideamh, agus ann an gràdh, agus ann an naomhachd, maille ri stuaim. Airson rìghrean, agus airson nan uile a tha ann an ùghdarras: a‑chum gun caith sinn ar beatha gu foisneach agus gu sìochail, anns an uile dhiadhachd agus chiatachd.
Biodh gach anam umhail do na h‑àrd-chumhachdan. Oir chan eil cumhachd ann ach o Dhia: agus na cumhachdan a tha ann, is ann le Dia a dh’òrdaicheadh iad. Cha dèan gràdh lochd do choimhearsnach: air an adhbhar sin is e an gràdh coileanadh an lagha. Agus seo, air dhuibh fios na h‑aimsir a bhith agaibh, gur mithich dhuinn a‑nis mosgladh o chadal, oir tha ar slàinte a‑nis nas fhaisge na nuair a chreid sinn. Tha cuid mhòr den oidhche air dol seachad, tha an là am fagas: uime sin cuireamaid dhinn obraichean an dorchadais, agus cuireamaid umainn armachd an t‑solais. Gluaiseamaid gu cubhaidh, mar anns an là; chan ann an raoidhteireachd agus am misg, no an seòmradaireachd agus am macnas, no an aisith agus am farmad: Ach cuiribh umaibh an Tighearna Iosa Crìosd, agus na dèanaibh ullachadh airson na feòla, a‑chum a h‑ana-miannan a riarachadh. Air an adhbhar sin, ge bè air bith a chuireas an aghaidh a’ chumhachd, tha e cur an aghaidh òrdagh Dhè: agus iadsan a chuireas na aghaidh, gheibh iad breitheanas dhaibh fhèin. Oir chan eil uachdarain nan adhbhar eagail do dheagh obraichean, ach do dhroch obraichean. Uime sin, am miann leat a bhith gun eagal an uachdarain ort? Dèan am math, agus gheibh thu cliù uaithe. Oir is esan seirbhiseach Dhè a‑chum maith dhut. Ach ma nì thu an t‑olc, biodh eagal ort; oir chan ann gu dìomhain a tha e a’ giùlan a’ chlaidheimh: oir is e seirbhiseach Dhè e, na dhìoghaltair feirge air an tì a nì olc.
Cuir an cuimhne dhaibh a bhith umhail do uachdaranachdan agus do chumhachdan, freagarrach do luchd-riaghlaidh, ullamh a‑chum gach uile dheagh obrach,
Uime sin bithibh umhail do gach uile riaghailt dhaoine airson an Tighearna: mas ann don rìgh mar an tì as àirde inbhe; No do uachdarain mar don mhuinntir a chuireadh uaithe a‑chum dìoghaltais air luchd-dèanamh an uilc, ach a‑chum cliù dhaibhsan a nì math. Oir is i toil Dhè gun cuireadh sibh le deagh dhèanadas tosd air aineolas dhaoine amaideach:
A sheirbhiseacha, bithibh umhail dur maighistirean maille ris an uile eagal, chan ann a‑mhàin dhaibhsan a tha math agus ciùin, ach mar an ceudna dhaibhsan a tha ana-mèineach.