Roinn-seòrsa
60 Rainn Bhìoball: Adhradh nan Dùthchannan
Molaibh Iehobhah, a dhaoine uile! A luchd-àiteachaidh an domhain uile, thugaibh moladh dha!
Tha am Salmadair ag ràdh gu bheil sinn ri ainm naomh Dhè a ghairm, a thogail suas, agus gàirdeachas a nochdadh. Tha a dhìlseachd iongantach, ’s e fhèin a dhìonas agus a shabaileas gach dùthaich. Gach dùthaich a chromas sìos agus a dh’adhras Dia, gheibh iad maitheanas agus slànachadh uaidh.
Nuair a tha e ag ràdh ri moladh a thoirt dha an-dràsta, tha e a’ ciallachadh nach eil sinn ri adhradh a thoirt do neach sam bith eile, ach dha fhèin a-mhàin. Nuair a chromas sinn aig casan Chrìosd, faodaidh na nèamhan fosgladh agus glòir Dhè nochdadh, a’ toirt atharrachaidhean mòra. ’S ann mar sin a tha Iosa a’ nochdadh fhèin, ag adhbhrachadh tionndaidhean cho domhainn ’s gu bheil aithreachas fìor a’ tighinn gu ar beatha.
Anns na làithean duilich seo, feumaidh gach teanga, sluagh is dùthaich aideachadh gur e Crìosd an Tighearna. An dùthaich aig a bheil Dia mar a h-uile rud, chì i mar a shabaileas Iehobhah a blàran uile agus a bheannaicheas an tìr aice, ’s gum bi a muinntir uile beò ann an sìth agus fois, oir tha iad air Dia a chrùnadh mar Rìgh nan rìghrean agus Tighearna nan tighearnan. Sabailidh an Tìr-Sìorraidh air an son, cha bhi eagal orra roimh an àm ri teachd, ach bidh an cridheachan làn earbsa.
Togaibh altairean adhartais, àrdaichibh ur guthan ann an ceàrnagan a’ bhaile, gairmibh sluagh Chrìosd a-mach air na sràidean gus am bi ainm air a urramachadh air feadh an t-saoghail, oir is airidh e air gu bràth.
Dèanaibh gàirdeachas, O chinnich, maille ra shluagh-san: oir dìolaidh e fuil a sheirbhiseach, agus nì e dìoghaltas air a eascairdean, agus bidh e tròcaireach da thìr, agus da shluagh fhèin.
Agus bidh a’ chathair seo dhòmhsa na h‑ainm sòlais, na moladh, agus na maise, am measg uile chinnich na talmhainn, a chluinneas gach uile mhath a nì mise dhaibh: agus bidh eagal agus crith orra, airson an uile mhaitheis, agus airson an uile shoirbheachaidh a dheònaicheas mise dhaibh.
An sin lìonadh ar beul le gàire agus ar teanga le luathghaire; an sin thubhairt iad am measg nan cinneach, Rinn an Tighearna nithean mòra air an son.
Cuiribh a ghlòir an cèill am measg nan cinneach; a obraichean iongantach am measg nan uile shluagh:
Seinnibh gu h‑àrd, O nèamhan, agus dèan gàirdeachas, O thalamh; agus togaibh iolach, O shlèibhtean; oir thug an Tighearna comhfhurtachd da shluagh, agus gabhaidh e truas da mhuinntir a tha fo àmhghar.
Beannaichibh, O a shlòigh, ar Dia-ne, agus thugaibh air fuaim a mholaidh a bhith air a cluinntinn;
Tha an Tighearna mòr ann an Sion, agus tha e àrd os cionn gach sluaigh. Moladh iad d’ainm mòr agus uamhasach; is naomh e.
Molaibh an Tighearna, gairmibh air a ainm, dèanaibh a ghnìomharan aithnichte am measg nan sluagh.
O thugaibh buidheachas don Tighearna; gairmibh air a ainm; foillsichibh am measg nan sluagh a ghnìomharan.
