37 “Judüki thiyuro-lungkirünü api ki alode athabah, ‘Atungpuh, küyimki isanü nü khümde angükhea tüsho nü yimkipkhea, yungsho kethürikhea tüsho ayungbe nü duhkhea?
“Tüshe isanü ha akeangnü jihchungkhukkhi ha I tüsho I mihtsürübo she a? Tümüde kukruk alala nü kilimnü arüchoh, tüsho nü yo isanü nü jihdo.
Atungpuh trekhinü lümlung thsangyuchoh, tüsho azhihayih ju wüntre müngüh arüchoh.
Isa alala mümüsührü nangde kamdo, tüsho isa thiyurolungki rhimo alala amüneankhi khim nangde lah. Isa alala sangyü nangde kamshihchoh, tüsho isa amülimnü apung nangde isa yünde tsochoh.
I bünkeang lakheah tüsho nüsanü I phuyujih; I tukthsüde lakheah tüsho nüsanü I mütrü; I rihyam ching lakheah tüsho nüsanü I rhuakheah.’
Küyimki isanü nü hanrü thsüde angükhea tüsho beyukkhea, yungsho bünkeang labah nü phuyujihkhea?
Thiyuro-lungki thsungkheak khümkethürirü asühpü, tümüde arü bukthsübah.
Tüshe nünü müthsümülarü ki jihchungchoki, nü khah tsülimnü arhimokhi nü khah huzulimnü dümükheahshih,
Tüshe Thrünpuh amüthsüm hode tümü lanü I ah, tüsho I kilim api amüthsüm akeangkeang mülakheah. Tüshe arü kheaknü inü amürangbe rhimo, ju inü yung, tüshe I lung lakhi Thrünpuh amüthsümnü ah.