Dabi bod fare m’ag ni gu ngongliy u thilmad pi chitamangirad ko fa ngiyal’nem ni gu kol pa’rad nggu fekrad nga wuru’ yu Egypt. Ni yug aram rogon ni bod ni gag figirngirad, ma dar ted fare m’ag u gil’.
Me kol pa’ fare malmit i yan nga wuru’ fare binaw, me thuwag e nguboch ngalan mit me tay pa’ nruw raba’ nga daken me fith ni ga’ar, “Kam guy ban’en fa?”
Ma fa’ani taw Jesus ko fare naun ma de pag yugu be’ nge un ngak ngalan fare naun ya kemus ni Peter, nge John, nge James nge chitamngin nge chitiningin fachi pin e pagrad ngar uned ngak.
Me yog Peter ngorad ni ngranod nga waen ni yad gubin, me ragbug nga but’ nge meybil; me cheal nge sap ko fare yam’ me ga’ar, “Tabitha, mu suwon!” Me pithig owchen, ma fa’ani guy Tabitha Peter me suwon.
Ni bod rogon ni be yog e babyor nib thothup ni be ga’ar, “Kug ngongliyem kam mang chitamngin bo’or e nem.” Ere pi thin ney nike yog Got e bfel’ u p’eowchen Got, ni ir e re Got nib mich u wan’ Abraham — ni ir fare Got nma faseg e yam’ mra non me sum e tin nda immoy ban’en.