Содан кейін Ол шиыршық кітапты орап, оны қызметкерге берді де, келіп отырды. Сол синагогада болғандарың бәрі Оны ала көздерімен атып, Оған тесіле қарап қалды.
Корнел одан көз алмай қарап тұрып, қорыққанынан: -Ием, бұл не? -дейді. Сонда періште оған: -Сенің мінәжаттарың мен жасаған қайырымды істерің Құдайдың алдына жетіп, Құдай соларды ескерді.
Әлгі адам Петір мен Жоханға жабысып, олардан бір елі қалмай қояды. Осы болған оқиғаға халықтың бәрі таң-тамаша болып, сол жердегі Сүлейменнің бағаналы сарайының жанына жинала бастады.
Мұны көріп тұрған Петір халыққа былай деп үн қатты: -Исраилдің ер азаматтары, бұған неге соншама таңырқап тұрсыңдар? Біз оны өз күшімізбен не болмаса ізгі қасиетіміздің арқасында жасаған жоқпыз. Бізге неге соншама тесірейіп қарап қалдыңдар?