17 Apinü sühmüh larü I thraneankhi I riri kheaknü I bekhit, tümüde arübo I thsungkheak khide sühmüh lakheah.
Davidnü ha khün ha Atungpuhnü api riribo, tüsho Saul khah chingnü bekhitkhi nimung Atungpuh ki thsü.
I riri amüküp I thraneanrü kheaknü apinü I bekhit; tümüde arübo ju I thsungkheaknü khide sühmüh lakheah.
Apinü abukakhiukde I thothünak tüsho I thraneando; apinü I kheak azhihde ahü mütrüt; I ririnü I azhihde juh-a kheahchoh.
I rungrü bolung Atungpuh ju I thsungkheak lah; jumonü inü I thraneanrü kheak I künkhi kheahbah.
I küpkhuk bolung tsahtsah she, nünü I thsüphulojihbah; nünü I riribo bukakhiukkhi azhihde nü khah chungkihbah, tüsho nü khah tsülimnü I khümkhitbah.
Inü azhikhi aniang, tümüde I khide abobe kamshihdo; I thsümüchirü kheaknü I bekhitang, tümüde I kheaknü arü müranglah.
Achanglimnü nü khah chungkihang; ke atobo chingnü, khiungkerübo khah chingnü I khümkhitang tüsho bekhitang,
I riribo küdükhüh a tüsho arünü küdükhüh I thraneanchonü lümakheahjang.
I mulong athrünkhinü athabah, “O Atungpuh , nü nangde she la? Nünü sühmüh larü kheaknü ayiuhyiuhrü, tüsho junorü kheaknü zhochihrü bekhitchoh.”
I riribo shihphü tsüde sühmüh lah; amütsan mülade I thraneanrü hihlah.
I ki müthsümang, O Atungpuh ! I riribonü I thsünüshihkhi kheahang! Ashe chingnü I khümkhitang, O Atungpuh ,
Tüshe api mihtsürübonü anihbuh thranean, tüsho yunithsürü khülang api dunglim yüshihde tha, ‘Isanü ha mihtsürü isa kurungkheak kiulong müthsüshih.’