Cuimhnichidh air, agus tillidh a dh’ionnsaigh an Tighearna, uile chrìochan na talmhainn; agus strìochdaidh uile theaghlaichean nan cinneach na làthair.
Agus a‑rìs, Molaibh an Tighearna, a Chinneacha uile, agus thugaibh cliù dha, a shlòigh uile.
Thig na cinnich uile a rinn thu, agus sleuchdaidh iad ad làthair, a Thighearna, agus bheir iad glòir dod ainm.
Molaidh mi thu am measg nan sluagh, a Thighearna, agus seinnidh mi dhut am measg nan cinneach.
Tàrlaidh anns na làithean deireannach gum bi sliabh taigh an Tighearna air a dhaingneachadh air mullach nan slèibhtean; agus àrdaichear e os cionn nam beann; agus sruthaidh na h‑uile chinnich da ionnsaigh. Anns an là sin tilgidh duine iodhalan airgid agus iodhalan òir, a rinn iad, gach aon dha fhèin, gu sleuchdadh dhaibh, a‑chum nam famh agus a‑chum nan ialtag; Gu dol a‑steach ann an còsan nan creag, agus ann am mullaichean nan sgeir, ro uamhas an Tighearna, agus o ghlòir a mhòrachd, nuair a dh’èireas e a chrathadh na talmhainn gu h‑uamhasach. Leigibh dhibh ur dùil ri duine, aig a bheil a anail na chuinneanan; oir ciod am fàth mun gabhar meas dheth? Agus thèid mòran shlògh, agus their iad, Thigibh, agus rachamaid suas gu sliabh an Tighearna, gu taigh Dhè Iàcoib; agus teagaisgidh e sinn ma shlighean, agus imichidh sinn na cheuman; oir o Shion thèid an lagh a‑mach, agus facal an Tighearna o Ierusalem.
Cuiridh iad an cèill gu pailt cuimhne do mhaitheis mhòir, agus àrd-mholaidh iad d’fhìreantachd.
Canaibh don Tighearna laoidh nuadh; canaibh don Tighearna, a thìrean uile. Abraibh am measg nan cinneach, Tha an Tighearna a’ rìoghachadh; mar an ceudna daingnichear an domhan, a‑chum nach gluaisear e; bheir e breith air na slòigh le ceartas. Biodh na nèamhan aoibhneach, agus dèanadh an talamh gàirdeachas; beucadh an fhairge agus a làn. Biodh a’ mhachair ait, agus gach nì a tha innte; an sin dèanadh uile chroinn na coille luathghaire An làthair an Tighearna, oir tha e a’ teachd, oir tha e a’ teachd a thoirt breith air an talamh; bheir e breith air an t‑saoghal le ceartas, agus air na slòigh le a fhìrinn. Canaibh don Tighearna, beannaichibh a ainm; foillsichibh o là gu là a shlàinte. Cuiribh an cèill am measg nan cinneach a ghlòir, am measg gach sluaigh a iongantasan-san.
O Thighearna is tu mo Dhia; àrdaichidh mi thu, molaidh mi d’ainm; oir rinn thu nithean iongantach; is tairisneachd agus fìrinn do chomhairlean o shean.
Molaibh-se an Tighearna, oir is math an nì a bhith a’ tabhairt cliù dar Dia, oir tha e taitneach, agus tha moladh ciatach.
Agus bidh an Tighearna na rìgh os cionn na talmhainn uile: anns an là sin bidh aon Tighearna ann, agus a ainm na aon.
Moladh na slòigh thu, a Dhè! Moladh na slòigh uile thu! Biodh na cinnich aoibhneach, agus dèanadh iad luathghaire, oir bheir thusa breith air na slòigh ann an ceartas, agus riaghlaidh tu na cinnich air an talamh. Selah. Moladh na slòigh thu, a Dhè! Moladh na slòigh uile thu!
