49 “I alomi kheak mo hande arüpü arükheah tüsho inü künangde alümkheanü ju takkihdo!
tüshe thiyuro lungkinü apinü zhochihrü mahkhapbah tüsho alomi ching azhihayihrü thsungkheak alungkinü khikzhakbah; apinü api mün tsonü alomi shikbah, tüsho amün sheaknü apinü mihbukmuyuk laksahbah.
Kheahang, tak-phuru takkhi nangde nimung arüchoh, bukakhiukrü tüsho amütsü rhimorü alala hineang nangde alabah; ju nimung arükhinü arü takabahbah, Wuto Atungpuhnü thachoh, junangde arü ying yungsho khah tümü she maning.
Tüshe shepünü mümükheahkhea, tütüshe ashikpü thülünde lakmihsho nükde ashikbah. Tümütüsho shepü kilim hihde jih-a lanü, api kilimnü hihde akheangbah; tüsho ju kheaknü alü jihbuh kilimnü alübe kheangbah.
Tüshe I baptipü lah, tüsho ju muhoyikia I küdükhüh lümthsünükhi la!
Nimung lachoki I thiyibuh rhimobo inü arhimobeah; shenü she mürhimokhukpü thsüde azhing arüchoh.