Олар Пауылға қарсы шығып, тіл тигізе бастағанда, ол киімін оларға қарай сілкіп: -Өз қандарың мойындарыңа артылатын болады! Менің арым таза. Енді мен қазірден бастап, өзге ұлт өкілдеріне барамын, - деді.
Мен, Пауыл, сендерді Мәсіх арқылы келетін кішіпейілдік пен мейірімділікке шақырамын, бір кездері сендермен бірге болып, өздеріңмен етене жақын жүргенде кішіпейіл болдым, енді мен өздеріңнен жырақта жүргенде, бір батылдық пайда болды.
Себебі кейбіреулер мен туралы: «Жолдау хаттарында өзін салмақты әрі күшті етіп көрсеткенімен, ортамызда болғанда өзі де әлсіз, сөзі де мәнсіз», - дейді екен.
Ол айқышқа шегеленген сәтте әлсіз болды, бірақ Ол Құдайдан келген күшпен қайта тірілді! Сол сияқты Онымен жүрген біз де әлсізбіз, алайда біз Мәсіхтегі Құдайдың күші арқылы өмір сүреміз.
Сондықтан біз барлығына кез-келген жағдайда өзімізді Құдайдың қызметкері ретінде көрсетуге тырыстық, көп жағдайда төзімділік таныттық, езгіге де түстік, зорлыққа да көндік, қысымшылыққа тап болып,
Ол өзінің бар жан-тәнімен сендерге қатты бауыр басып қалғанын білдірді, сендердің оған қалай мойынұсынуға тырысқандарың жайында, оны қандай қорқынышпен қабылдағандарыңды бізге айтып беріп, әрдайым есіне алып отырады.
Біз Македонияға келген кезден бастап, сол жерде тыныштық таппадық. Біз жан-жақтан қысым көрдік: сырттан шабуылдар болып жатса, ішкі жан дүниемізде қорқыныш болды.
Құлдар, сендер өз қожайындарыңды тыңдап, оларға сый-құрмет көрсетіңдер, жұмыстарыңды ұқыптылықпен атқарып, Мәсіхке таза жүрекпен мойынсұнғандай, оларға да солай қараңдар.