Feuch, millidh mise d’uile luchd-sàrachaidh anns an àm sin; agus lèighsidh mi ise a tha bacach, agus cruinnichidh mi ise a bha sgaoilte; agus gheibh mi dhaibh cliù agus deagh iomradh anns gach aon tìr anns an d’fhuair iad nàire.
Agus tàrlaidh gun tèid gach aon a dh’fhàgar, de na h‑uile chinnich a thàinig an aghaidh Ierusaleim, suas o bhliadhna gu bliadhna gu adhradh a dhèanamh don Rìgh, Tighearna nan sluagh, agus a choimhead fèill nam pàillean.
Moladh na slòigh thu, a Dhè! Moladh na slòigh uile thu! Biodh na cinnich aoibhneach, agus dèanadh iad luathghaire, oir bheir thusa breith air na slòigh ann an ceartas, agus riaghlaidh tu na cinnich air an talamh. Selah.
Ach tàrlaidh anns na làithean deireannach gum bi sliabh taigh an Tighearna air a dhaingneachadh air mullach nan sliabh, agus àrdaichear e os cionn nam beann; agus sruthaidh na slòigh da ionnsaigh. Bi ann an saothair, agus beir, O nighean Shioin, mar mhnaoi ri saothair: oir a‑nis thèid thu a‑mach as a’ chathair, agus gabhaidh tu còmhnaidh anns a’ mhachair, agus thèid thu eadhon gu Bàbilon; an sin saorar thu; an sin fuasglaidh an Tighearna thu à làimh do naimhdean. A‑nis fòs tha mòran chinneach air cruinneachadh ad aghaidh, a tha ag ràdh, Biodh i air a truailleadh, agus faiceadh ar sùil ar miann air Sion. Ach chan aithne dhaibh seo smuaintean an Tighearna, cha mhò a thuigeas iad a chomhairle: oir nì e an cruinneachadh mar na sguaban a‑chum an ùrlair. Èirich agus buail an t‑arbhar, O nighean Shioin; oir nì mise d’adharc na h‑iarann, agus d’iongannan nan umha; agus buailidh tu nam bloighdean mòran chinneach; agus coisrigidh tu an ionmhas don Tighearna; agus am maoin do Thriath na talmhainn uile. Agus thèid mòran chinneach, agus their iad, Thigibh, agus rachamaid suas gu sliabh an Tighearna, agus gu taigh Dia Iàcoib; agus teagaisgidh e dhuinn ma shlighean, agus gluaisidh sinne na cheuman: oir à Sion thèid an lagh a‑mach, agus facal an Tighearna à Ierusalem.
Cuiribh an cèill am measg nan cinneach a ghlòir, am measg gach sluaigh a iongantasan-san. Oir is mòr an Tighearna, agus is ro‑airidh e air cliù; is adhbhar eagail esan os cionn nan uile dhiathan.
Cò air nach biodh eagal romhad, O Thighearna, agus nach tugadh glòir dod ainm? Oir tha thusa a‑mhàin naomh: oir thig na h‑uile chinnich, agus nì iad adhradh ann ad làthair; do bhrìgh gu bheil do bhreitheanais air an dèanamh follaiseach.
Agus mic a’ choigrich a tha a’ dlùth-leantainn ris an Tighearna, gu frithealadh dha, agus gràdh a thoirt do ainm an Tighearna, agus gu bhith nan òglaich dha; gach aon a ghleidheas an t‑sàbaid gun a mì‑naomhachadh, agus a nì greim air mo choicheangal; Iad sin bheir mi a‑chum mo shlèibh naoimh; agus nì mi aoibhneach iad ann am thaigh-ùrnaigh; bidh an tabhartasan-loisgte agus an ìobairtean air an gabhail gu taitneach air m’altair; oir goirear rim thaigh-sa, Taigh-ùrnaigh airson nan uile shlògh.
Iad sin bheir mi a‑chum mo shlèibh naoimh; agus nì mi aoibhneach iad ann am thaigh-ùrnaigh; bidh an tabhartasan-loisgte agus an ìobairtean air an gabhail gu taitneach air m’altair; oir goirear rim thaigh-sa, Taigh-ùrnaigh airson nan uile shlògh.
Uime sin imichibh-se, agus dèanaibh deisciobail de gach uile chinneach, gam baisteadh ann an ainm an Athar, agus a’ Mhic, agus an Spioraid Naoimh;
Oir, o èirigh na grèine gu ruig a dol sìos, bidh m’ainm-sa mòr am measg nan cinneach; agus anns gach àite tairgear tùis dom ainm-sa, agus tabhartas fìorghlan: oir bidh m’ainm mòr am measg nan cinneach, deir Tighearna nan sluagh.
Seinnibh don Tighearna òran nuadh; seinnibh a chliù o iomall na talmhainn; sibhse a bhios a’ dol air cuan, agus na h‑uile a tha ga lìonadh; eileanan, agus na h‑uile a tha a chòmhnaidh annta. Togadh am fàsach iolach, agus na bailtean a tha ann; na bailtean beaga, luchd-àiteachaidh Chedair; dèanadh luchd-àiteachaidh na creige co‑ghàir; o mhullach nan slèibhtean togadh iad iolach. Thugadh iad glòir don Tighearna, agus cuireadh iad an cèill a chliù am measg nan eilean.
Oir is aithne dhòmhsa an gnìomharan, agus an innleachdan; thig mi a chruinneachadh nan uile chinneach agus theangannan ri chèile; agus thig iad, agus chì iad mo ghlòir. Agus cuiridh mi comharradh nam measg; agus a’ mhuinntir a thèid as dhiubh cuiridh mi a dh’ionnsaigh nan cinneach, gu Tarsis, Pul, agus Lud, a thàirngeas am bogha; gu Tubal agus Iabhan, na crìochan fad as; nach cuala iomradh orm, agus nach faca riamh mo ghlòir; agus cuiridh iad an cèill mo ghlòir am measg nan cinneach.
O Thighearna, mo neart, agus mo dhaingneach, agus mo dhìdean ann an là na h‑airce; ad ionnsaigh-sa thig na cinnich o chrìochan na talmhainn, agus their iad, Gu deimhinn shealbhaich ar n‑athraichean nì gun bhrìgh; dìomhanas, agus nithean gun tairbhe.
Molaidh uile rìghrean na talmhainn thu, a Thighearna, nuair a chluinneas iad briathran do bheòil;
Mar seo deir e, Is nì suarach dhut gum biodh tu ad òglach dhòmhsa a thogail suas geugan Iàcoib, agus a dh’aiseag meanganan Israeil; bheir mi thu fòs mar sholas do na cinnich, gu bhith ad shlàinte uamsa gu iomall na talmhainn.
Agus tàrlaidh anns na làithean deireannach (arsa Dia), dòirtidh mise dem Spiorad air gach uile fheòil; agus nì ur mic agus ur nigheanan fàidheadaireachd, agus chì ur n‑òganaich seallaidhean, agus bruadaraidh ur seann daoine bruadair: Agus dòirtidh mise air m’òglaich, agus air mo bhanoglaich, dem Spiorad anns na làithean sin; agus nì iad fàidheadaireachd: Agus nochdaidh mise iongantasan anns na nèamhan shuas, agus comharraidhean air an talamh shìos; fuil, agus teine, agus dubh-neul deataich: Agus thàinig gu h‑obann toirm o nèamh, mar shèideadh gaoithe ro‑thrèin, agus lìon i an taigh uile far an robh iad nan suidhe. Iompaichear a’ ghrian gu dorchadas, agus a’ ghealach gu fuil, mun tig là mòr agus comharraichte sin an Tighearna: Agus tàrlaidh, ge bè neach a ghairmeas air ainm an Tighearna, gun tèarnar e.
Bidh an Tighearna uamhasach nan aghaidh: oir bheir e gort air uile dhiathan na talmhainn; agus bheir iad adhradh dhàsan, gach aon o a àite fhèin, eadhon uile eileanan nan cinneach.
Agus thig cinnich a dh’ionnsaigh do sholais, agus rìghrean a dh’ionnsaigh do ghrian-èirigh.
Togaibh iolach ait don Tighearna, a thìrean uile. Dèanaibh seirbhis don Tighearna le aoibhneas, thigibh na fhianais le luathghaire.
Agus bidh an Tighearna aithnichte don Eiphit, agus aithnichidh na h‑Eiphitich an Tighearna anns an là sin; agus bheir iad ìobairt agus tabhartas uapa; agus geallaidh iad gealladh don Tighearna, agus coileanaidh iad e.
Mar seo tha Tighearna nan sluagh ag ràdh, Fhathast tàrlaidh gun tig mòran dhaoine, agus luchd-àiteachaidh mòran bhailtean: Agus thèid luchd-àiteachaidh aon bhaile gu aon eile, ag ràdh, Rachamaid da‑rìribh a dhèanamh ùrnaigh an làthair an Tighearna, agus a dh’iarraidh Tighearna nan sluagh: thèid mise mar an ceudna. Seadh, thig mòran shluagh, agus cinnich chumhachdach, a dh’iarraidh Tighearna nan sluagh ann an Ierusalem, agus a ghuidhe an làthair an Tighearna. Mar seo tha Tighearna nan sluagh ag ràdh, Anns na làithean sin tàrlaidh gun dèan deichnear greim, as uile chànainean nan cinneach, eadhon gun dèan iad greim air sgioball an tì a bhios na Iùdhach, ag ràdh, Thèid sinne leat, oir chuala sinn gu bheil Dia leibh.
Agus shèid an seachdamh aingeal a thrompaid; agus bha guthan mòra air nèamh, ag ràdh, Rinneadh rìoghachdan an t‑saoghail nan rìoghachdan dar Tighearna, agus da Chrìosd-san; agus rìoghaichidh e gu saoghal nan saoghal.
Agus thugadh dha uachdaranachd, agus glòir, agus rìoghachd, a‑chum gun tugadh na h‑uile shlòigh, chinnich agus theangannan seirbhis dha: a uachdaranachd is uachdaranachd shìorraidh i, nach siubhail thairis, agus a rìoghachd cha sgriosar i.
Rìghrean na talmhainn agus na h‑uile shlòigh; uachdarain agus uile bhritheamhan na talmhainn; Araon òigfhir agus òighean; seann daoine agus clann; Moladh iad sin ainm an Tighearna, oir tha a ainm-san a‑mhàin urramach, tha a ghlòir os cionn na talmhainn agus nan nèamh.
Oir is aithne dhòmhsa an gnìomharan, agus an innleachdan; thig mi a chruinneachadh nan uile chinneach agus theangannan ri chèile; agus thig iad, agus chì iad mo ghlòir.
Anns an àm sin theirear ri Ierusalem rìgh-chathair an Tighearna; agus bidh tathaich nan uile chinneach da h‑ionnsaigh, air sgàth ainm an Tighearna a bhios ann an Ierusalem: agus cha ghluais iad nas mò a rèir cruas an droch chridhe fhèin.
Molaidh d’obraichean gu lèir thu, a Thighearna, agus beannaichidh do naoimh thu. Air glòir do rìoghachd labhraidh iad, agus cuiridh iad an cèill do chumhachd, A‑chum a bheartan iongantach a dhèanamh aithnichte do chloinn nan daoine, agus glòir mòralachd a rìoghachd.
Agus bidh mòran chinneach air an cur ris an Tighearna anns an là sin, agus bidh iad nan sluagh dhòmhsa: agus gabhaidh mise còmhnaidh ann ad mheadhon; agus bidh fhios agad gun do chuir Tighearna nan sluagh mise ad ionnsaigh.